Η σεζόν είχε αρχίσει όπως όλες οι προηγούμενες. Απογοητευτικά. Τίποτα δεν προμήνυε ότι η μπασκετική ΑΕΚ -που εδώ και πολλά χρόνια πορεύεται μέσα στη μετριότητα, αναπολώντας το ένδοξο παρελθόν της- θα ζούσε μέρες τόσο περήφανες, τόσο συναρπαστικές. Μόλις το ημερολόγιο γύρισε στο 2018, όλα άλλαξαν. Λες και την παρέσυρε η αύρα της πεντηκοστής επετείου από το έπος του Καλλιμάρμαρου. Η συγκίνηση από την υπέροχη ταινία του Τάσου Μπουλμέτη, «1968».

Πρώτα ήρθε η ανέλπιστη πρόκριση στο Champions League, με τη νίκη επί της Μπαϊρόιτ και τα βολικά αποτελέσματα στα άλλα ματς του Ομίλου. Υστερα, ο θρίαμβος επί του Ολυμπιακού στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας, που σήμανε την επιστροφή στους τίτλους έπειτα από 16 ολόκληρα χρόνια. Και, στη συνέχεια, η είσοδος στο Final-4 του BCL με την ανέλπιστη ανατροπή απέναντι στη Νίμπουρκ, στην Τσεχία, και τον αποκλεισμό της Στρασμπούρ. Η ΑΕΚ βρίσκεται 80 λεπτά μακριά από το τρίτο της ευρωπαϊκό τρόπαιο, μετά το Κύπελλο Κυπελλούχων του 1968 και το Σαπόρτα του 2000, και μάλιστα σε μια διοργάνωση στην οποία συμμετείχε με το ζόρι. Είχε επιλέξει το Eurocup, όμως η FIBA την απείλησε με αποβολή από τις εγχώριες διοργανώσεις και απαγόρευση μετεγγραφών. Ετσι βρέθηκε να διεκδικεί το τρόπαιο του Basketball Champions League.

Champions League… που λέει ο λόγος. Εδώ δεν θα βρούμε ούτε έναν πρωταθλητή από τις κορυφαίες μπασκετικές λίγκες της Ευρώπης. Καμία από τις τέσσερις ομάδες του Final-4 δεν έχει κατακτήσει το Πρωτάθλημα της χώρας της, τουλάχιστον την τελευταία δεκαετία. Το τουρνουά της FIBA δεν αντέχει στη σύγκριση με εκείνο της EuroLeague. Κι όμως, η τελική φάση του BCL, που φιλοξενεί από σήμερα (4 Μαΐου) η Αθήνα, είναι μία ευπρόσδεκτη γιορτή. Πολύ περισσότερο επειδή στο (απείρως πιο λαμπερό) Final-4 του Βελιγραδίου δεν θα υπάρχει ελληνική εκπροσώπηση.

Οσοι βρεθούν, σήμερα και την Κυριακή, στο «Νίκος Γκάλης» του ΟΑΚΑ θα ζήσουν μια αξέχαστη εμπειρία. Το γήπεδο έχει φορέσει τα γιορτινά του. Η πιο εντυπωσιακή απ’ όλες τις αλλαγές που θα παρατηρήσουν είναι το εντυπωσιακό matrix με τις τέσσερις οθόνες, σαν κι αυτά που βλέπουμε στο ΝΒΑ, που τοποθετήθηκε στο κέντρο της οροφής. Ο θεατής, σε όποια θέση κι αν κάθεται, θα μπορεί να βλέπει την εξέλιξη του σκορ, τους σκόρερ της αναμέτρησης, βιντεάκια και κάθε λογής πληροφορίες για τη διοργάνωση. Ο έξτρα φωτισμός θα αναδείξει ακόμη περισσότερο τη δράση στο παρκέ. Οι cheerleaders της Νεπτούνας θα διασκεδάσουν το κοινό στους «νεκρούς» χρόνους, ενώ οι «ΟΝΙΡΑΜΑ» θα τραγουδήσουν πριν από τον κυριακάτικο Τελικό.

Ποιος πλήρωσε για όλα αυτά; Ο μεγαλομέτοχος της ΚΑΕ ΑΕΚ, Μάκης Αγγελόπουλος. Για να φιλοξενηθεί το Final-4 στην Αθήνα, έπρεπε η οικοδέσποινα (η ΑΕΚ) να καλύψει τα έξοδα της διοργάνωσης, που εκτιμάται ότι προσεγγίζουν το ένα εκατομμύριο ευρώ. Τι θα πάρει πίσω; Μπορεί όλα, μπορεί και τίποτα. Εάν η ομάδα του νικήσει στον αποψινό ημιτελικό (21:30, ΕΡΤ1 και NovaSports1) τη Μούρθια, θα εισπράξει από τη FIBA 400.000 ευρώ. Εάν κατακτήσει και το τρόπαιο, την Κυριακή, το μπόνους ανεβαίνει στο ένα εκατομμύριο. Μαζί με τα καθαρά έσοδα από τα εισιτήρια (γύρω στις 550.000) θα έρθει «μια η άλλη». Διότι 500.000 ευρώ είναι και το συνολικό πριμ που έχει τάξει στους παίκτες της ΑΕΚ. Αλλά, εάν η ομάδα δεν τα καταφέρει, θα μείνουν τα έξοδα δίχως τα έσοδα.

Πάντως, οι αγώνες είναι sold-out, χάρη και στις χαμηλές τιμές των εισιτηρίων. Με 50 ευρώ μπορεί κάποιος να παρακολουθήσει και τους τέσσερις αγώνες (δύο ημιτελικούς, τον μικρό και τον μεγάλο τελικό) του τριημέρου. Οπότε, κάθε ματς θα του κοστίσει 12,5 ευρώ – λιγότερα από όσα θα πλήρωνε για να δει ένα παιχνίδι του ελληνικού πρωταθλήματος.

Η ΑΕΚ είναι ο πρώτος ελληνικός σύλλογος που συμμετείχε σε Final-4, το 1966, στο Μιλάνο και στην Μπολόνια. Στον ημιτελικό είχε ηττηθεί με 103-73 από τη Σλάβια Πράγας και στον αγώνα για την τρίτη θέση με 85-62 από την ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Το 1998, στη Βαρκελώνη, έφτασε για πρώτη φορά σε τελικό Κυπέλλου Πρωταθλητριών (έχασε από την Κίντερ Μπολόνια). Και το 2001 έπαιξε στο άτυπο Final-4 της νεοσύστατης -τότε- Ευρωλίγκας, όπου οι ημιτελικοί και ο τελικός κρίνονταν στις τρεις νίκες.

Τώρα, ακόμη και αυτό το μάλλον ψευδεπίγραφο Champions League προσφέρει στην ΑΕΚ την ευκαιρία να κατακτήσει ένα τρόπαιο που θα αφυπνίσει τις φιλοδοξίες της. Η αλήθεια είναι πως δεν βρίσκεται στο ζενίθ της φόρμας της, σε αντίθεση με την πρώτη της αντίπαλο. Ετσι κι αλλιώς, η Μούρθια -η μεγάλη έκπληξη της διοργάνωσης- υπερέχει σε αθλητικότητα. Στηρίζεται περισσότερο στην άμυνά της και λιγότερο στο ατομικό ταλέντο των παικτών της. Η ΑΕΚ είναι λιγότερο δυνατή, αλλά πιο επιθετική, ταλαντούχα και απρόβλεπτη. Θα πρέπει να διαχειριστεί και την πίεση του φαβορί (λόγω έδρας). Αλλά, ότι κι αν συμβεί στο ΟΑΚΑ, με την κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδας και την πρόκρισή της στο Final-4 έχει, ήδη, ξεπεράσει κάθε προσδοκία.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News