Ο γάλλος ηθοποιός και σκηνοθέτης Ρομπέρ Οσέν, ένα ιερό τέρας του θεάτρου, γνωστός για τον ρόλο του ως κόμη ντε Περάκ στην «Αγγελική» και για τις μεγαλειώδεις μουσικές κωμωδίες του όπως «Οι Άθλιοι», πέθανε την Πέμπτη σε ηλικία 93 ετών, μία ημέρα μετά τα γενέθλιά του.

Αφησε την τελευταία του πνοή στο νοσοκομείο έπειτα από «αναπνευστικό πρόβλημα», έκανε γνωστό η σύζυγός του, ηθοποιός Καντίς Πατού.

Γεννημένος  ως Ρομπέρ Οσενόφ στις 30 Δεκεμβρίου 1927 από πατέρα ιρανό ζωροάστρη συνθέτη και ρωσίδα ορθόδοξη μητέρα, μεγάλωσε μέσα στη φτώχεια και αποφάσισε μετά τον πόλεμο να αφιερωθεί στη δραματική τέχνη.

Στον κινηματογράφο, η καριέρα του εκτείνεται από το 1948 έως το 2019. Πρωταγωνίστησε στο «Ριφιφί» του Ζυλ Ντασέν, με την Μπριζίτ Μπαρντό στην «Ανάπαυση του πολεμιστή» (1962) και έγινε ο ηθοποιός φετίχ του Ροζέ Βαντίμ («Βίτσιο και Αρετή» το 1963, «Μπαρμπαρέλα» το 1968).

Κατά τη δεκαετία του ‘60 είχε γίνει σύμβολο του σεξ χάρη στο ρόλο του ως Ζοφρέ ντε Περάκ στην ταινία «Αγγελική, μαρκησία των αγγέλων», η οποία τον έκανε διάσημο.

Στη Ρεμς τη δεκαετία του 70 ίδρυσε το πρώτο του «λαϊκό θέατρο» και μια σχολή από την οποία αργότερα βγήκαν οι ηθοποιοί Ανεμόν και Ιζαμπέλ Ατζανί. Διασκεύασε μεταξύ άλλων Ντοστογιέφσκι («Εγκλημα και Τιμωρία») και ανέβασε δημοφιλή έργα του σύγχρονου ρεπερτορίου όπως το «Σπίτι της Μπερνάρντα Αλμπα» του Λόρκα.

Οι παραστάσεις είχαν τεράστια εισπρακτική επιτυχία, καθώς έφεραν στο θέατρο κόσμο που ως τότε είχε ελάχιστη έως και καμία επαφή με τον χώρο, γράφει στην νεκρολογία του ο Monde.

«Υπήρξε ηθοποιός, συγγραφέας, σκηνοθέτης, ήταν ο πρίγκιπας του λαϊκού θεάτρου, οι επιτυχίες του ήταν αμέτρητες, είχε γοητευτικό χαμόγελο, βελούδινο βλέμμα, ωραία φωνή: πόσα πλεονεκτήματα για έναν άνδρα που είχε τη γοητεία του Ρομπέρ Οσέν — είναι φυσικό αφού ήταν αυτός!», αντέδρασε στην είδηση του θανάτου του στο Twitter ο πρώην πρόεδρος του Φεστιβάλ των Καννών Ζιλ Ζακόμπ.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News