Ο τρίτος ημιτελικός του Παναθηναϊκού με τον ΠΑΟΚ, στην Πυλαία, δεν ήταν ένα παιχνίδι ρουτίνας όπως ψευδομαρτυρά το τελικό σκορ (72-88). Δεν είχε καμία σχέση με τα δυο προηγούμενα ματς της σειράς στο «Νίκος Γκάλης». Ο ΠΑΟΚ στρίμωξε τον κατά 15 φορές ακριβότερο πρωταθλητή Ελλάδας και πιθανότατα θα τον είχε νικήσει, εάν δεν ήταν εκεί ο Νικ Καλάθης. Για να «σκουπίσει» (3-0 νίκες) τον αντίπαλό του και να προκριθεί στους τελικούς της Basket League αήττητος, με 31-0, ο Παναθηναϊκός χρειάστηκε ένα απίθανο ποσοστό ευστοχίας στα τρίποντα (66%, με 14/21) στα 25 τελευταία λεπτά, και δυο ρεκόρ καριέρας από τον -εξωπραγματικό, εφέτος- ομογενή γκαρντ.

Ο Καλάθης δεν είναι, απλώς, ο πιο φορμαρισμένος μπασκετμπολίστας στην Ευρώπη, αλλά και ένα φαινόμενο προς παρατήρηση. Δύσκολα θα συναντήσεις αθλητή ομαδικού σπορ που στη διάρκεια της σεζόν δεν θα κάνει «κοιλιά», μικρής ή μεγάλης διάρκειας. Από το ευρωμπάσκετ του περασμένου Σεπτεμβρίου κι έπειτα, παρουσιάζει μια συνέπεια στην απόδοσή του που είναι πρωτοφανής σε τόσο υψηλό επίπεδο. Οχι μόνο δεν κουράζεται να παίζει διαρκώς «στα κόκκινα», αλλά και δεν διαλέγει παιχνίδια για να «λουφάρει», να πάρει ανάσες. Είναι ένα θαύμα αντοχής, ένα τέρας επαγγελματισμού.

Ο χθεσινός (Τρίτη) ήταν από εκείνους τους αγώνες στους οποίους οι πρωτοκλασάτοι παίκτες αποφεύγουν να ξοδέψουν ενέργεια. Τι θα συνέβαινε, δηλαδή, εάν ο Παναθηναϊκός έφτανε στις τρεις νίκες μερικές μέρες αργότερα; Απολύτως τίποτα. Κι όμως, όταν ο ΠΑΟΚ απείλησε το «Τριφύλλι», ο Καλάθης έπαιξε σαν αφιονισμένος. Οι 27 πόντοι του και τα πέντε στα εννέα τρίποντα που έβαλε, αποτελούν ρεκόρ καριέρας στο Πρωτάθλημα. Το προηγούμενο (26 πόντοι) το είχε πετύχει πέρυσι, στον τρίτο ημιτελικό των play-offs με την ΑΕΚ, ενώ η καλύτερή του επίδοση σε όλες τις διοργανώσεις είναι οι 31 πόντοι που σημείωσε στη Βαμβέργη, στην εφετινή κανονική περίοδο της Ευρωλίγκας.

Ακόμη κι όταν η άμυνα του ΠΑΟΚ κατάφερνε να τον μπλοκάρει και τον υποχρέωνε να σουτάρει από μακρινή απόσταση (που υποτίθεται οτι είναι το αδύνατο σημείο του), εκείνος «απαντούσε» με τρόπο που θα ζήλευαν οι πιο χαρισματικοί σκόρερ: με 55% ευστοχία στα τρίποντα. Γίνεται και… Στεφ Κάρι, άμα χρειαστεί. Ταυτοχρόνως, μοίρασε εννέα ασίστ και κατέβασε πέντε ριμπάουντ. Χωρίς αμφιβολία, αυτή η σεζόν είναι η καλύτερη στην καριέρα του. Ενώ όλα τα προηγούμενα χρόνια «έπεφτε» από τον Μάρτιο και μετά, εφέτος -από τον Σεπτέμβριο μέχρι σήμερα- παίζει σε φουλ ρυθμό, με μια εντυπωσιακή σταθερότητα που αποτυπώνεται στις στατιστικές του. Πλέον, ο Καλάθης είναι ο μόνος γκαρντ στην Ευρώπη που αντέχει να αγωνίζεται με την ίδια ποιότητα για πάνω από 30 λεπτά σε κάθε ματς.

Μέσα σε τρεις σεζόν έχει γίνει «άλλος» παίκτης. Επειδή, όπως έχει εξηγήσει ο Τσάβι Πασκουάλ, δεν σταματά να δουλεύει για να τελειοποιήσει το παιχνίδι του, τόσο στην επίθεση όσο και στην άμυνα. Επί Τζόρτζεβιτς ξεχώρισε, στην Ευρωλίγκα, σε τρεις στατιστικές κατηγορίες. Την πρώτη χρονιά μετά την αποχώρηση του Δημήτρη Διαμαντίδη κουβάλησε τον Παναθηναϊκό στην πλάτη του, παίζοντας ασταμάτητα, καθώς ο τρελο-Τζέιμς είχε τραυματιστεί. Ηταν η εποχή που οι οπαδοί της ομάδας του «χρέωναν» ο,τι κακό συνέβαινε – κι ας ήταν ο τελευταίος που ευθυνόταν για τις ήττες. Και τι δεν του είχαν σούρει… Επειδή δεν έμοιαζε στον Διαμαντίδη. Ή, επειδή έπαιρνε πολλά χρήματα.

Στον «άγιο Νικ» άρχισαν να πιστεύουν όταν τους οδήγησε στην κατάκτηση του Πρωταθλήματος, στα περσινά play-offs. Κι έκτοτε, «τρέμουν» μην τον χάσουν. Στο EuroBasket, τον περασμένο Σεπτέμβριο, έκανε τουλάχιστον τέσσερα «σούπερ» παιγνίδια. Στη συνέχεια, στην Ευρωλίγκα, κατέρριψε μια σειρά από ρεκόρ. Στον εκτός έδρας αγώνα με τη Μακάμπι ξεπέρασε τον Βασίλη Σπανούλη στις ασίστ, σε μια σεζόν. Στην αναμέτρηση με τη Βαλένθια πέτυχε το 15ο «double double» της καριέρας του στην EuroLeague και έπιασε στην πρώτη θέση της λίστας τον Μίλος Τεόντοσιτς. Πήρε κι άλλα παράσημα. Αλλά, το σπουδαιότερο δεν καταγράφεται από τους αριθμούς: έγινε ο ηγέτης της ομάδας του. Και, ίσως, είναι ο πιο επιδραστικός παίκτης στο ευρωπαϊκό μπάσκετ.

Την Κυριακή (3/6) αρχίζει η σειρά των τελικών Παναθηναϊκού – Ολυμπιακού. Ο Παναθηναϊκός είναι το φαβορί. Επειδή έχει πλεονέκτημα έδρας, αλλά και γιατί τους δυο τελευταίους μήνες παίζει πολύ καλύτερο μπάσκετ απ’ ό,τι ο «αιώνιος» αντίπαλός του. Μα, ο κυριότερος λόγος για τον οποίο οι αναλυτές «βλέπουν» τον τίτλο της Α1 πράσινο, είναι αυτός ο παρά κάτι τριαντάρης πλέι-μέικερ παλαιάς κοπής. Που, πλέον, δεν χρειάζεται να γίνει Διαμαντίδης. Γιατί είναι ο Καλάθης. Ονομα και πράγμα.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News