Σε ηλικία 94 ετών, πέθανε την 1η Αυγούστου, στο Λονγκ Aιλαντ των ΗΠΑ ο Ντ. Α. Πενεμπέικερ, ένας μεγάλος σκηνοθέτης, που υπέγραψε ορισμένα από τα πιο εμβληματικά μουσικά και πολιτικά ντοκιμαντέρ.

Το 2013, ο Πενεμπέικερ τιμήθηκε με Οσκαρ για το σύνολο του έργου του.

Μεταξύ των διάσημων ντοκιμαντέρ του, το κορυφαίο «Don’t Look Back» του 1967 για την περιοδεία του Μπόμπ Ντίλαν και το «Ziggy Stardust and the Spiders from Mars» του 1973 για τον Ντέιβιντ Μπόουϊ. Το 2007 κυκλοφόρησε το «65 Revisited», όπου περιέλαβε και υλικό που δεν είχε περιληφθεί στο πρώτο ντοκιμαντέρ για τον Ντίλαν.

Γεννημένος το 1925, στο Ιβανστον του Ιλινόις, ο Πενεμπέικερ, γιός ενός φωτογράφου, ήταν ο πρωτεργάτης σε μία γενιά κινηματογραφιστών στη δεκαετία του ’60 που έφεραν κι επέβαλλαν σημαντικές καινοτομίες στις τεχνικές λήψης -ο ίδιος ήταν πρωτοπόρος στη χρήση φορητής κάμερας- και υιοθέτησαν ένα προσωπικό ύφος, του «cinema verite».

Αποσπάσματα από το «Don’t look back»:

Ο ίδιος μάλιστα, ήταν ο «εφευρέτης» του μοντέρνου πολιτικού ντοκιμαντέρ με το «Primacy», που αφορούσε τη νίκη του Τζ. Φ. Κένεντι στις εκλογές των Δημοκρατικών για το χρίσμα της προεδρίας των ΗΠΑ στο Γουϊσκόνσιν.

Ο Ντ. Α. Πενεμπέικερ μιλά για το «Don’t Look Back»:

Ο Πενεμπέικερ αποφοίτησε το 1947 από το πανεπιστήμιο του Γέιλ με πτυχίο μηχανολόγου μηχανικού και δούλεψε στις πρώτες πειραματικές απόπειρες χρήσης των υπολογιστών, δημιουργώντας τη δική του εταιρεία, που επεξεργάσθηκε ένα καινοτόμο πρόγραμμα αεροπορικών κρατήσεων.

Πούλησε την εταιρεία του και προσπάθησε να κάνει τα δικά του βήματα στην συγγραφή και την ζωγραφική, ενώ στην κινηματογραφική τέχνη μυήθηκε από τον Φράνσις Τόμσον. Το πρωτόλειό του ντοκιμαντέρ «Daybreak Express» κυκλοφόρησε το 1953 και συνιστά μία πρωτότυπη ματιά στην πόλη της Νέας Υόρκης σε μία διαδρομή από τον υπέργειο σιδηρόδρομο υπό την υπόκρουση της μουσικής του Ντιουκ Ελιγκτον.

Εκτός από τα ντοκιμαντέρ για τη μουσική (μεταξύ των οποίων υπέγραψε -και ως παραγωγός- εκείνα για τον Τζίμι Χέντριξ στο «Monterey Pop», το φεστιβάλ του Γούντστοκ, το «101» για τους Depeche Mode, τον σαξοφωνίστα της τζαζ Μπράντφορντ Μαρσάλις, τον Λιτλ Ρίτσαρντ, τον Αλις Κούπερ, την Γιόκο Ονο, την Τζέιν Φόντα στο Μπρόντγουεϊ κ.α.), ο Πενεμπέικερ ήταν εξίσου παθιασμένος με την πολιτική.

Το ντοκιμαντέρ του «The War Room» για την προεκλογική εκστρατεία της νίκης των Μπιλ Κλίντον και Αλ Γκορ το 1993, προτάθηκε για Οσκαρ και είχε λάβει το βραβείο του National Board of Review.

Το τρέιλερ του «The war room»:

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News