Υπάρχει ένα όνομα ανθρώπου που όταν ακούγεται στο Βερολίνο, οι βασικοί φορείς χάραξης πολιτικής, στην καλύτερη των περιπτώσεων, ανασηκώνονται από τις καρέκλες τους. Στη χειρότερη βγάζουν φωτιές. Κι όμως, αυτό το όνομα δεν είναι «Αλέξης Τσίπρας», αλλά «Μάριο Ντράγκι». Ο «σούπερ Μάριο» της ΕΚΤ είναι από μόνος του μια δύσκολη εξίσωση για τη Γερμανία, καθώς με την πολιτική που ακολουθεί βάλλει κατά της οικονομικής μονοκρατορίας που θέλει να προωθήσει το Βερολίνο.

Οι περιπτώσεις που οι δύο πλευρές… τράβηξαν τα μουστάκια τους δεν είναι λίγες. Από την ποσοτική χαλάρωση έως τη μείωση του βασικού επιτοκίου, ο ιταλός τραπεζίτης βρέθηκε στο στόχαστρο τόσο της Μπούντεσμπανκ και του ισχυρού άνδρα της Γιενς Βάιντμαν, όσο και του υπουργού Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Αμφότεροι, αν μπορούσαν, θα είχαν ρίξει στο πυρ το εξώτερο τις προσπάθειες του Μάριο Ντράγκι να τονώσει τις οικονομίες της Ευρωζώνης, αλλά κυρίως της Νότιας Ευρώπης, φευ, όμως, δεν μπορούν να αντιπαρέλθουν την αυτονομία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Ως κλασικοί Γερμανοί οφείλουν να υπακούσουν στους κανόνες, ακόμη και αν δεν είναι της αρεσκείας τους.

Το Νοέμβριο του 2013, η κίνηση-έκπληξη της ΕΚΤ να μειώσει το βασικό επιτόκιο της ΕΚΤ στο ιστορικό χαμηλό του 0,25% προκάλεσε την αντίδραση του Βερολίνου. Στην ψηφοφορία που έλαβε χώρα στην ΕΚΤ, που εδρεύει στη Φρανκφούρτη, ο Γενς Βάιντμαν, το μέλος του Δ.Σ. Γεργκ Ασμουσεν, καθώς και οι τραπεζίτες από τις χώρες-συμμάχους της Γερμανίας (Ολλανδία, Αυστρία και Φινλανδία) ψήφισαν κατά της μείωσης του επιτοκίου, αφού ήθελαν να αναβληθεί η σχετική επιλογή τουλάχιστον μέχρι τον Δεκέμβριο, όταν και θα δημοσιοποιηθούν νέα στοιχεία για την ευρωζώνη.

Ο «σούπερ Μάριο» περίπου έναν χρόνο πριν, τον Ιούλιο του 2012, είχε υποσχεθεί να κάνει «ό,τι χρειαστεί» για να σώσει το ευρώ, θέτοντας σε ισχύ ένα απεριόριστο πρόγραμμα αγοράς ομολόγων, το πλέον ριζοσπαστικό στην ιστορία της Τράπεζας, με τον επικεφαλής της Κεντρικής Τράπεζας της Γερμανίας και τότε να διαφωνεί.

Η διχογνωμία ΕΚΤ – Βερολίνου φαίνεται πως έχει πάρει σάρκα και οστά και σε άλλο ζήτημα, αυτό της τραπεζικής ένωσης. Οι Financial Times, σε δημοσίευμά τους εκείνη την περίοδο έγραφαν ότι «η ΕΚΤ κινείται σε τροχιά σύγκρουσης με το Βερολίνο», επισημαίνοντας σε 32σέλιδη νομική γνωμοδότησή της ότι μία ενιαία αρχή για την εξυγίανση και εκκαθάριση των τραπεζών θα πρέπει να έχει τις σχετικές αρμοδιότητες και να καλύπτει όλες τις τράπεζες της ευρωζώνης, θέση που έρχεται σε σύγκρουση με αυτήν που έχει εκφράσει ο γερμανός ΥΠΟΙΚ, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Σημειώνεται ότι ο Γεργκ Ασμουσεν έχει εκφραστεί υπέρ της ένωσης κάνοντας εκκλήσεις προς τη χώρα του να συμβιβαστεί.

Είναι φανερό πως ο Μάριο Ντράγκι δεν επιθυμεί να κατεβάσει τις ταχύτητες ή να ακολουθήσει πιστά τις επιταγές της Γερμανίας. Μπορεί να μην επιδίδεται σε μια μορφή αντάρτικου ή να κάνει πόλεμο στην Ανγκελα Μέρκελ, ωστόσο ισχύει αυτό που είχε γράψει προ καιρό το αμερικανικό δίκτυο Bloomberg.

Το γερμανικό πρακτορείο ειδήσεων Deutsche Welle ανέφερε ο Μάριο Ντράγκι είναι «ο μεγάλος ηττημένος του 2015» και ότι το βασικό σύνθημα για το 2016 θα πρέπει να είναι ότι «κάποιος πρέπει να σταματήσει τον Μάριο Ντράγκι και την οικονομικοπολιτική του ατζέντα που αποτελεί δηλητήριο για την Ευρώπη»

«Θέλει να μετατρέπει την ΕΚΤ σε έναν επιθετικό οργανισμό», δείχνοντας ότι έχει ως προτεραιότητα να αναλάβει δράση όποτε χρειαστεί, παρά να περιμένει την επίτευξη συμφωνίας στο 23μελές διοικητικό του συμβούλιο. Οι κινήσεις του ακολουθούν το πνεύμα της πολιτικής του Μπεν Μπερνάνκι στην Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ (Fed) με την πολιτική νομισματικής χαλάρωσης (QE- Quantitative Easing) και των χαμηλών επιτοκίων, στάση που σίγουρα δεν επικροτεί η Γερμανία, την οποία συμφέρει η συντηρητική στάση και η διατήρηση των υφιστάμενων συνθηκών.

«Ο Ντράγκι μπορεί να είναι λίγο περισσότερο σαν Αμερικανός, περισσότερο ρεαλιστής και προσανατολισμένος προς τις αγορές» ανέφερε στο Bloomberg ο Φρεντερίκ Ντουκροζέ επικεφαλής οικονομολόγος της Credit Agricole CIB στο Παρίσι. «Οι Γερμανοί έχουν πιθανώς απομονωθεί. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν τους νοιάζει η άποψη της Μπούντεσμπανκ, όμως δεν έχει πλέον δικαίωμα βέτο» τόνισε με νόημα.

Δεν θα πρέπει να μας προκαλεί αίσθηση, λοιπόν, το καυστικό άρθρο που δημοσίευσε την Κυριακή το γερμανικό πρακτορείο ειδήσεων Deutsche Welle, το οποίο ανέφερει ότι ο Μάριο Ντράγκι είναι «ο μεγάλος ηττημένος του 2015» και ότι το βασικό σύνθημα για το 2016 θα πρέπει να είναι «κάποιος πρέπει να σταματήσει τον Μάριο Ντράγκι και την οικονομικοπολιτική του ατζέντα που αποτελεί δηλητήριο για την Ευρώπη».

Τα ζητήματα που δίνουν αφορμή στον γερμανό δημοσιογράφο Χένρικ Μπέμε να γράψει τούτο το άκρως «επιθετικό» άρθρο είναι και πάλι δεδομένα και συγκεκριμένα.

Να σημειωθεί ότι η κατάσταση περιλαμβάνει και ελληνικό χρώμα πλέον, καθώς με το νέο έτος, τον Ιανουάριο κατά τα φαινόμενα, η ΕΚΤ θα συζητήσει την αποδοχή, εκ νέου, των ελληνικών ομολόγων. Η χώρα μας μέχρι τώρα, λόγω της κατάστασης στην οποία είχε περιέλθει, δεν είχε δεχθεί τα οφέλη της ποσοτικής χαλάρωσης. Παρά τις ισχυρές επιθέσεις που έχει δεχθεί κατά καιρούς ο Μάριο Ντράγκι από την ελληνική κυβέρνηση ότι λειτουργεί τιμωρητικά (είναι νωπές ακόμη οι βολές του Γιάνη Βαρουφάκη), η απάντησή του ήταν στερεότυπη: δεν γίνεται η ΕΚΤ να δεχθεί τα ελληνικά ομόλογα όσο δεν ολοκληρώνεται το πρόγραμμα βοήθειας.

Με το νέο πρόγραμμα να κάνει τα πρώτα του βήματα και την Ελλάδα να προχωράει σε κάποιες βασικές μεταρρυθμίσεις, τα δεδομένα αλλάζουν και πλέον ο δρόμος της ποσοτικής χαλάρωσης αναμένεται να ανοίξει και για την Αθήνα.

Το Βερολίνο, πάλι, δεν μπορεί να κρύψει τη δυσθυμία του.

 

 

 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News