Ατύχημα, κακή συνεννόηση ή ένα ηθελημένο, «χειρουργικής ακριβείας», ισραηλινό χτύπημα στην Χεζμπολάχ;

Οι θεωρίες για την φύση και τις συνθήκες της κατάρριψης του ρωσικού κατασκοπευτικού αεροσκάφους IL -20 που στοίχισε την ζωή σε 15 ρώσους στρατιωτικούς, το βράδυ της Δευτέρας, δίνουν και παίρνουν.

Η μια θεωρία εμπλέκει την συριακή αεράμυνα ως υπεύθυνη για την κατάρριψη, ωστόσο ρώσοι ειδικοί εξηγούν ότι είναι πρακτικά αδύνατο να χτυπήθηκε το κατασκοπευτικό αεροσκάφος από αντιαεροπορικό πυραυλικό σύστημα S-200 (ρωσικής κατασκευής) που ήταν στα χέρια Σύρων, τη στιγμή που διαθέτει ενσωματωμένο σύστημα αναγνώρισης φίλου ή εχθρού IFF/SIF Μk.

Οπότε, όπως ισχυρίζονται μερικοί, η κατάρριψη του ρωσικού σκάφους ίσως ήταν σκόπιμη, ειδικά από τη στιγμή που την στιγμή της κατάρριψης στην περιοχή πετούσαν αρκετά ισραηλινά F-16 εξοπλισμένα με πυραύλους αέρος-αέρος.

Το αεροσκάφος ήταν πάνω από τη Μεσόγειο Θάλασσα στα ανοικτά των ακτών της Συρίας και επέστρεφε στη βάση του, όταν καταρρίφθηκε 27 χλμ. δυτικά του χωριού Μπανιά στη Λαττάκεια.

«Η κλιμάκωση της έντασης των σχέσεων Ισραήλ – Ρωσίας δεν είναι η μόνη ασυνήθιστη πτυχή αυτής της επίθεσης. Η θέση των στόχων που χτυπήθηκαν ήταν εξίσου περίεργη», σημειώνουν οι Times Of Israel σε εκτενές αναλυσιακό τους άρθρο.

«Η Λαττάκεια θεωρείται το κέντρο της Αλεβιτών του Ασαντ και προβάλλεται ως το σύμβολο της μακράς επιβίωσης του καθεστώτος του. Πέρα από αυτό, ωστόσο, νότια της πόλης υπάρχει εξίσου σημαντική ρωσική παρουσία: Η αεροπορική βάση Χμεϊμίμ, που θεωρείται η πιο σημαντική που διαθέτει το Κρεμλίνο στη Συρία. Η Ρωσία διατηρεί γύρω από τη βάση αρκετά ισχυρά αντιαεροπορικά πυραυλικά αμυντικά συστήματα. Η συγκεκριμένη περιοχή ήταν ακριβώς δίπλα στους στόχους που χτυπήθηκαν το βράδυ της Δευτέρας», αναφέρεται.

Και μπορεί η κύρια ναυτική βάση της Ρωσίας στη Συρία να βρίσκεται στο Tαρτούς, μερικές δεκάδες χιλιόμετρα πιο νότια, αλλά τα ρωσικά πλοία χρησιμοποιούν κατά καιρούς την Λαττάκεια ως ένα βοηθητικό λιμάνι. Μέχρι τώρα, ολόκληρη η περιοχή αυτή θεωρούταν εκτός ορίων των ισραηλινών στρατιωτικών δραστηριοτήτων, λόγω της παρουσίας της Ρωσίας.

«Ως εκ τούτου, αν όντως το Ισραήλ έπληξε στόχους στη Λαττάκεια, τότε οι στόχοι αυτοί πρέπει να ήταν εξαιρετικής σημασίας. Και πράγματι, το Επιτελείο Στρατού του Ισραήλ διευκρίνισε ότι ο στόχος ήταν μια στρατιωτική μονάδα της Συρίας που κατασκευάζει “ακριβή και θανατηφόρα όπλα τα οποία πρόκειται να μεταφερθούν, για λογαριασμό του Ιράν, στη Χεζμπολάχ στο Λίβανο”», προσθέτει η ισραηλινή εφημερίδα.

Με την άποψη αυτή συντάσσεται και η Haaretz, που επισημαίνει πως «ο στόχος της επίθεσης της Δευτέρας πρέπει να «ήταν ύψιστης στρατιωτικής σημασίας», υποστηρίζοντας μάλιστα πως η αιτία του δυστυχήματος δεν ήταν άλλη από «μια κακή συνεννόηση ανάμεσα σε Ρωσία και Συρία».

Πούτιν και Νετανιάχου, δυο «Σιδερένιοι Σύμμαχοι»

Αμέσως μετά το περιστατικό, Βλαντίμιρ Πούτιν και Βενιαμίν Νετανιάχου προσπάθησαν να κατευνάσουν τα –ελαφρώς οξυμένα- πνεύματα.

Σε τηλεφωνική επικοινωνία με τον Πούτιν, ο ισραηλινός πρωθυπουργός εξέφρασε τη λύπη του για την απώλεια 15 ατόμων, τονίζοντας ότι η Συρία φέρει την ευθύνη.

Κι ο Πούτιν προηγουμένως είχε χαρακτηρίσει το περιστατικό ως «μια αλυσίδα από τραγικές τυχαίες περιστάσεις».

«Φαίνεται να είναι μια αλυσίδα από τραγικές τυχαίες περιστάσεις, γιατί ένα ισραηλινό αεροσκάφος δεν θα κατέρριπτε το αεροσκάφος μας. Αλλά, χωρίς αμφιβολία χρειάζεται να μάθουμε τι ακριβώς συνέβη», είπε, δίνοντας τον… τόνο για τα μελλούμενα.

Γιατί, όπως τονίζει και η Repubblica, ας μην περιμένουμε μια κρίση σαν με αυτή που ξέσπασε το 2015 ανάμεσα στις ρωσοτουρκικές σχέσεις, μετά από ένα παρόμοιο περιστατικό κατάρριψης αεροσκάφους.

«Τα δυο τελευταία χρόνια ο Πούτιν και ο Νετανιάχου έχουν αποδειχθεί πραγματικοί «Σιδερένιοι Σύμμαχοι» στη Συρία, κάτι που αποδεικνύεται κι από τα πολυάριθμα ταξίδια του ισραηλινού πρωθυπουργού στη Μόσχα. Κι ακριβώς λόγω αυτής της πίεσης της Μόσχας, που έχει αναγκάσει το Ιράν και την Χεζμπολάχ να αποχωρήσει από τα νότια σύνορα της Συρίας με το Ισραήλ, εκτονώθηκε τόσο εύκολα κι η ένταση που προκλήθηκε από την κατάρριψη ενός ισραηλινού αεροσκάφους από τη συριακά αντιαεροπορικά πυρά τον περασμένο Φεβρουάριο», σημειώνει.

Και δεν είναι μόνο αυτό, καθώς εδώ και χρόνια η Μόσχα κάνει τα στραβά μάτια στις -200 συνολικά- επιδρομές των ισραηλινών αεροσκαφών σε συριακό έδαφος, οι οποίες σύμφωνα με τον Νετανιάχου στοχεύουν στην καταστροφή των όπλων που προορίζονται για την Χεζμπολάχ στο Λίβανο. «Το Ισραήλ από την πλευρά του δεν χτυπά ποτέ κάποιον στόχο χωρίς να προειδοποιήσει πρώτα τους Ρώσους», επισημαίνει το άρθρο.

Η πραγματικότητα είναι ότι ο Νετανιάχου και ο Πούτιν έχουν ανάγκη ο ένας τον άλλο: ο πρώτος επειδή η Ρωσία τον βοηθάει στο θέμα του Ιράν, κι ο δεύτερος επειδή διαμέσου της Ιερουσαλήμ προβάλλεται μια εικόνα του Πούτιν ως «του νέου αρχιτέκτονα της μοίρας της Μέσης Ανατολής».

«Η μεταξύ τους στρατιωτική εμπιστοσύνη μπορεί να τρωθεί, αλλά οι δύο χώρες έχουν πάρα πολλά κοινά συμφέροντα στην περιοχή ώστε τελικά να κάτσουν στο ίδιο τραπέζι των συνομιλιών», καταλήγει με νόημα ο ρώσος αναλυτής Αντρέι Κορτόνοφ.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News