Οι Γκούρκας, οι μικρόσωμοι πλην μαχητικοί και εξπέρ στα αγχέμαχα όπλα (μαχαίρια, κυρίως) πολεμιστές των Ιμαλαΐων, για δεκαετίες ολόκληρες χρησιμοποιήθηκαν από τη Βρετανία ως εκλεκτό «κρέας για τα κανόνια» – μάλιστα οι Βρετανοί τους έριξαν και στη φωτιά των δικών μας εμφυλιοπολεμικών Δεκεμβριανών (1944), για να πολεμήσουν στον Πειραιά, μαζί με τους Ινδούς, την τοπική δύναμη του ΕΛΑΣ.

Σε όλους τους στρατούς της Γης οι Γκούρκας είναι διάσημοι για το σθένος, το πείσμα και την πειθαρχία τους. Η δράση τους επεκτάθηκε στους δύο παγκοσμίους πολέμους, αλλά και στους σύγχρονους πολέμους στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν. Τώρα, βάσει όσων έγραψε η Corriere della Sera, συμμετέχουν και στον πόλεμο της Ουκρανίας, πολεμώντας για λογαριασμό των Ρώσων. Ποιοι Γκούρκας ακριβώς; Οσοι προέρχονται από το Νεπάλ – και όχι οι Ινδοί.

«Χιλιάδες νέοι έχουν φύγει από το Νεπάλ για να πολεμήσουν στην Ουκρανία, στην υπηρεσία του ρωσικού στρατού. Η κυβέρνηση του Κατμαντού παραδέχτηκε ότι υπάρχουν περίπου 200 νεπαλέζοι εθελοντές δίπλα στους Ρώσους, από τους οποίους 12 έπεσαν στο μέτωπο και τουλάχιστον πέντε αιχμαλωτίστηκαν από τους Ουκρανούς. Ομως πολλές μαρτυρίες υποστηρίζουν ότι αυτά τα νούμερα είναι υποτιμημένα. Τον περασμένο Φεβρουάριο η νεπαλέζικη αντιπολίτευση υποστήριξε ότι περίπου 15.000 Νεπαλέζοι πολεμούν σήμερα στην Ευρώπη και ότι υπάρχουν εκατοντάδες αγνοούμενοι. Μάλιστα, δυο οικογένειες απευθύνθηκαν στις Αρχές για να μάθουν νέα των παλικαριών τους, τα οποία δεν έχουν δώσει σημεία ζωής.

»Ο Πούτιν έχει υποσχεθεί 5 εκατ. ρούβλια στις οικογένειες όσων έπεσαν στην Ουκρανία, όμως ποτέ δεν διευκρινίστηκε αν το συγκεκριμένο ποσό αφορά και ξένους μισθοφόρους. Στο Κατμαντού έγιναν διαδηλώσεις από συγγενείς των μισθοφόρων, ζητώντας να σταματήσει η στρατολόγηση από πλευράς Ρώσων. Η κυβέρνηση του Νεπάλ σταμάτησε να χορηγεί στους πολίτες της άδειες εργασίας στη Ρωσία και ζήτησε από τη Μόσχα να διακόψει τη θητεία τους, να επιστρέψει τα πτώματα των πεσόντων και να καταβάλει αποζημιώσεις στις οικογένειές τους. Η Ρωσία δεν απαντά».

Η Corriere έγραψε περί «ομίχλης που περιβάλλει αυτή την ιστορία» και ανέφερε κάποιες μαρτυρίες. Ενας Νεπαλέζος που είχε εργαστεί στο εξωτερικό ως μάγειρας προσελήφθη με την ίδια ειδικότητα από τον ρωσικό στρατό, όμως βρέθηκε στο μέτωπο. Πολέμησε στα χαρακώματα του Μπαχμούτ. Τον περασμένο Ιανουάριο ο συγκεκριμένος μισθοφόρος εγκατέλειψε τη δουλειά του, αφού προηγουμένως πλήρωσε αποζημίωση, πήγε στην πρεσβεία του Νεπάλ στη Μόσχα και, τελικά, επέστρεψε στην πατρίδα του.

Φυσικά, ο λόγος που εξωθεί τους Νεπαλέζους στη μισθοφορική μετανάστευση είναι η φτώχεια, αφού το κατά κεφαλήν εισόδημα στο Νεπάλ είναι 100 ευρώ τον μήνα, δηλαδή το χαμηλότερο στην περιοχή, με εξαίρεση το Αφγανιστάν.

Οι Βρετανοί είχαν προσφέρει στράτευση στους Νεπαλέζους στο τέλος του 19ου αι., ενώ σήμερα η Ταξιαρχία Γκούρκα του βρετανικού στρατού αριθμεί περίπου 4.000 άνδρες (ο ινδικός στρατός διαθέτει εννέα συντάγματα με στρατιώτες Γκούρκας). Η διαφορά με τη ρωσική περίπτωση είναι η εξής, σύμφωνα με τις μαρτυρίες και τα στοιχεία που προέβαλαν οι Ιταλοί: «Η στρατολόγηση των Νεπαλέζων στον βρετανικό και τον ινδικό στρατό ρυθμίζεται από διακρατικές συμφωνίες και παρέχει και κοινωνικές παροχές, δηλαδή σύνταξη και επιδόματα. Οποιος δέχεται να πολεμήσει για τη Ρωσία πηγαίνει παρανόμως, χωρίς να γνωρίζει τους κινδύνους».

Στους Νεπαλέζους εθελοντές, συνέχισαν οι Ιταλοί, οι Ρώσοι υποσχέθηκαν και ρωσικό διαβατήριο, που είναι καλό δέλεαρ στην περίπτωσή τους. «Κάποιοι δήλωσαν ότι πείστηκαν όχι μόνο από την αμοιβή που υποσχέθηκαν οι πράκτορες στρατολόγησης, αλλά και από τα βίντεο της ρωσικής προπαγάνδας που κυκλοφόρησαν στο TikTok και δείχνουν νεοσύλλεκτους από το Νεπάλ να είναι ενθουσιασμένοι με την εκπαίδευσή τους και με την ιδέα της περιπέτειας. Ομως στα social media κυκλοφορεί και η μαρτυρία του Σιντάρτα Ντακάλ, 22 ετών, ο οποίος πήγε στη Μόσχα για σπουδές αλλά κατέληξε στο μέτωπο: ‘‘Ο ρωσικός στρατός είναι κακή επιλογή. Λέω στους νεπαλέζους συμπατριώτες μου να μην μπουν στον πειρασμό, αλλιώς θα καταλήξουν σαν εμένα’’».

Το ιταλικό ρεπορτάζ κατέληξε αναφέροντας ότι, εκτός από τους Νεπαλέζους, στον ρωσικό στρατό έχουν ενταχθεί ως εθελοντές-μισθοφόροι και Καζάκοι, Τουρκμένοι, Λευκορώσοι και Μπανγκλαντεσιανοί. Επίσης, ότι τον περασμένο Φεβρουάριο ζήτησε και η ινδική κυβέρνηση κάποιες εξηγήσεις από τη Ρωσία: «‘‘Περίπου 20 ινδοί πολίτες εξακολουθούν να είναι παγιδευμένοι στον ρωσικό στρατό, και εμείς είμαστε σε επαφή με τη Μόσχα ώστε να επιτύχουμε τον επαναπατρισμό τους’’ είπε ο εκπρόσωπος της ινδικής κυβέρνησης. Οι Ινδοί βετεράνοι λένε ότι έφυγαν πιστεύοντας ότι θα απασχοληθούν σε ρόλους υποστήριξης και όχι σε μάχιμες μονάδες».

Από όλα αυτά συνάγεται ότι σε μελλοντικό πόλεμο (ανοιχτό και όχι δι’ αντιπροσώπου) μεταξύ του ΝΑΤΟ και τη Ρωσίας, ενδέχεται να βρεθούν αντιμέτωποι στρατιώτες Γκούρκας…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News