Πριν από πέντε χρόνια η Βρετανία αποχώρησε επίσημα από την Ευρωπαϊκή Ενωση ύστερα από το μοιραίο δημοψήφισμα της 23ης Ιουνίου 2016 που αποφάσισε το Brexit με ποσοστό 52%. Η εφημερίδα Independent έκανε έναν πρωτοσέλιδο απολογισμό του Brexit με τίτλο «Πέντε χρόνια μετά, το πραγματικό κόστος του Brexit». Και παρέθεσε εκατοντάδες αριθμούς για να καταδείξει τη ζημιά που έπαθαν οι Βρετανοί. Πλέον οι δημοσκοπήσεις, έγραψε, βλέπουν τους Βρετανούς να νοσταλγούν όλο και περισσότερο την ΕΕ. Η τελευταία έκθεση YouGov αναφέρει ότι οι έξι στους δέκα θεωρούν ότι το Brexit πήγε άσχημα, ενώ μόνο το  12% το θεωρεί επιτυχία.

Λιγότερες είναι πια οι βρετανικές εξαγωγές, απεφάνθη μελέτη της London School of Economics, λόγω της ισχύος των νέων εμπορικών κανόνων για τα τρόφιμα, τα γεωργικά προϊόντα και την αλιεία. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς της LSE, υπάρχουν 16.400 επιχειρήσεις, ειδικά μικρομεσαίες, οι οποίες στο νέο καθεστώς δεν μπορούσαν να αντέξουν οικονομικά τη λειτουργία γραφείου στην ΕΕ. Το βρετανικό εξαγωγικό εμπόριο μειώθηκε κατά 15%, ενώ, πέρα ​​από τις εμπορικές συνέπειες, 30,2 δισ. λίρες είναι το τίμημα που επωμίστηκε το Λονδίνο για να φύγει τεχνικά από την ΕΕ. Και υπάρχουν 118.000 τόνοι αλιευμάτων που η Βρετανία απέτυχε να εξάγει στην ΕΕ από το 2019.

Οσον αφορά τη μετανάστευση, για την οποία προπαγάνδιζαν υπέρ του Brexit οι Φάρατζ και Τζόνσον λέγοντας ότι «οι Βρετανοί θα πάρουν ξανά τον έλεγχο των συνόρων τους», οι αριθμοί είναι ανελέητοι. Από το τέλος της ελεύθερης κυκλοφορίας, το 2021, συνολικά 3,6 εκατομμύρια νέοι μετανάστες εισήλθαν στη Βρετανία. Και από αυτούς οι 900.000 μόνο το 2024. Αλλά αν η μετανάστευση πολιτών εκτός ΕΕ έχει αυξηθεί μαζικά, οι Ευρωπαίοι προτίμησαν να αποχαιρετήσουν το Νησί. 1.227.800 πολίτες της ΕΈ έφυγαν από τη Βρετανία μεταξύ 2016 και 2021. Το ίδιο ισχύει και για τους νέους Ευρωπαίους, οι οποίοι μετά το Brexit αναγκάζονται να πληρώσουν έως 60.000 ευρώ ετησίως στο πανεπιστήμιο. Αυτοί οι φοιτητές μειώθηκαν στο 1/3.

Ετσι, λόγω της φυγής ειδικευμένων και ανειδίκευτων ευρωπαίων μεταναστών, η Βρετανία αντιμετωπίζει τεράστια δυσκολία να καλύψει τις κενές θέσεις εργασίας. Υπάρχουν πάνω από 800.000 τέτοιες, ειδικά στα εργοστάσια και στους τομείς του τουρισμού και της εστίασης, οι οποίοι πλήττονται από τον πληθωρισμό. Το αποτέλεσμα είναι ορατό σε όλους καθημερινά, τόσο στις παμπ και στα εστιατόρια, όπου η εξυπηρέτηση χειροτέρεψε ακριβώς λόγω έλλειψης προσωπικού.

Τι θα κάνει τώρα η κυβέρνηση των Εργατικών υπό τον Κιρ Στάρμερ; Θέλει να έρθει πιο κοντά στην ΕΕ, σχεδόν καθημερινά κηρύττει την «επαναφορά» στην Ευρώπη, δηλαδή μια ισχυρή επανευθυγράμμιση ειδικά σε ό,τι αφορά την άμυνα, τον μεταναστευτικό έλεγχο και την κατάργηση των εμπορικών φραγμών, και επειδή η συμφωνία ελεύθερου εμπορίου μεταξύ των δύο μπλοκ θα πάει για έλεγχο του χρόνου. Σε αντάλλαγμα, όμως, η ΕΕ ζητάει ευνοϊκή συμφωνία για την αλιεία και κυρίως την επιστροφή της κινητικότητας των νέων.

Η αναβίωση του Erasmus πρέπει να αποκλειστεί, αλλά οι Βρυξέλλες απαιτούν τουλάχιστον την ελευθερία για τους Ευρωπαίους κάτω των 30 ετών να ζουν, να σπουδάζουν και να εργάζονται μερικά χρόνια στη Βρετανία, αλλά και το αντίστροφο. Αλλά αυτή είναι μια ανυπέρβλητη κόκκινη γραμμή για τους Εργατικούς, που φοβούνται από ένα τέτοιο άνοιγμα για τους μετανάστες, ειδικά από την Ανατολική Ευρώπη. Ο Στάρμερ είναι ένας σκληρός ευρωπαϊστής, όμως το Brexit είναι πλέον μια καυτή και δηλητηριασμένη πατάτα την οποία ουδείς θέλει να την ακουμπήσει.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News