Οσοι χθες Κυριακή (29/9) πληκτρολόγησαν στο Google «ΠΑΣΟΚ μάθε πού ψηφίζεις» βρήκαν κάποια αποτελέσματα για την εκλογική διαδικασία του 2021 που έγινε σε κλίμα ενότητας μετά την απώλεια της Φώφης Γεννηματά. Τώρα, Δευτέρα μεσημέρι και λίγες μόλις ημέρες μέχρι τον πρώτο γύρο των εσωκομματικών εκλογών, την Κυριακή 6/10, το θέμα δεν έχει ξεκαθαρίσει.

Τι άραγε να φταίει;

♦ Μια πρώτη αντικειμενική διαπίστωση είναι ότι η κάλπη της Κυριακής είναι το hot spot της εγχώριας πολιτικής ζωής. Από εκεί που τον Ιούνιο, μετά τις ευρωεκλογές, τα στελέχη και οι φίλοι του κόμματος προσπαθούσαν να εξηγήσουν πώς βρέθηκαν πίσω από τον ΣΥΡΙΖΑ του κ. Κασσελάκη, τρεις μήνες μετά όλα μοιάζουν διαφορετικά. Ψηφίζουμε για «τον επόμενο πρωθυπουργό» (Διαμαντοπούλου) ή «την επόμενη κυβέρνηση» (Ανδρουλάκης) λένε οι υποψήφιοι.

Οσο κι αν κάτι τέτοιο μοιάζει (και είναι) εξαιρετικά πρόωρο —και όπως όλα στην πολιτική εύθραυστο και αβέβαιο— απηχεί ένα κλίμα αισιοδοξίας και κυρίως την αίσθηση ότι «τώρα είναι η ευκαιρία του ΠΑΣΟΚ». Και όπως είπε ο Κώστας Σημίτης στην επέτειο των 50 χρόνων από την ίδρυση του κινήματος (3/9), «οι ευκαιρίες δεν είναι άπειρες». Το διακύβευμα είναι μεγαλύτερο.

Αυτό όμως δεν θα έπρεπε να επιβάλει και την ταχύτερη και αρτιότερη οργάνωση, χωρίς καθυστερήσεις και αρρυθμίες; Ας δούμε ορισμένες πτυχές:

♦ Οπως θα διαβάσετε στο «Ημερολόγιο εκλογών ΠΑΣΟΚ» εδώ στο Protagon το πράγμα παραμένει μπερδεμένο. Εως το βράδυ της Κυριακής η αρμόδια επιτροπή δεν είχε καταλήξει καθώς φαίνεται ότι οι εκπρόσωποι των πέντε υποψηφίων περνούσαν από κόσκινο το πού θα στηθούν επιπλέον κάλπες (και όχι μόνο στην Κρήτη και όπου αλλού ζητούσε ο κ. Ανδρουλάκης). Γιατί όμως αυτή η δυστοκία, για να μην πούμε καχυποψία; Διότι οι κάλπες και οι ουρές παίζουν τον ρόλο τους σε κάθε εκλογική διαδικασία (θα επανέλθουμε).

Ως γνωστόν το ΠΑΣΟΚ του Νίκου Ανδρουλάκη «πονάει» στα αστικά κέντρα και τα πηγαίνει καλύτερα στην Περιφέρεια. Με βάση τις εκλογές του Ιουνίου του 2023 όπου το κόμμα απέσπασε το εθνικό ποσοστό 11,84%, το ποσοστό π.χ. στην Α’ Αθηνών ήταν 6,86%, ενώ στον Βόρειο Τομέα της Αθήνας 7,64%. Αντιστρόφως στο Ρέθυμνο ήταν 25,71% και στο Ηράκλειο 22,98%.

Φαίνεται ότι η αρχική πρόταση του επιτελείου κ. Ανδρουλάκη για κατανομή των τμημάτων και των tablet με έμφαση στην αυξημένη ισχύ του ΠΑΣΟΚ στην Κρήτη (από όπου και κατάγεται ο νυν πρόεδρος) και λιγότερα τμήματα εκεί όπου το κόμμα, δηλαδή η ηγεσία του, δεν τα πήγε και τόσο καλά, άναψε ένα «σήμα» στο ραντάρ των άλλων υποψηφίων. Κυρίως για τον κίνδυνο να δημιουργηθούν ουρές σε μεγάλα αστικά κέντρα.

Το «στόρι» λοιπόν της καθυστέρησης, που φυσικά δεν μπορεί να παραταθεί για πολύ, κρύβει και κάποια ανεκδοτολογικά στοιχεία, όπως πχ. τη διαπίστωση σε κάποιο από τα επιτελεία ότι «στο ορεινό Ρέθυμνο προβλέπονταν περισσότερες κάλπες από ό,τι στη δυτική Αθήνα».  

♦ Γιατί έχουν λοιπόν σημασία τα τμήματα, οι κάλπες, τα tablet και οι χειριστές τους;

—Ας αρχίσουμε από τα αυτονόητα. Οι κάλπες μιας εσωκομματικής αναμέτρησης στήνονται με ευθύνη του κόμματος και δεν υπάρχει δυνατότητα να ψηφίσεις σε τόσα πολλά σημεία όπως στις εθνικές εκλογές όπου οι κάλπες στήνονται από το κράτος.

—Οι ουρές εδώ λειτουργούν αποτρεπτικά, η πληθώρα τμημάτων το αντίθετο. Για παράδειγμα, αν την Κυριακή το πρωί σχηματιστούν μεγάλες ουρές σε εκλογικά κέντρα της Αθήνας (λόγω π.χ. μειωμένων τμημάτων), αυτό θα λειτουργήσει αποτρεπτικά για τα μέλη και τους φίλους του κόμματος, ιδίως για τους ανθρώπους μεγαλύτερης ηλικίας. Αν αντίθετα σε μια περιοχή της Περιφέρειας υπάρχουν επαρκή τμήματα και η διαδικασία τρέχει ομαλά τότε αυτό λειτουργεί υπέρ της συμμετοχής στη διάρκεια της ημέρας. Αλλωστε η ψήφος επ’ ουδενί δεν είναι υποχρεωτική.

Σε πολιτικό τώρα επίπεδο, ο νυν πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Νίκος Ανδρουλάκης έχει αποδείξει την ικανότητά του να ελέγχει τους μηχανισμούς, γεγονός όμως που μπορεί να γίνει δίκοπο μαχαίρι. Διότι πέρα από την οργανωτική του δεινότητα, σε ό,τι αφορά την κινητοποίηση των οπαδών του, αυτό δημιούργησε κάποια καχυποψία στα επιτελεία άλλων υποψηφίων, καθώς ο κ. Ανδρουλάκης, εκτός από υποψήφιος, έχει ως πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ και την τελική ευθύνη για την όλη διαδικασία. Στην παρούσα φάση, έχει το μαχαίρι, έχει και το καρπούζι.

Στο σημείο που βρισκόμαστε το τελικό διακύβευμα φαίνεται ότι υπερβαίνει το αριθμό των σημείων όπου θα μπορεί κανείς να ψηφίσει. Αφορά και τον αριθμό των tablet και των χειριστών τους.

Οσο περισσότεροι είναι τόσο πιο ομαλά θα κυλήσει η διαδικασία και θα μπορεί ο μηχανισμός να διαχειριστεί και την αυξημένη συμμετοχή. Και όπως είναι φυσικό σε αυτές τις περιπτώσεις, το μέγεθος της συμμετοχής, συνδέεται και με εκτιμήσεις για τον ποιον/ποιους συμφέρει ένα μικρό και σχετικά κλειστό εκλογικό σώμα και ποιον/ποιους ευνοεί το άπλωμα της συμμετοχής σε ένα ευρύτερο ακροατήριο που θα διεκδικήσει έναν νέο ρόλο για το ΠΑΣΟΚ στο πολιτικό σκηνικό.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News