Στις 22 Νοεμβρίου 2015, την επαύριον του ντέρμπι με τον Ολυμπιακό που ματαιώθηκε, φίλοι και αντίπαλοι θεωρούσαν τον Παναθηναϊκό «τελειωμένο». Στα έξι εκατομμύρια ευρώ που του κόστισε ο αναπάντεχος ευρωπαϊκός αποκλεισμός -στην αρχή της σεζόν- είχε έρθει να προστεθεί η δυσβάστακτη οικονομική ζημιά από την ποινή για τα επεισόδια στη Λεωφόρο. Το ταμείο δεν είχε «μια», λόγω και των συσσωρευμένων χρεών (23 εκατ. ευρώ) που ο Γιάννης Αλαφούζος παλεύει να τακτοποιήσει -την τελευταία τριετία- με δάνεια και διακανονισμούς. Και τα σενάρια ήταν δύο. Το κακό, να παρατήσει (ο Αλαφούζος) την ΠΑΕ εκεί που τη βρήκε: στην τύχη της. Το καλό, να πουλήσει έναν δυο παίκτες για να βγάλει τη χρονιά.

Διότι το δικό του σχέδιο -να βρει δέκα καλούς (και εύπορους) παναθηναϊκούς, που θα βάζουν από ένα εκατομμύριο ευρώ τον χρόνο- ήταν εξ’ αρχής καταδικασμένο. Αν και θα το σκέφτηκαν -είμαι βέβαιος- όλοι οι ιδιοκτήτες ομάδων που τους έλειπαν χρήματα, τέτοιο μοντέλο χρηματοδότησης ρεφενέ δεν λειτούργησε ποτέ, σε καμμία ποδοσφαιρική εταιρεία του κόσμου. Το ρεαλιστικό δίλημμα ήταν, λοιπόν, ή να βάλει λεφτά ή να το βάλει στα πόδια. Εβαλε λεφτά.

Το παράδοξο είναι οτι, ενώ θα εξακολουθεί για καιρό να πληρώνει κερατιάτικα του παρελθόντος, ένα σημαντικό μέρος από αυτά τα χρήματα που μπήκαν στην εταιρεία (σχεδόν 10 εκατ. ευρώ από αύξηση μετοχικού κεφαλαίου και περίπου 2,5 εκατ. ευρώ από την πώληση του Νίκου Καρέλη στη βελγική Γκενκ), ξοδεύτηκε στο μετεγγραφικό παζάρι του Ιανουαρίου, που λήγει τα μεσάνυχτα (της Δευτέρας).

Οι οκτώ νέοι παίκτες που αποκτήθηκαν, θα κοστίσουν πάνω από 5 εκατ. ευρώ, μαζί με τις προμήθειες των ατζέντηδων. Αν συνυπολογιστούν και οι φόροι που βαρύνουν την ΠΑΕ, η συνολική δαπάνη σε βάθος χρόνου (δηλαδή, μέχρι να εξαντληθεί η χρονική διάρκεια κάθε συμβολαίου) πλησιάζει τα 9 εκατ. ευρώ. Ιδού το κόστος, αναλυτικά, για τον καθέναν:

– Βιγιαφάνιες: Το πιο ακριβό από τα νέα αποκτήματα. Για να αγοράσει τον Αργεντικό μπαλαδόρο, ο Παναθηναϊκός συμφώνησε να καταβάλει 550.000 ευρώ: 400.000 στην Ιντεπεντιέντε, 70.000 στην CAI και 80.000 στον Παναιτωλικό. Ο ίδιος ο παίκτης θα λάβει 680.000 ευρώ για τα επόμενα τριάμισι χρόνια (80.000 ώς το τέλος της τρέχουσας σεζόν).

– Μέστο: Ο Ιταλός αμυντικός αποκτήθηκε ως ελεύθερος. Για ενάμισι χρόνο θα εισπράξει συνολικά 400.000 ευρώ: 130.000 έως το τέλος της σεζόν και 270.000 την επόμενη

– Μπουμάλ: Αποκτήθηκε έναντι 550.000 ευρώ. Τα 300.000 μετρητά και τα υπόλοιπα με τη μορφή χορηγίας στον Πανιώνιο. Ο ίδιος ο παίκτης θα λάβει 100.000 ευρώ φέτος και 200.000 για κάθε μια από τις δυο επόμενες σεζόν.

– Εβανζελίστα: Ηρθε δανεικός (από την Ουντινέζε), αλλά δεν θα καταβληθεί ενοίκιο. Ολα τα χρήματα θα δοθούν στον ίδιο: 70.000 ευρώ φέτος και 150.000 του χρόνου, εφόσον παραμείνει

– Μαμούτε: Η Γκρέμιο θα εισπράξει για τον δανεισμό του 80.000 ευρώ φέτος και 160.000 ευρώ του χρόνου. Ο παίκτης θα πάρει 60.000 ευρώ φέτος και 120.000 ευρώ του χρόνου.

– Μολέδο: Η Ιντερνασιονάλ δεν ζήτησε χρήματα. Μόνο κράτησε το 25% των δικαιωμάτων του παίκτη. Ο Βραζιλιάνος θα λάβει συνολικά, για δυόμισι χρόνια, 870.000 ευρώ (170.000 + 350.000 + 350.000).

– Π. Βλαχοδήμος: Αποκτήθηκε ως ελεύθερος. Τα επόμενα τριάμισι χρόνια θα εισπράξει το όλον 300.000 ευρώ (χωρίς να υπολογίζονται τα μπόνους επίτευξης στόχων).

– Οδ. Βλαχοδήμος: Η Στουτγκάρδη διατήρησε ποσοστό 30%, σε περίπτωση μεταπώλησής του. Ο ίδιος ο τερματοφύκακας θα πάρει -στα τριάμισι χρόνια του συμβολαίου του- 350.000 ευρώ.

Αν και οικονομικά αμφιλεγόμενο, αυτό το παράλληλο -με το μνημόνιο- πρόγραμμα που αποφάσισε να εφαρμόσει ο Παναθηναϊκός, είναι απολύτως λογικό από τεχνικής άποψης. Ενας νέος προπονητής που σέβεται τον εαυτό του, δεν το πιάνει από εκεί που το άφησε ο παλιός. Ο Αντρέα Στραματσόνι επιθυμούσε να δουλέψει με παίκτες της επιλογής του και, επιπλέον, το αγαπημένο του σύστημα, το «4-3-3», απαιτεί πολλούς εξτρέμ. Στο ρόστερ δεν υπήρχαν τέτοιοι ούτε για δείγμα, αφού ο προηγούμενος τεχνικός, ο Αναστασίου, είχε… απαγορεύσει την ανάπτυξη από τις πτέρυγες. Εκείνος πάλευε να αλλάξει ρόλο στους δυο ακραίους μεσοεπιθετικούς που βρέθηκαν μπροστά του (Καλτσάς και Κλωναρίδης), ενώ -τώρα- ο Ιταλός βρέθηκε με έξι εξτρέμ: Βλαχοδήμος, Καλτσάς, Μαμούτε, Βιγιαφάνιες, Κλωναρίδης και Μπουμάλ. Ο Αλαφούζος αποφάσισε να εμπιστευτεί 100% τον πρώην τεχνικό της Ιντερ. Σε σημείο ώστε να «τινάξει στον αέρα» το τριετές πλάνο που ο ίδιος είχε επιβάλει στην ομάδα πριν από δυόμισι χρόνια.

Διότι οι περισσότεροι απ’ όσους ήρθαν, έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό: την αγωνιστική απραξία, από έξι έως… 26 μήνες.

Το καλοκαίρι του 2013, ο Παναθηναϊκός έμπαινε στην εφαρμογή ενός τριετούς project, με πολλαπλούς στόχους: την οικονομική εξυγίανση της ΠΑΕ, την ανάδειξη των ταλέντων της ακαδημίας του και την ελληνοποίηση της ομάδας. Στο ρόστερ του υπήρχαν 16 νεαροί  ποδοσφαιριστές, οι οποίοι προέρχονταν από τα τμήματα υποδομής. Δεν ήταν όποιοι κι όποιοι. Η συγκεκριμένη «φουρνιά» είχε αναδειχτεί πρωταθλήτρια στο Πρωτάθλημα Κ18 (για παίκτες κάτω των 18 ετών) της Super League, τον Μάιο του 2009, ενώ τρία χρόνια αργότερα κατέκτησε τον τίτλο στο Πρωτάθλημα Κ20, με μεγάλη διαφορά.

Αυτοί οι ταλαντούχοι μικροί, με λίγες προσθήκες πιο έμπειρων παικτών, προορίζονταν να αποτελέσουν τον κορμό του Παναθηναϊκού για τα επόμενα χρόνια, σύμφωνα με τις ξαγγελίες του Γιάννη Αλαφούζου, του Νίκου Νταμπίζα (τότε τεχνικού διευθυντή) και του πρώην προπονητή, Γιάννη Αναστασίου. Ακριβώς δυόμισι χρόνια αργότερα, μόνο τρεις (από τους 16) απέμειναν στο «Γεώργιος Καλαφάτης» -το προπονητικό κέντρο της ομάδας- και αυτοί θεωρούνται ανενεργοί. Από τους υπόλοιπους, που σκόρπισαν στους πέντε ανέμους, μόνο δυο πουλήθηκαν: ο Μαυρίας και ο Καπίνο, οι οποίοι απέφεραν στο ταμείο της ΠΑΕ 5 εκατομμύρια ευρώ. Ολοι οι άλλοι πήγαν στράφι.

Οι μετεγγραφές είναι πάντα ευπρόσδεκτες από τους οπαδούς, επειδή εξάπτουν τη φαντασία τους για μεγαλεία. Αλλά κάθε παίκτης που έρχεται σε μια ομάδα, είναι ένα Τζόκερ που κληρώνει στο γήπεδο. Στην περίπτωση του Παναθηναϊκού, το ρίσκο των χειμερινών μετεγγραφών του είναι ακόμη μεγαλύτερο. Διότι οι περισσότεροι απ’ όσους ήρθαν, έχουν ένα κοινό χαρακτηριστικό: την αγωνιστική απραξία, από έξι έως… 26 μήνες.

Ο Ροντρίγκο Μολέδο, ο Βραζιλιάνος στόπερ, στα 22 του αντιμετώπισε τον Νεϊμάρ (που τότε έπαιζε στη Σάντος), έστω σε φιλικό, και στα 23 του τον Λεβαντόφσκι (όταν ακόμη ανήκε στη Λεχ Πόζναν), όμως έχουν περάσει σχεδόν 26 μήνες από την τελευταία φορά που αγωνίστηκε σε επίσημο παιχνίδι (4 Δεκεμβρίου 2013), πριν τραυματιστεί.

Ο Τζιαντομένικο Μέστο, ο 33χρονος Ιταλός μπακ, παραμένει άπραγος από τότε που έληξε το συμβόλαιό του με τη Νάπολι, το καλοκαίρι του 2015. Το τελευταίο επίσημο παιχνίδι του ήταν στις 18 Μαΐου του 2015. Και από τις 19 Αυγούστου 2014 μέχρι να παίξει στον Παναθηναϊκό, είχε μόλις 275 λεπτά συμμετοχής. Δεν του φαίνεται, πάντως.

Ο Παναγιώτης Βλαχοδήμος, ο 24χρονος πρώην παίκτης του Ολυμπιακού και της Νιμ, έχει να παίξει από τις 15 Μαΐου 2015. Στο γαλλικό πρωτάθλημα της Β’ Κατηγορίας αγωνίστηκε, συνολικά, μόλις 700 λεπτά σε μια ολόκληρη σεζόν.

Ο 20χρονος επιθετικός, Γιούρι Μαμούτε, έχει να αγωνιστεί τρεις μήνες σε επίσημο ματς. Η τελευταία φορά που ο Βραζιλιάνος φορ της Γκρέμιο… ακούμπησε μπάλα, ήταν στις 18 Οκτωβρίου 2015.

Ο Λούκας Εβανζελίστα, ο δημιουργικός Βραζιλιάνος μέσος της Ουντινέζε, μέσα σε ένα χρόνο έχει αγωνιστεί μόλις σε τρία ματς της ιταλικής ομάδας – στα δύο ως αλλαγή… Συνολικά, μόλις 139 λεπτά.

Οσο για τον Μπουμάλ και τον Βιγιαφάνιες, που ήρθαν ετοιμοπόλεμοι και φορμαρισμένοι, το ερώτημα είναι, αν θα καταφέρουν να σηκώσουν το βάρος των προσδοκιών. Αλλο ο Πανιώνιος και ο Παναιτωλικός, άλλο ο Παναθηναϊκός. Εστω και στα κάτω του.

Η ένατη χειμερινή μετεγγραφή του Παναθηναϊκού -της τελευταίας στιγμής, όπως όλα δείχνουν- θα είναι η επιστροφή του Λέτο. Ρίσκο κι αυτός. Από τις ένδοξες ημέρες της προηγούμενης θητείας του στην ομάδα, τον χωρίζουν δυο σοβαροί τραυματισμοί. Αλλά, είπαμε: όταν παίρνεις έναν καλό παίκτη φτηνά, ψάξε να βρεις το «ελατωμματάκι» του.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News