Σε περίπου ένα χρόνο από σήμερα, αν όλα πάνε σύμφωνα με το πρόγραμμα, η Βρετανία θα έχει αποχωρήσει από την Ευρωπαϊκή Ενωση και η Ευρώπη θα πρέπει να κινηθεί σε ένα διαφορετικό δρόμο. Ως τότε το παζάρι στο παρασκήνιο θα συνεχίζεται έντονο για τους συσχετισμούς της επόμενης ημέρας.

H μετά-Brexit εποχή απασχολεί έντονα τους 27 αρχηγούς (πλην Βρετανίας) στη σημερινή άτυπη Σύνοδο Κορυφής, αν και αυτή τη φορά θα επικεντρωθούν σε πιο πρακτικά ζητήματα, όπως η μείωση των εδρών του Ευρωκοινοβουλίου αλλά και η τρύπα στον προϋπολογισμό της ΕΕ που θα αφήσει η αποχώρηση του Λονδίνου.

Τα πρόσωπα της επόμενης πενταετίας, μετά τις ευρωεκλογές του 2019, αναμένεται να απασχολήσουν στο παρασκήνιο.

Για τις κορυφαίες θέσεις (προεδρία της Κομισιόν, του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, της εξωτερικής πολιτικής) όπως γράφει η γαλλική Le Monde, ακούγονται πολλά ονόματα.

Από αυτό της δανέζας επιτρόπου Ανταγωνισμού Μαργκρέτε Βεστάγκερ και του Γάλλου Μισέλ Μπαρνιέ, που έχει αναλάβει τις διαπραγματεύσεις για το Brexit, μέχρι της Κριστίν Λαγκάρντ και ακόμη και του νυν πρωθυπουργού της Ιρλανδίας Λίο Βαράντκαρ.

Επισήμως, φυσικά, δεν υπάρχει καμία υποψηφιότητα, αλλά η άτυπη περίοδος συζητήσεων έχει ανάψει.

Σε ό,τι αφορά τους βουλευτές, η αποχώρηση της Βρετανίας προφανώς θα μειώσει τον αριθμό των ευρωβουλευτών με μια ελαφρά αναπροσαρμογή. Έτσι η πρόταση είναι να μειωθούν από το 2019 οι έδρες από 751 σε 705.

Σημαντικό θέμα προς συζήτηση από τη Σύνοδο είναι η διαδικασία διορισμού του προέδρου της Επιτροπής. Οι απόψεις των ηγετών σχετικά με την πρόταση του Ευρωκοινοβουλίου να αναλαμβάνει τη θέση αυτή απαραιτήτως ένας από τους υποψηφίους που θα ορίσουν τα ευρωπαϊκά πολιτικά κόμματα ποικίλλουν. Αντίθετοι είναι κυρίως οι ηγέτες που δεν ανήκουν σε καμία πολιτική οικογένεια, όπως ο Εμανουέλ Μακρόν.

Αναπροσαρμογή και στον προϋπολογισμό

Tο Πολυετές Δημοσιονομικό Πλαίσιο μετά το 2020, δηλαδή ο προϋπολογισμός της ΕΕ, αναμένεται να βρεθεί και αυτό στο επίκεντρο.

Η παλιά διαμάχη μεταξύ αυτών που καταβάλλουν χρήματα στον κοινοτικό κορβανά και αυτών που λαμβάνουν τις επιδοτήσεις επιμένει. Πόσο μάλλον που το Brexit και οι σύγχρονες προκλήσεις μπορεί να απαιτήσουν την μεταφορά πόρων από την Κοινή Αγροτική Πολιτική προς την άμυνα ή την αντιμετώπιση του Προσφυγικού.

Από την άλλη πλευρά, η αποχώρηση της Βρετανίας, που συνεισέφερε σημαντικά ποσά, είναι φυσικό ότι θα αφήσει μια αξιοσημείωτη τρύπα μετά το 2019. Η κάλυψη προτείνεται να γίνει είτε από μεγαλύτερες συνεισφορές των πλουσιότερων χωρών αλλά και από ίδιους πόρους της ΕΕ.

Τέλος, θα τεθεί και το πολιτικά επίμαχο ζήτημα να συνδεθούν οι χρηματοδοτήσεις με προϋποθέσεις, όπως το κράτος δικαίου και η λειτουργία του δικαστικού συστήματος. Η περίπτωση της Πολωνίας, αλλά και της Ουγγαρίας που επιμένει να αρνείται να συμμετάσχει στην κοινή πολιτική για το Προσφυγικό, έρχονται αμέσως στο μυαλό για το ποιους μπορεί να αφορά η πρόταση.

Σημειώνεται πάντως ότι οι αποφάσεις θα ληφθούν αργότερα. Η Επιτροπή αναμένεται να καταθέσει την τελική της πρότασή της το Μάιο του 2018, ενώ είναι ανοικτό ακόμα εάν οι τελικές αποφάσεις θα ληφθούν πριν ή μετά τις Ευρωεκλογές.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News