Ηταν θέμα χρόνου. Με το που ο Νίκος Ξυδάκης επανέφερε στην εσωτερική συζήτηση το θέμα της δραχμής και ο Γιώργος Κυρίτσης με την γνωστή του χαλαρότητα ακολούθησε στο ίδιο μονοπάτι, κάποιοι αισθάνθηκαν δικαιωμένοι και ανέβηκαν στην «πίστα».

Οπως φάνηκε, σαν έτοιμοι από καιρό να αποχαιρετήσουν την «Αλεξάνδρεια», θεωρούν πως έχουν όλα όσα χεριάζονται για να μιλήσουν για τον χαμένο παράδεισο του εθνικού νομίσματος. Υποτίθεται ότι αυτοί ξέρουν πώς να μας οδηγήσουν σε αυτό.

Με το που αρχίζει η τερατολογία, τα ΜΜΕ, ή κάποια από αυτά, ανοίγουν τις πόρτες τους διάπλατα και χωρίς δεύτερη σκέψη για να υποδεχθούν τους μεγάλους θεωρητικούς. Τα ελληνικά μέσα έχουν μία ροπή στα πολιτικά freak shows χρόνια τώρα. Και μία δήλωση μερικών δευτερολέπτων στο δελτίο το βραδινό είναι πάντα «απαραίτητη»…

«Ολος αυτός ο μηχανισμός του κοινού νομίσματος, μπορεί να θεωρηθεί ένα τεράστιο ιστορικό λάθος. Ολο αυτό το οικοδόμημα είναι άρρωστο. Λένε πολλοί στη χώρα μας ότι ίσως θα ‘πρεπε να ‘χαμε φύγει από την νομισματική Ενωση το 2010, αλλά τώρα μετά την καταστροφή των τελευταίων ετών είμαστε πολύ μικροί και πολύ αδύναμοι για να κάνουμε κάτι τέτοιο. Η απάντησή μου είναι, ότι ακριβώς επειδή είμαστε πολύ μικροί και αδύναμοι, πρέπει να φύγουμε. Δεν είμαστε δηλαδή χωρίς ελπίδα και δεν είμαστε χωρίς δυνάμεις, για να φέρουμε την μεγάλη αλλαγή που χρειάζεται ο τόπος».

Αυτά αναφέρει, όμορφα και απλά, σε ένα βίντεο ο Κώστας Λαπαβίτσας, προαναγγέλοντας μία εκδήλωση στην οποία θα δείξει τον δρόμο προς την δραχμή και ενδεχομένως πόσο όμορφος μπορεί να είναι. Μία καθόλου φθηνή παραγωγή, κάπως τετριμμένο μοντάζ, αλλά πάντως με ελκυστικές εικόνες από λιμάνια, εργοστάσια και πόλεις που υποτίθεται ότι περιγράφουν την ευτυχισμένη Ελλάδα της δραχμής.

«Εχουμε μία εφικτή λύση», διαβάζει ο θεατής στο τέλος του βίντεο των 59 δευτερολέπτων.

Ολα αυτά ο Λαπαβίτσας τα διακονεί υπό τον τίτλο του οικονομολόγου. Είναι καθηγητής της Σχολής Ανατολικών και Αφρικανικών Σπουδών του Πανεπιστημίου του Λονδίνου. Καμία σχέση με το LSE για όσους δεν το έχουν καθαρό στο μυαλό τους…

Την ίδια στιγμή, ο Γιάννης Βαρουφάκης «ξαναχτυπά» με άρθρο του στην «Εφημερίδα των Συντακτών» του Σάββατο, με τίτλο «Ρήξη με τις ψευδαισθήσεις». Καλεί τον Τσίπρα να προχωρήσει σε ρηξη με τους δανειστές και αναφέρει μεταξύ όλων των άλλων, ότι «η σχεδίαση του παράλληλου συστήματος πληρωμών είναι έτοιμη από το 2014, όπως γνωρίζει (ο Τσίπρας)». Και ο Βαρουφάκης καθηγητής είναι. Της Οικονομικής Θεωρίας στο Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Αθηνών και «επίτιμος» ή «επισκέπτης» σε διάφορα άλλα, του Τορίνου, του Σίδνεϊ, του Kings College. Οπως και δεκάδες ή εκατοντάδες άλλοι, που τους λείπει όμως η τσαχπινιά του.

Δεν θα μπορούσε φυσικά να λείψει τώρα η Ζωή Κωνσταντοπούλου, η οποία προσκαλεί σε ανοιχτή εκδήλωση την Δευτέρα 6 Φεβρουαρίου, με το εξής μήνυμα σε sms και στο facebook: «Τη Δευτέρα 6 Φλεβάρη συναντιόμαστε στη ‘Σφίγγα’. Στην πρώτη μας ανοιχτή συνάντηση για το 2017. Ξεκινάμε για να τους ρίξουμε. Και δεν θα σταματήσουμε μέχρι να πέσουν.Τα μέτρα δεν θα είναι ποτέ τα τελευταία. Δεν θα τελειώσουν ποτέ, αν δεν τα τελειώσουμε εμείς. Στις 6 Φλεβάρη παίρνουμε θέση μάχης. Απέναντι. Απέναντι σε Ευρωπαϊκή Ενωση, Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα. Χωρίς Μνημόνια, χωρίς Χρέος, χωρίς Ευρώ, χωρίς άλλους εκβιασμούς και τελεσίγραφα».…

Και φυσικά, ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, που ανέφερε προ ημερών: «Οι συνθήκες θα μας υποχρεώσουν να επιστρέψουμε σε εθνικό νόμισμα. Το ζητούμενο είναι αν θα γίνει με πρωτοβουλία των δανειστών ή αν θα το υλοποιήσουμε εμείς, με συγκεκριμένο σχέδιο, όπως προτείνει η Λαϊκή Ενότητα».

Το πρόβλημα με ολα αυτά τα χαριτωμένα είναι ότι αναζωπυρώθηκε μία συζήτηση με πρωτοβουλία της κυβέρνησης. Και το χειρότερο, ότι η παρελκυστική τακτική της κρύβει τεράστους κινδύνους. Θυμίζουν δε κάποιοι από τους πρωταγωνιστές ότι ο Τσίπρας γνώριζε πολύ καλά και από πολύ νωρίς τη συζήτηση για την δραχμή.

Κατά μία εκδοχή και ενώ η συζήτηση του Grexit γίνεται ήδη στην Ευρώπη, η κυβέρνηση σπεκουλάρει στον γενικό και αόριστο αντιευρωπαϊσμό, με την ελπίδα ότι κάτι μπορεί να «τσιμπήσει» από την δεξαμενή του 30% των Ελλήνων πολιτών που εμφανίζονται στις δημοσκοπήσεις να τάσσονται κατά του ενιαίου ευρωπαϊκού νομίσματος.

Με αυτόν τον τρόπο όμως παίζει ένα πολύ άσχημο και επικίνδυνο παιχνίδι: ανοίγει μία συζήτηση, προσπαθεί να τρομοκρατήσει με το σενάριο της δραχμής, όμως την ίδια στιγμή κρατά μία «πισινή».

Αν υπογράψει τα πάντα και πάλι, θα προφασιστεί ότι είναι για να αποφύγει την καταστροφή και να καταγγείλει ενδεχομένως τον Λαπαβίτσα, την Ζωή και τον Βαρουφάκη.

Αν όλα τα σενάριά της καούν, για την δραχμή θα φταίνε οι άλλοι. Και ο Σόιμπλε μαζί τους.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News