«Ευτυχώς, εδώ κοντά, στα 200 μέτρα, υπάρχει το σχολείο 49. Είναι καλό καταφύγιο. Χωράει μέχρι και 150 άτομα. Στη Ζαπορίζια συνεχώς ηχούν οι σειρήνες. Το επίμονο ουρλιαχτό τους μάς ωθεί να τρέξουμε στο καταφύγιο». Ετσι δραματικά ξεκίνησε το ρεπορτάζ του ο απεσταλμένος της Corriere della Sera. Και συνέχισε: «‘‘Μα είναι ιδιωτικό καταφύγιο’’, λέει η 69χρονη κυρία Ομελόινιβνα, ‘‘εμείς μπορούμε να εισέλθουμε μόνο αν υπάρχει χώρος’’. Αυτή είναι η διευθύντρια του διπλανού νηπιαγωγείου, η οποία λέει πως επί σειρά ετών ήταν το μοναδικό ουκρανικό νηπιαγωγείο μέσα σε πλήθος σχολείων ρωσοφώνων.

»To νηπιαγωγείο αυτό δεν έχει παιδάκια. Η αίθουσα έχει γεμίσει με 148 εκτοπισμένους από τα γύρω χωριά. Ολοι τους είναι γέροι. Παλεύουν να τρέξουν στο καταφύγιο. Την τελευταία φορά το βρήκαν κλειστό. Αυτή η κατάσταση επικρατεί εδώ και 455 νύχτες. ‘‘Εγραψα μια επιστολή στις Αρχές, ώστε να έχουμε και εμείς το δικό μας αμπρί’’, μου είπε η διευθύντρια του νηπιαγωγείου, ‘‘όμως μου απάντησαν ότι η κατασκευή του κοστίζει ένα εκατομμύριο ευρώ και δεν υπάρχουν λεφτά, μου είπαν ότι θα το σκεφτούν…’’ Και ο συναγερμός ξαναχτύπησε».

Piovono bombe, ma i rifugi sono pochi e gli ucraini non sanno dove scappare. La corruzione che frena la difesa (Corriere della Sera) pic.twitter.com/sGmIJGEg9o

— Francesco Battistini (@liberobatt) June 16, 2023

Το ρεπορτάζ ανέφερε ότι οι εκτοπισμένοι ουκρανοί δεν ενδιαφέρονται να επιστρέψουν στα σπίτια τους. «Τα επτά χωριά που επανακατακτήθηκαν από τους Ρώσους αυτές τις 10 ημέρες της [ουκρανικής] αντεπίθεσης δεν έχουν ιδιαίτερη σημασία για αυτούς τους ηλικιωμένους. Μου είπαν ότι ξέρουν πως δεν θα ξαναδούν τα σπίτια τους. Μια γυναίκα 68 χρόνων που ζούσε στην πρώτη γραμμή, τώρα ακούει αδιάφορη τα νέα της ρωσικής ανακατάληψης.

»Μου είπε: ‘‘Είμαι ρεαλίστρια. Ακόμη και αν ο ουκρανικός στρατός απελευθερώσει τα χωριά μας, κανείς μας δεν θα επιστρέψει εκεί. Τα παιδιά μου έφυγαν ήδη και βρίσκονται στην Πολωνία. Εκεί που ζούσα όλα έχουν καταστραφεί. Για ποιον λόγο να επιστρέψω;’’». Ο Ιταλός συνομίλησε και με άλλα πρόσωπα από τον όμιλο των γέρων. Ολοι του είπαν: «Δεν ξέρουμε πόσο θα κρατήσει αυτή η κατάσταση, όμως κάτι πρέπει να γίνει άμεσα για τα καταφύγια». Στη συνέχεια του ρεπορτάζ του, ο ανταποκριτής αναφέρθηκε και στο Κίεβο – τι συμβαίνει εκεί όσον αφορά τα καταφύγια. Τα νέα δεν είναι καλά για τους φτωχούς από τους κατοίκους του.

«Ακόμη και στο Κίεβο διαπίστωσαν ότι τα καταφύγια δεν επαρκούν» έγραψε η Corriere. «Πριν από δύο εβδομάδες μια μητέρα με το κοριτσάκι της πέθαναν έξω από το καταφύγιο επειδή το βρήκαν κλειστό. Ηταν ιδιωτικό. Ετσι ξέσπασε σκάνδαλο. Η είσοδος στις σήραγγες του μετρό δεν εξυπηρετεί όλον τον κόσμο, ενώ τα υπάρχοντα καταφύγια μπορούν να φιλοξενήσουν μόνο το 10% του πληθυσμού του Κιέβου. Στα σόσιαλ μίντια ο λαός κατηγορεί ‘‘τη γραφειοκρατία που εμποδίζει την κατασκευή καταφυγίων’’, ο Ζελένσκι και ο δήμαρχος Κλίτσκο μαλώνουν για το θέμα, ενώ στη φυλακή κατέληξε, ως διεφθαρμένος, ο δήμαρχος Οδησσού». Το κλίμα, συνεπώς, είναι κακό, αφού «υπάρχει δυσαρέσκεια».

Εμπόριο μίνι καταφυγίων

Στο τέλος του ρεπορτάζ γίνεται ρητή αναφορά για τη διαφθορά στη δημόσια διοίκηση της Ουκρανίας. «Η υπόθεση των καταφυγίων είναι η πλέον επείγουσα σε όλη την Ουκρανία. Ιδιαιτέρως στην Οδησσό, εκεί όπου μια ΜΚΟ που απαρτίζεται από νέους δημιούργησε το έργο Safe Place, στην πραγματικότητα ένα εργοτάξιο όπου κατασκευάζονται γιγάντιοι μεταφερόμενοι κύβοι από οπλισμένο σκυρόδεμα, βάρους 22 έως 40 τόνων, ικανοί να προστατεύσουν 15 έως 30 άτομα. ‘‘Μας έμαθαν να τα φτιάχνουμε οι Ισραηλινοί” μου εξηγεί ένας από τους ιδρυτές της ΜΚΟ. ‘‘Μεταφέρονται γρήγορα και δεν χρειάζονται θεμέλια, αφού στηρίζονται στο έδαφος’’. Μάλιστα, στη Χερσώνα και στο Μικολάιφ έχουν ήδη τοποθετηθεί οκτώ τέτοιοι τσιμεντένιοι κύβοι, που παίζουν τον ρόλο καταφυγίου. ‘‘Τους πουλάμε 250.000 ευρώ έκαστον, αλλά κάθε φορά που εμπλέκεται η δημόσια διοίκηση το κόστος διπλασιάζεται’’»…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News