Η σύζυγος, ο γιος, και η κόρη του ρεπόρτερ Ουαέλ αλ-Νταχντούχ, επικεφαλής του Γραφείου Γάζας του ενημερωτικού μέσου Al Jazeera, που εδρεύει στο Κατάρ, σκοτώθηκαν σε αεροπορική επιδρομή του Ισραήλ στις 25 Οκτωβρίου. Την είδηση αυτή διακίνησε το ίδιο το αραβικό δίκτυο. Οσα μετέδιδε ο Νταχντούχ για τους αμάχους Παλαιστινίους, τους γέρους και τα γυναικόπαιδα, τα υπέστη και ο ίδιος το βράδυ της Τετάρτης. Ξαφνικά η δουλειά του τού έγινε πολύ προσωπική υπόθεση: οικογενειακή τραγωδία.

Μαζί με τους στενούς συγγενείς του σκοτώθηκαν και άλλα οκτώ άτομα από το ευρύτερο σόι του. Ολους αυτούς τους σκότωσαν οι ισραηλινές βόμβες που έπεσαν στον προσφυγικό καταυλισμό Νουσεϊράτ. Ο δύστυχος πατέρας και σύζυγος ως δημοσιογράφος είχε αναφέρει το χτύπημα των Ισραηλινών δίχως να γνωρίζει ότι μεταξύ των θυμάτων ήταν και οι δικοί του άνθρωποι.

Το τραγικότερο σημείο του ρεπορτάζ του Νταχντούχ, έγραψε η Repubblica, ήταν η στιγμή που οι κάμερες του δικού του συνεργείου τον κατέγραψαν να σηκώνει το άψυχο σώμα της μικρής κόρης του από τα ερείπια ψιθυρίζοντας: «Εκδικούνται τα παιδιά…» Και, κατόπιν, όταν δακρυσμένος αντίκρυσε τη γυναίκα του και χάιδεψε το πτώμα του εφήβου γιου του. Κοιτάζοντάς ο πατέρας τον σκοτωμένο γιο του, είπε με πόνο: «Ηθελε να γίνει δημοσιογράφος…» Οι συνάδελφοί του, ανταποκριτές διαφόρων μέσων, έσπευσαν αμέσως στο νοσοκομείο να του συμπαρασταθούν.

Το ρεπορτάζ του τρόμου 

Η δημοσιογραφική εργασία στη Γάζα ήταν δύσκολη και επικίνδυνη ακόμη και πριν από αυτόν τον πόλεμο. Σήμερα όμως είναι ακόμη περισσότερο, διότι οι ρεπόρτερ γίνονται μέρος της είδησης που μεταδίδουν. Ξέρουν ότι αυτό που βλέπουν και αναφέρουν μπορεί να συμβεί και στους ίδιους ανά πάσα στιγμή. Μπορεί να πεθάνουν ή να ανακαλύψουν συγγενείς και φίλους μεταξύ των θυμάτων. Πλέον φοβούνται να πλησιάζουν τους σκοτωμένους.

Κάτι ανάλογο συνέβη πριν από τρεις ημέρες σε άλλον δημοσιογράφο, επίσης σε ζωντανή σύνδεση. Μετέδιδε από το νοσοκομείο όταν ξαφνικά είδε τα πτώματα της αδελφής του και άλλων συγγενών του. Η φωνή του έσπασε. Απομακρύνεσαι από το σπίτι σου χωρίς να ξέρεις αν θα επιστρέψεις ή αν θα βρεις την οικογένειά σου όταν επιστρέψεις. Βασανιστήριο και για τις συζύγους και τα παιδιά: ξέρουν ότι οι δημοσιογράφοι δουλεύουν φορώντας κράνη και αλεξίσφαιρα γιλέκα με τη λέξη «Τύπος», τα οποία όμως δεν μπορούν να τους προστατεύσουν.

Νεκροί 23 ρεπόρτερ

Στη Λωρίδα της Γάζας υπάρχουν 640 «επίσημοι» δημοσιογράφοι, δηλαδή αυτοί που έχουν στην κατοχή τους μια κάρτα Τύπου. Κάποιοι εργάζονται για εφημερίδες, άλλοι είναι νέοι ελεύθεροι επαγγελματίες, ενώ υπάρχουν και οι βετεράνοι πολεμικοί ανταποκριτές που δουλεύουν για διάφορα μέσα απ’ όλον τον κόσμο. Σε 19 ημέρες πολέμου, 23 δημοσιογράφοι σκοτώθηκαν στους βομβαρδισμούς. Ο τελευταίος λεγόταν Σαέντ αλ-Χαλάμπι. Πριν από μία εβδομάδα ήταν η σειρά του Μοχάμεντ Φαγιέζ Αμπού Ματάρ, ο οποίος σκοτώθηκε κατά τη διάρκεια επιδρομής στη Ράφα.

Οι δημοσιογράφοι της Γάζας αντιμετωπίζουν τα καθημερινά προβλήματα όπως και ο υπόλοιπος παλαιστινιακός λαός. Τρέχουν να προμηθευτούν φαγητό και πόσιμο νερό για τους αγαπημένους τους, να τους βρουν ένα ασφαλές καταφύγιο. Εχουν και την έγνοια να φορτίζουν τα κινητά τους, που είναι εργαλεία της δουλειάς. Η αναζήτηση μεταφορικού μέσου είναι και αυτή δύσκολη. Ξοδεύουν περιουσίες για να κινηθούν με ταξί ή με γαϊδούρια. Αλλά δεν σταματούν να εργάζονται. Οι ρεπόρτερ της Γάζας είναι οι μοναδικές φωνές που λένε τι βάσανα περνούν οι Παλαιστίνιοι, κατέληξε η Repubblica.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News