Μεγιστάνας των μέσων ενημέρωσης και ορισμός της διαπλοκής, ένα πολιτικό φαινόμενο για όλη τη δυτική Ευρώπη, ένας προφήτης του λαϊκισμού δεκαετίες πριν από τον Ντόναλντ Τραμπ, φαιδρός, σίγουρος, γραφικός και αποτελεσματικός: Ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι, τρεις φορές πρωθυπουργός της Ιταλίας, ιδρυτής του εθνικιστικού Forza Italia, καναλάρχης και ιδιοκτήτης της Μίλαν στην εποχή της μεγάλης δόξας της, απεβίωσε τη Δευτέρα σε ηλικία 86 ετών στο νοσοκομείο «Σαν Ραφαέλε» του Μιλάνου, όπως μετέδωσε πρώτη η ιταλική εφημερίδα Corriere della Sera.

Είχε εισαχθεί στο νοσοκομείο την περασμένη Παρασκευή, καθώς τα τελευταία χρόνια αντιμετώπιζε πολλά και συχνά προβλήματα υγείας. Από την Κυριακή είχαν αρχίσει να καταφθάνουν στην κλινική μέλη της οικογένειάς του, καθώς το τέλος έμοιαζε αυτή τη φορά αναπόφευκτο. Ο Μπερλουσκόνι, ο εργολάβος που έγινε καναλάρχης που έγινε πολιτικός που έγινε υπόδικος και ώρες ώρες θύμιζε έναν σύγχρονο Καλιγούλα, δεν είναι πια εδώ. Μαζί του φεύγει ένα ακόμα κομμάτι του 20ού αιώνα…

Ο Μπερλουσκόνι είχε γεννηθεί στο Μιλάνο στις 29 Σεπτεμβρίου του 1936. Μετά την ολοκλήρωση των σπουδών Νομικής, στην αρχή της δεκαετίας του ’60, άρχισε να δραστηριοποιείται στον οικοδομικό τομέα. Από το 1969 μέχρι και το 1976, με τις εταιρίες του έχτισε σειρά οικοδομικών συγκροτημάτων και δημιούργησε ουσιαστικά τις περιοχές «Μιλάνο 2» και «Μιλάνο 3», κοντά στην ιταλική μεγαλούπολη.

Τον Νοέμβριο του 1980 ίδρυσε την πρώτη μεγάλη, ιταλική ιδιωτική τηλεόραση (Canale 5), η οποία άρχισε αμέσως να ανταγωνίζεται τη δημόσια ραδιοτηλεόραση της Rai. Το 1982 στον τηλεοπτικό του όμιλο προστέθηκε το κανάλι Italia Uno και το 1984 το Rete 4.

Παράλληλα, το 1991 κατάφερε να ελέγξει την πλειοψηφία του πακέτου μετοχών του εκδοτικού οίκου Arnoldo Mondadori, ενώ στις επιχειρηματικές του δραστηριότητες συγκαταλέγονταν τα πολυκαταστήματα Standa και οι ασφάλειες Mediolanum. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, απέκτησε τηλεοπτικά κανάλια στην Ισπανία, τη Γερμανία και, για σύντομο χρονικό διάστημα, στη Γαλλία.

Ο Μπερλουσκόνι ουσιαστικά μετατράπηκε στο απόλυτο σύμβολο του επιτυχημένου επιχειρηματία, με συνεχή ανάληψη νέων πρωτοβουλιών. Σύμφωνα με πολλούς σχολιαστές, η δημιουργία της ιταλικής, τηλεοπτικής του αυτοκρατορίας κατέστη δυνατή χάρη στη στενή φιλία του με τον σοσιαλιστή πρώην πρωθυπουργό Μπετίνο Κράξι, αλλά κανείς δεν αμφισβήτησε τις οργανωτικές του ικανότητες και τον εντυπωσιακό δυναμισμό του.

Από το 1986 και για τα επόμενα τριάντα χρόνια ήταν παράλληλα ιδιοκτήτης της ποδοσφαιρικής ομάδας της Μίλαν, η οποία κατέκτησε πολλά τρόπαια και έγινε από τις ισχυρότερες, σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Τον Ιανουάριο του 1994 έκανε τη μεγάλη στροφή: από τον επιχειρηματικό τομέα, ο Μπερλουσκόνι επεκτείνεται στο πεδίο της πολιτικής, με την ίδρυση του κόμματος Forza Italia.

Αιτιολόγησε την απόφασή του αυτή δηλώνοντας ότι «υπάρχει ορατός κίνδυνος κατάκτησης της εξουσίας από μέρους της Αριστεράς και των κομμουνιστών». Πολλοί αναλυτές, όμως, θεώρησαν ότι σημαντικό ρόλο έπαιξε η ευρύτερη ιταλική πραγματικότητα: με τη δικαστική Ερευνα «Καθαρά Χέρια» η οποία, τη συγκεκριμένη περίοδο, είχε ως κύριο αντικείμενο τις σχέσεις του επιχειρηματικού και πολιτικού συστήματος της χώρας με την αποκάλυψη ευρύτατου πλέγματος διαφθοράς.

Ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι, γνωστός και ως «Καβαλιέρε» (από τον τιμητικό τίτλο του ιππότη της Ιταλικής Δημοκρατίας), ορκίσθηκε πρωθυπουργός τέσσερις φορές, αφού υπερίσχυσε, με την κεντροδεξιά συμμαχία, στις βουλευτικές εκλογές του 1994, του 2001 (έπειτα παραιτήθηκε και του δόθηκε νέα εντολή σχηματισμού κυβέρνησης) και του 2008.

Κατά τη διάρκεια της πολιτικής σταδιοδρομίας του, ο κυριότερος αντίπαλός του ήταν ο κεντροαριστερός πρώην πρωθυπουργός και πρώην πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ρομάνο Πρόντι.

Σε ό,τι αφορά τις δικαστικές του περιπέτειες, ο Καβαλιέρε καταδικάσθηκε οριστικά τον Αύγουστο του 2013 σε τέσσερα χρόνια φυλάκιση (τα τρία «σβήστηκαν», χάρη σε αμνηστία) λόγω φορολογικής απάτης στο πλαίσιο αγοραπωλησίας τηλεοπτικών δικαιωμάτων. Το κοινοβούλιο της Ρώμης, τον Νοέμβριο του ίδιου έτους, ψήφισε υπέρ της καθαίρεσής του από το αξίωμα του γερουσιαστή.

Ο «Καβαλιέρε» εξέτισε «εναλλακτική ποινή» δέκα μηνών, εργαζόμενος σε υπηρεσίες του δήμου του Μιλάνου, οι οποίες στηρίζουν τις ασθενέστερες κατηγορίες πολιτών.

Τεράστιο ενδιαφέρον, σε διεθνές επίπεδο, προκάλεσαν οι δίκες για τα λεγόμενα πάρτι «μπούνγκα-μπούνγκα». Δεν προέκυψε , όμως, κάποια οριστική καταδίκη ενώ αθωώθηκε από την κατηγορία χρηματισμού νεαρών γυναικών με στόχο να ψευδομαρτυρήσουν ως προς το περιεχόμενο των δείπνων που οργανώνονταν στην κατοικία του.

Στις εκλογές του περασμένου Σεπτεμβρίου, οπότε η Τζόρτζια Μελόνι ήρθε στην εξουσία με τη στήριξή του, ο «Καβαλιέρε» ήταν επικεφαλής του κόμματος Forza Italia και εξελέγη εκ νέου γερουσιαστής. Μια εξέλιξη την οποία ο ίδιος θεώρησε «μια προσωπική, ιστορική αποζημίωση».

Ο Μπερλουσκόνι απέκτησε πέντε παιδιά και παντρεύτηκε δύο φορές: το 1965 την Κάρλα Ελβίρα Νταλ’ Ολιο και το 1990 τη Βερόνικα Λάριο. Η προσωπική περιουσία του, σύμφωνα με το αμερικανικό περιοδικό Forbes, ξεπέρασε τα 6 δισ. ευρώ.

Στη δεκαετία του ’90 και την πρώτη δεκαετία της νέας χιλιετίας, η πολιτική αντιπαράθεση της ιταλικής Κεντροαριστεράς με την κεντροδεξιά παράταξη –και τον ίδιο τον Μπερλουσκόνι– ήταν οξύτατη. Οι πολιτικοί του αντίπαλοι τον κατηγόρησαν, κυρίως, για «σύγκρουση συμφερόντων», λόγω της πολιτικής και επιχειρηματικής δράσης του.

Στη συνέχεια, οι τόνοι άρχισαν σταδιακά να πέφτουν και –πέρα από μια σειρά ουσιαστικών διαφωνιών– αρκετοί αντίπαλοι αναγνώρισαν τον Σίλβιο Μπερλουσκόνι ως έναν από τους κύριους πρωταγωνιστές της ιταλικής πολιτικής ζωής των τελευταίων τριάντα ετών.

Στο Μιλάνο η κηδεία

Η σορός του Σίλβιο Μπερλουσκόνι αναμένεται να μεταφερθεί τη Δευτέρα, στην βίλα του στο Αρκορε, λίγο έξω από το Μιλάνο.

Η κηδεία του, δημοσία δαπάνη, είναι πολύ πιθανό να τελεσθεί την Τετάρτη στον καθεδρικό ναό του Μιλάνου.

Ο ιταλός πρόεδρος Σέρτζιο Ματαρέλα, υπογράμμισε ότι ο εκλιπών «ήταν ένας μεγάλος πολιτικός ηγέτης, ο οποίος σφράγισε την ιστορία της Ιταλικής Αβασίλευτης Δημοκρατίας.

Ως ηγέτης συνέβαλε στο να δημιουργηθεί μια νέα πραγματικότητα στην ιταλική πολιτική και διετέλεσε πρωθυπουργός τέσσερις φορές», συμπλήρωσε ο Ματαρέλα. Ο ίδιος αναφέρθηκε, τέλος, στη «μεγάλη ανθρωπιά» και στις επιτυχίες και την καινοτόμο δράση του Σίλβιο Μπερλουσκόνι ως επιχειρηματία.

Η πρωθυπουργός Τζόρτζια Μελόνι δήλωσε ότι «ο Μπερλουσκόνι ήταν πρώτα απ’ όλα ένας μαχητής, ένας άνθρωπος που δεν φοβήθηκε να υπερασπίσει τις ιδέες του. Και το θάρρος αυτό ακριβώς, με την αποφασιστικότητά του, τον μετέτρεψαν σε έναν από τους άνδρες με τη μεγαλύτερη επιρροή στην ιστορία της Ιταλίας και του επέτρεψε να πετύχει πραγματικές ανατροπές στον χώρο της πολιτικής, της επικοινωνίας και του επιχειρείν».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News