«Με όλες τις ίνες της ψυχής μου είμαι εναντίον του πολέμου. Ποτέ δεν σκέφτηκα ότι θα ντρεπόμουν για τη Ρωσία… Αλλά τώρα η γραμμή χαράσσεται στο πριν και στο μετά». Η Ολγα Σμιρνόβα, αφ’ ότου χάραξε τη δική της γραμμή, είπε το δικό της «έως εδώ», άφησε πίσω της το «πριν» και άρχισε να χτίζει το δικό της «μετά». Χωρίς το θέατρο Μπολσόι, χωρίς τη Μόσχα, χωρίς τον Πούτιν και τους ανθρώπους του, χωρίς πόλεμο…

«Η ζωή μου άλλαξε εντελώς μέσα σε μια μέρα», λέει στον Guardian η μέχρι πρότινος πρίμα μπαλαρίνα του Μπολσόι. «Το πρωί δεν ήξερα ότι θα έφευγα από τη Ρωσία. Και τη νύχτα, καθόμουν στο αεροπλάνο».

Η 30χρονη χορεύτρια, μια παγκοσμίως αναγνωρισμένη ερμηνεύτρια στο απόγειο της καριέρας της, ετοιμάζεται ήδη για ένα νέο ξεκίνημα στο Εθνικό Μπαλέτο της Ολλανδίας (DNB).

«Δεν αισθανόμουν ασφαλής» λέει μέσω βιντεοκλήσης από το Αμστερνταμ στη Λίντσεϊ Γουίνσιπ, παρότι παραδέχεται πως δεν υπήρξε άμεση απειλή από τις ρωσικές Αρχές. «Απλώς ένιωσα ότι η ατμόσφαιρα ήταν τεταμένη στη χώρα. Διεθνείς πτήσεις ακυρώνονταν και υπήρχαν φήμες ότι τα σύνορα θα έκλειναν, οπότε αποφασίσαμε να φύγουμε. Δεν θέλαμε να ρισκάρουμε και να περιμένουμε περισσότερο».

«Επρεπε να μιλήσω»

Ηξερε ότι η δήλωσή της εναντίον του πολέμου θα την έφερνε σε δύσκολη θέση. «Ενιωσα ότι έπρεπε να μιλήσω. Δεν μπορούσα να το κρατήσω μέσα μου. Υπήρχαν πολλοί καλλιτέχνες που μίλησαν. Θαυμάζω τη ρωσική λογοτεχνία. Ο Ντοστογιέφσκι και ο Τολστόι είναι οι αγαπημένοι μου συγγραφείς και μαθαίνεις από το παράδειγμά τους ότι πρέπει να μιλάς ειλικρινά και ανοιχτά», εξηγεί.

Ρώσοι και Ουκρανοί στο Γκαλά για την ειρήνη

H Ολγα Σμιρνόβα ήταν από τα κεντρικά πρόσωπα του Γκαλά Μπαλέτου που διοργανώθηκε στο θέατρο Σαν Κάρλο της Νάπολης με σκοπό τη συγκέντρωση χρημάτων για τον Ερυθρό Σταυρό. Μαζί της και η Αναστασία Γκούρσκαγια, πρώτη μπαλαρίνα της Οπερας του Κιέβου που έγινε πρόσφυγας εξαιτίας του πολέμου. Τη βραδιά άνοιξε συμβολικά ένα από τα διασημότερα ζευγάρια, ο Ουκρανός Ντένις Τσερεβίτσκο και η Ρωσίδα Μαρία Γιακόβλεβα, με μια χορογραφία σε μουσική του Σοπέν.

Εκτός από μερικά συγκινητικά μηνύματα, δεν είχε υποστήριξη από τους πρώην συναδέλφους της στα Μπολσόι. «Οι άνθρωποι φοβούνται. Αν δεν έχουν άλλη επιλογή από το να μείνουν, προτιμούν να μη μιλήσουν. Ο καθένας θα πρέπει να μπορεί να αποφασίζει σε τι είδους κοινωνία θέλει να ζει και πόση ελευθερία χρειάζεται για να ζήσει» πρόσθεσε η χορεύτρια από την Αγία Πετρούπολη.

Και δεν έχει άδικο. Η κριτική στο ρωσικό καθεστώς πάντα έχει συνέπειες. Ο γενικός διευθυντής του θεάτρου Μπολσόι, Βλαντίμιρ Ουρίν, είναι ένας από τους ανθρώπους των Τεχνών που υπέγραψαν επιστολή εναντίον του πολέμου. Την περασμένη Παρασκευή, σε μια συνάντηση με βραβευμένους καλλιτέχνες, ο Πούτιν πρότεινε τη συγχώνευση της διεύθυνσης του θεάτρου Μπολσόι με εκείνη του θεάτρου Μαριίνσκι, υπό τον Βαλέρι Γκέργκιεφ, διευθυντή του θεάτρου της Αγίας Πετρούπολης και – μαντέψτε – πιστό στο καθεστώς του Κρεμλίνου. Ο Ουρίν, ουσιαστικά, μένει χωρίς δουλειά…

Διασυρμός για τη Ρωσία

«Ο πόλεμος είναι ένας απαράδεκτος τρόπος για την επίλυση οποιασδήποτε διαφοράς στον πολιτισμένο κόσμο μας» λέει η 30χρονη μπαλαρίνα και δεν κρύβει πως ανησυχεί για τη μελλοντική σχέση μεταξύ της Ρωσίας και του υπόλοιπου κόσμου: «Είναι πραγματικά οδυνηρό. Η φήμη της Ρωσίας έχει πληγεί σοβαρά από τις ενέργειες της ρωσικής κυβέρνησης».

Οι γονείς της Σμιρνόβα βρίσκονται ακόμη στη Ρωσία. Εμαθαν ότι είχε φύγει μόνο αφότου έγινε η ανακοίνωση της DNB. «Ηταν πραγματικά δύσκολο να το δεχτούν. Πρώτα απ’ όλα, επειδή θέλουν να με έχουν κοντά τους. Είναι αναστατωμένοι, ήθελαν να μείνω, αλλά νομίζω ότι απλά χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να αποδεχτούν και να κατανοήσουν την απόφασή μου», λέει. Τόσο αιφνιδιαστική ήταν η απόφασή της. Μέσα σε πέντε ώρες μάζεψε τα πράγματά της και αναχώρησε με τον σύζυγό της για το Αμστερνταμ με ενδιάμεσο σταθμό το Ντουμπάι. Την επόμενη μέρα άρχισε κιόλας πρόβες. «Ο ολλανδικός Οργανισμός μου επιφύλαξε θερμή υποδοχή. Θα προσπαθήσω να κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ γι’ αυτούς» λέει.

Το Αμστερνταμ είναι πλέον το νέο κεφάλαιο για την καριέρα της σπουδαίας χορεύτρια. Το πόσο θα διαρκέσει δεν το ξέρει κανείς. Το μόνο σίγουρο είναι πως δεν πρόκειται να επιστρέψει στη Ρωσία, όπως έχουν τα πράγματα: «Για να επιστρέψω μάλλον θα πρέπει να πάρω πίσω τα λόγια μου. Και δεν υπάρχει περίπτωση να το κάνω. Φυσικά θα ήθελα να δω τους γονείς μου, να μπορέσω να πάω στη γενέτειρά μου, την Αγία Πετρούπολη. Αλλά όλα είναι τόσο αβέβαια τώρα… Τόσο το μέλλον της πατρίδας μου όσο και το δικό μου».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News