Σαν τους ψύλλους στη γούνα του γάτου μου κρύβονται μερικοί βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ πίσω από το Όχι ή το παρών-παρούσα της προηγούμενης Τετάρτης στη Βουλή. Θέλω να πω ότι υπάρχουν συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ που η ιδεολογική τους τοποθέτηση αλλά και η προηγούμενη δράση των μελών τους δεν θα τους επέτρεπαν να ψηφίσουν κάτι άλλο. Αυτοί λοιπόν δίνουν ιδεολογική κάλυψη, άθελά τους ελπίζω, και σε όσους περιφέρονται προσπαθώντας να παρουσιαστούν και αυτοί με τη φανέλα του καθαρόαιμου αριστερού. Άνθρωποι που συναντούσαν μεγαλομετόχους ομάδων, διόριζαν γκόμενες σε κρατικές υπηρεσίες και φίλους στα Πετρέλαια με πολλές χιλιάδες ευρώ ως αμοιβή, προσπαθούσαν να κλείσουν μπίζνες με ύποπτους ολιγάρχες, καουμπόηδες (και εκτός εποχής Απόκρεω), που ονειρεύονταν μονομαχίες στον Χολαργό για μια χούφτα ευρώ, (πρώην) Υπουργίνες που πιάστηκαν με λεφτά από χιλιάδες (κρητικές) γίδες στην πλάτη και κάποιος υδραργυρικός τύπος με τα χίλια χρώματα του χαμαιλέοντα.

Όλοι αυτοί δηλώνουν μπροστά σε οποιοδήποτε μικρόφωνο ότι «για το καλό μου» φέρθηκαν όπως περιέγραψα και πάλι «για το καλό μου» λυσσάνε για τη δραχμή. Αν ήθελαν να τους πιστέψω να παρέδιδαν τις βουλευτικές τους έδρες και να έλυναν τις διαφορές τους μέσα στο κόμμα, μακριά από εμένα. Δεν περιγράφω άλλο αυτό το κομμάτι του ΣΥΡΙΖΑ, απλά με αηδιάζει. Αλλά βρίσκω εντελώς αντιαισθητικό και το θέαμα των υπολοίπων. Που ψήφισαν Ναι τη νύχτα εκείνη αλλά παρουσιάζονται εντελώς ενοχικοί απέναντι στους άλλους του Όχι και κάθε μέρα βγαίνουν και κλαψουρίζουν πως ήθελαν και αυτοί να ψηφίσουν Όχι και απολογούνται. Εννοείται πως δεν έχω δάκρυα για κανέναν τους, δεν τα χρειάζονται, δεν τους αξίζουν, έχουν πέσει άλλωστε θύματα και των δικών τους φαντασιώσεων. Ούτε καν για τον πρωθυπουργό νιώθω συμπόνια. Που όπως έγραφα στο προηγούμενο, είναι ο Ρανιέρι της πολιτικής και δεν με διέψευσε. Ένας προπονητής είναι με ήττες και πάλι ήττες, και εκτός και εντός έδρας.

Με νοιάζει όμως που κάθε ημέρα αυτοί όλοι οι «αριστεροί» έχοντας τα δικά τους ψυχοσωματικά προβλήματα και ελαττώματα δεν ασχολούνται ούτε ένα λεπτό να διορθώσουν τις όποιες αδικίες διέπραξαν συνειδητά οι προηγούμενοι (πέρα από την επαναπρόσληψη όσων ο κ. Κυριάκος Μητσοτάκης θυσίασε με αναισθησία, αμαχητί και ως μη όφειλε, τι άλλο διόρθωσαν; Και μην μου πείτε για την ΕΡΤ) αλλά διαπράττουν και αυτοί νέες αδικίες. Να λοιπόν που για αύριο ετοιμάζονται για μιαν ακόμη.

Θέλουν με το άνοιγμα των Τραπεζών να ανοίξουν εντελώς ελεύθερα και τις θυρίδες. Εδώ λοιπόν έχουμε θέμα και δεν καταλαβαίνω πώς θα το ανεχθεί αυτό ο νέος υπουργός κ. Τρύφων Αλεξιάδης. Που δεν άφηνε μικρόφωνο για μικρόφωνο επί Σαμαρά χωρίς να καταγγέλλει, και δικαίως βέβαια, ότι οι μηχανισμοί διαπίστωσης φορολογικών παραβάσεων απογυμνώνονταν και χαλιναγωγούνταν συνειδητά ώστε να μην μπορούν να βλάψουν τους ισχυρούς και ταυτόχρονα παρανομούντες. Αν λοιπόν ανοίξουν αύριο οι θυρίδες και παίρνει από μέσα όποιος θέλει ό,τι θέλει, έχουμε τα εξής:

• Αυτοί που δεν απέσυραν τα χρήματά τους γιατί πίστευαν πως έτσι πρέπει να κάνουν, σε μια στιγμή δύσκολη για την Ελλάδα, αύριο θα πάνε να πάρουν το πενηντάρικό τους ή έστω το 7 Χ 50 και ο άλλος θα βγει από την Τράπεζα ίσως με μερικές χιλιάδες στην τσέπη και θα έχει ένα πλεονέκτημα απέναντι στο «κορόιδο» αν και τα χρήματά τους έως σήμερα τα χώριζαν μόλις μερικά μέτρα και του κορόιδου τα λεφτά επιπλέον, αν και υποχρεωτικά ακίνητα, θα φορολογηθούν κιόλας.
• Σε περίπτωση κουρέματος οι μεν καταθέτες θα χάσουν τα χρήματά τους ενώ οι άλλοι, που αύριο θα κάνουν ουρές και θα τα βγάλουν από τις θυρίδες, θα τα σώσουν. Και έτσι άνθρωποι που μπορεί να είχαν μερικά χρήματα, λίγο κάτω και από δέκα χιλιάδες, για μια κακιά στιγμή ή μια δύσκολη εγχείριση όπως λένε, μπορεί να τα δουν να εξατμίζονται σε λίγο.
• Δεν κρατήθηκε καν το στοιχειώδες: Να ανοίξουν οι θυρίδες την ημέρα που και οι άλλοι θα μπορούν να αποσύρουν όποιο ποσό θέλουν από την Τράπεζα.
• Δεν φοβούνται οι εν συγχίσει ΣΥΡΙΖαίοι ότι μπορούμε εύκολα να τους υποψιαστούμε πως κάποιοι από αυτούς, «βαλαβανίζοντας» (νέο ρήμα, δυστυχώς), τα έχωσαν βιαστικά σε θυρίδες και θέλουν τώρα να τα… απελευθερώσουν; Το επιχείρημα προ ημερών του κ. Μάρδα ήταν ότι δεν ανοίγουν οι θυρίδες για λόγους δικαιοσύνης διότι δεν είναι όλα τα υποκαταστήματα ανοικτά. Αυτός ήταν ο καημός του. Δεν βρίσκει όμως τώρα πως είναι άδικο έως και γελοίο να ανοίγουν οι θυρίδες αλλά οι λογαριασμοί να είναι κλειστοί;
• Και τέλος. Ήταν μια και μοναδική ευκαιρία να διαπιστώσει το ελληνικό κράτος πόθεν προέρχονται αυτά τα στοιβαγμένα στις θυρίδες χρήματα. Μια λογική κίνηση θα ήταν να βγει πρώτα ένας νόμος και να πρέπει πρώτα να δηλώσουν οι κάτοχοι των θυρίδων τα ποσά που υπάρχουν εκεί μέσα σε μετρητά και την προέλευσή τους. Άλλωστε είναι γνωστό πως οι Τράπεζες όταν βρεθούν σε ανάγκη έχουν δικαίωμα να πάρουν για ανακεφαλαιοποίηση και τα μετρητά των θυρίδων. Τώρα όμως κλείνουν τα μάτια και τα αφήνουν να πετάξουν. Και κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν όλοι αυτοί που θέλουν το καλό μας ότι εκεί μέσα μπορεί να υπάρχουν εν δυνάμει και κάποιες ακόμη λίστες Λαγκάρντ.

Απο-ενοχοποιηθείτε «σύντροφοι» (και εσείς που ψηφίσατε Όχι) και απαιτείστε να κρατηθούν οι θυρίδες ερμητικά κλειστές προς το παρόν, αν θέλετε να διασώσετε τις όποιες σταγόνες αξιοπιστίας σας έχουν μείνει.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News