Εχουν και οι ομάδες το χαρακτήρα τους, την προσωπικότητά τους. Οχι μόνο οι άνθρωποι. Είναι η «κουλτούρα» κάθε συλλόγου. Η νοοτροπία του. Με αυτή μεγαλώνουν τα παλιά μέλη του, αυτή διδάσκονται τα νέα. Κι έτσι τα πρόσωπα αλλάζουν, όμως το σύνολο έχει μια θαυμαστή ιστορική συνέπεια.

Ενα από τα κύρια χαρακτηριστικά του Ολυμπιακού -όχι μόνο του μπασκετικού- είναι οτι τα καταφέρνει πολύ καλύτερα υπό το καθεστώς της πίεσης. Τον πωρώνουν τα παιχνίδια που… απαγορεύεται να χάσει. Αυτά στα οποία τις περισσότερες ομάδες τις παραλύει το άγχος.

Το βράδυ της Παρασκευής, στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, ο Ολυμπιακός αντιμετώπιζε την ισπανική Λαμποράλ Κούτσα, για την 9η αγωνιστική του «Top 16» της Ευρωλίγκας. Καλή ομάδα -η δεύτερη του Ομίλου του- όμως ο μεγάλος του αντίπαλος ήταν ο εφιάλτης του πρόωρου και, εν πολλοίς, ταπεινωτικού αποκλεισμού. Εάν έχανε από τους ισπανούς, τα υπόλοιπα ευρωπαϊκά του ματς θα είχαν διαδικαστικό χαρακτήρα. Για το σύλλογο που έπαιξε σε πέντε από τα τελευταία επτά φάιναλ-φορ, θα ήταν μια παταγώδης αποτυχία.

Οι βάσκοι, αντιθέτως, με έξι νίκες και δυο ήττες, ήρθαν στο Φάληρο άνετοι κι ωραίοι. Αν κατάφερναν να πάρουν το «διπλό», θα έφευγαν με ένα μεγάλο προβάδισμα για πλασάρισμα στις πρώτες δυο -προνομιούχες- θέσεις. Αν όχι, δεν θα ερχόταν η καταστροφή. Η ομάδα από τη Βιτόρια υπολόγιζε πολύ στην απελπισία του Ολυμπιακού, ο οποίος -με μόλις μία νίκη στα έξι τελευταία παιχνίδια- βρισκόταν στο χείλος του γκρεμού. Γι’ αυτό, μπήκε στο παρκέ φουριόζα. Ιδίως από τη στιγμή που εμφανίστηκε ο Μπουρούσης. Ο Ολυμπιακός κρατιόταν στο παιχνίδι χάρη στις ασίστ του Σπανούλη και στις τελικές ενέργειες του Πρίντεζη. Κι όταν τα πράγματα δεν μπορούσαν να γίνουν δυσκολότερα, πάτησε γκάζι. Με τους 9.500 φίλους του, που θυσίασαν το βράδυ τους ρισκάροντας να φύγουν απογοητευμένοι από το ΣΕΦ, να δημιουργούν πανδαιμόνιο στις εξέδρες.

Οταν βρίσκει ρυθμό και καταφέρνει να φέρει το παιχνίδι στα μέτρα του, είναι μία απολαυστική ομάδα, εξαιρετικά αποτελεσματική. Ακόμη κι αν σε πολλούς δεν αρέσει το στιλ της

Ο Ολυμπιακός τους αντάμειψε με μια σπουδαία νίκη: 82-68. Εμεινε ζωντανός στο κυνήγι της πρόκρισης στα play-off, έφτασε τις 11 σερί εντός έδρας νίκες στα ματς με τους βάσκους και -το κυριότερο- ζευγάρωσε τις φετινές επιτυχίες του κόντρα στη Λαμποράλ (την είχε νικήσει και στη Βιτόρια). Πράγμα που του δίνει πλεονέκτημα σε ενδεχόμενες ισοβαθμίες, είτε μόνο με την ισπανική ομάδα είτε με περισσότερες.

Ολη η μπασκετική Ευρώπη περίμενε -χθες- να δει, αν η ελληνική ομάδα, η οποία τα τελευταία χρόνια έχει κάνει τις υπερβάσεις… χόμπι, θα κατάφερνε πάλι να ανατρέψει τα εις βάρος της δεδομένα. Και με ποιο τρόπο.

Ο τρόπος ήταν ο γνωστός. Αμυνα, πείσμα, πάθος. Η επιστροφή στην κανονικότητα, δηλαδή. Αν και έπαιξε με δυο νέα πρόσωπα στο ρόστερ του -τον Ουόρικ και τον Παπανικολάου- ο Ολυμπιακός δεν μας έδειξε κάτι διαφορετικό. Απλώς θυμήθηκε τον παλιό, καλό εαυτό του, που μέχρι πριν από λίγο καιρό γοήτευε το κοινό του και έκανε τους αντιπάλους του να τον θαυμάζουν. Δεν μιλάμε για κανένα φοβερό μπάσκετ. Νίκησε επειδή -πάνω απ’ όλα- έκανε δύσκολη τη ζωή της Λαμποράλ, η οποία έχει μάθει να σκοράρει με ευκολία. Και οι 11 παίκτες του, που πάτησαν το παρκέ, δεν δίσταζαν να κάνουν ακόμη και βουτιές, διεκδικώντας κάθε φάση. Ετσι, στο πρώτο ημίχρονο οι ισπανοί κατάντησαν να ευστοχήσουν σε μόλις δυο από τα 13 σουτ τριών πόντων που δοκίμασαν. Βγήκαν εκτός ρυθμού, εκνευρίστηκαν, απογοητεύτηκαν και ο Ολυμπιακός πήρε το ματς πιο εύκολα κι από ό,τι θα περίμενε ο κόουτς Γιάννης Σφαιρόπουλος.

Μέχρι το τέλος της φάσης των «16», σε ένα μήνα, ο Ολυμπιακός δεν έχει σημαντικά περιθώρια βελτίωσης. Ο Ουόρικ φαίνεται οτι θα φανεί πολύ χρήσιμος -με την αθλητικότητα, τη διάθεση και την αστείρευτη ενέργειά του- όμως δεν θα καθορίσει το παιχνίδι της νέας του ομάδας. Δύσκολα θα προσαρμοστεί στη θέση «5» ο Αμερικανός. Ο Παπανικολάου, από την άλλη, είναι μία μετεγγραφή που θα βοηθήσει μεσοπρόθεσμα. Δεν έχει προσαρμοστεί, ακόμη, και μάλλον θα αργήσει να βρει το ρυθμό του. Ισως να είναι απολύτως έτοιμος στα play-offs. Εφόσον, βεβαίως, φτάσουμε ως εκεί. Αρκεί, όμως, που ο Ολυμπιακός άρχισε πάλι να παίζει με τη γνωστή, δοκιμασμένη συνταγή των πρόσφατων επιτυχιών του. Οταν βρίσκει ρυθμό και καταφέρνει να φέρει το παιχνίδι στα μέτρα του, είναι μία απολαυστική ομάδα. Εξαιρετικά αποτελεσματική, πάντως. Ακόμη κι αν σε πολλούς δεν αρέσει το στιλ της.

Στο επόμενο χρονικό διάστημα ο Ολυμπιακός θα βρει τα πατήματά του. Αυτό λέει η λογική. Οι προσθαφαιρέσεις στο ρόστερ τελείωσαν, ο Λοτζέσκι επιστρέφει, οι τραυματισμοί… φτάνουν για φέτος, η εναλλαγή των παικτών στην πεντάδα θα γίνει πιο συγκεκριμένη, οι ρόλοι πιο ξεκάθαροι και ο καθένας θα ξέρει ακριβώς ποια είναι η αποστολή του. Το αν θα καταφέρει να προκριθεί κιόλας, είναι μια εντελώς διαφορετική συζήτηση. Διότι, δυστυχώς, οι τελευταίες απογοητευτικές εμφανίσεις του τον υποχρεώνουν να εξαρτάται -πλέον- και από τα αποτελέσματα των αγώνων στους οποίους δεν παίζει ο ίδιος.

Δεν έχει κανένα νόημα να πιάσουμε τα κομπιουτεράκια και να αρχίσουμε τους υπολογισμούς. Σε αυτόν τον απρόβλεπτο Ομιλο της φωτιάς, εννέα νίκες μπορεί να του χαρίσουν το «πλεονέκτημα έδρας» και οκτώ να μην του φτάνουν ούτε για να προκριθεί. Σε κάθε περίπτωση, πρέπει να σημαδέψει τις σωστές ισοβαθμίες. Πρακτικά, ο Ολυμπιακός δεν καταδιώκει την Μπαρτσελόνα και τη Ρεάλ, αλλά -κυρίως- τη Λαμποράλ και τη Χίμκι. Για πολλούς, το κλειδί είναι το παιχνίδι με τη Χίμκι στη Μόσχα, στις 31 του μήνα. Εφόσον, μέχρι τότε, τα αποτελέσματα του Ολυμπιακού είναι νορμάλ και δεν ξανακάνει… απόπειρες αυτοκτονίας, όπως στις εκτός προγράμματος ήττες του από την Μπάμπεργκ και τη Ζαλγκίρις.

Ακλόνητο φαβορί για πρόκριση στους «8», από τον έκτο Ομιλο, παραμένει η ΤΣΣΚΑ Μόσχας. Από εκεί και πέρα, όλα είναι πιθανά.

Το χθεσινό θύμα του Ολυμπιακού, η Λαμποράλ Κούτσα, έχει μπροστά της τέσσερα καυτά ματς. Υποδέχεται τη Χίμκι, ταξιδεύει στη Μόσχα για να παίξει με την ΤΣΣΚΑ και ακολουθούν οι ισπανικοί εμφύλιοι με την Μπαρτσελόνα και τη Ρεάλ Μαδρίτης στη «Fernando Buesa Arena». Δεν θα είναι έκπληξη, ακόμη κι αν κάνει τέσσερις ήττες.

Η Χίμκι έχει τέσσερα ματς μακριά από τη Ρωσία. Μόνο με τον Ολυμπιακό παίζει στη Μόσχα.

Τη Ρεάλ Μαδρίτης την περιμένουν τέσσερα αλλεπάλληλα ταξίδια, στο Κάουνας, τη Βαρκελώνη, τον Πειραιά και τη Βιτόρια.

Η Μπαρτσελόνα υποδέχεται την ΤΣΣΚΑ Μόσχας και τη Ρεάλ Μαδρίτης. Στο σπίτι της, αλλά δεν θα καθαρίσει εύκολα.

Οσο για τον Ολυμπιακό, την Παρασκευή πήρε τον πρώτο από τους έξι «τελικούς» του. Σε συνδυασμό με τη νίκη της Ζαλγκίρις επί της Μπάμπεργκ, σήμερα βλέπει το μέλλον του στην Ευρωλίγκα πολύ πιο φωτεινό. Ακολουθεί, την προσεχή Πέμπτη, το παιχνίδι στη Βαυαρία με την Μπάμπεργκ. Μια μέτρια ομάδα -με τρεις νίκες και έξι ήττες μέχρι στιγμής- που, όμως, κατάφερε να τον πληγώσει στον πρώτο γύρο, την εποχή που είχε χαθεί στη «μαύρη τρύπα» του. Αλλά ο χθεσινός Ολυμπιακός δεν έχει τίποτα να φοβηθεί.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News