Να ξεκινήσουμε με την καλή την λέξη – όμως την σωστή! Θετική λοιπόν η έκβαση των stress tests για τις Ελληνικές τράπεζες – και μάλιστα καθώς για τις 4 συστημικές μας δεν θα προκύψει (ουσιαστικά) ανάγκη νέας /πρόσθετης κεφαλαιακής ένεσης, την στιγμή που για δυο ντουζίνες από τις υπόλοιπες "στρεσαρισμένες" Ευρωπαϊκές προέκυψε ανάγκη κάπου 25 δισ ευρώ σε κεφάλαια.

Όμως η καλή λέξη "ανήκει" στον Γιάννη Στουρνάρα, γιατί; Διότι απ' εκεί/από την Τράπεζα της Ελλάδος προήλθε η πειθώ προς την ΕΚΤ/Ευρωπαϊκή Κεντρική  Τράπεζα όχι απλώς να δεχθεί ως βάση τους "δυναμικούς" ισολογισμούς των δικών μας συστημικών (=μετά τις αυξήσεις κεφαλαίου του 2014) , συν το δεκανίκι του αναβαλλόμενου φόρου, αλλά και να κάνει ρητή σημείωση στην ανακοίνωση των αποτελεσμάτων των stress test που "διασώζει" Εθνική και Eurobank απο την υπόνοια που θάφηναν τα ωμά, αριθμητικά στοιχεία ως προς την κεφαλαιακή σταθερότητά τους.

Ωραία έως εδώ. Να προστεθεί άλλο ένα: η υπερπροθυμία να "μοιράσουμε" , εμείς, τώρα, το μαξιλάρι των 11+ δισ ευρώ του ΤΧΣ, που "δεν θα χρειαστούν" για ανακεφαλαιοποίηση, ας περιμείνει λιγάκι. Πρώτον, χρειάζεται η σύμφωνη γνώμη του ESM για ο,τιδήποτε τέτοιο. δεύτερον, να δούμε και τι θα απογίνει με την περίπτωση του καθαρίσματος των "κόκκινων δανείων"…

Κατά τα άλλα, το περιβάλλον "στρεσαρίσματος" που επέλεξε να υλοποιήσει η ΕΚΤ προτού αναλάβει (από φέτος, 1η Νοεμβρίου) τον κεντρικό εποπτικό ρόλο έναντι των τραπεζών της Ευρωζώνης, σε συνεργασία με την ΕΒΑ/Ευρωπαϊκή Τραπεζική Αρχή, προέβλεψε μεν τις κλασικές πηγές ανησυχίας: πτώση τιμών των ακινήτων (με αποτέλεσμα θρυμματοποίηση των "κόκκινων" ενυπόθηκων δανείων), αύξηση του κόστους δανεισμού απο ανοδική κίνηση των επιτοκίων, "κοκκίνισμα" επιχειρηματικών δανείων (ιδίως απο μιαν νέα φάση ύφεσης). Όμως επιμελώς απέφυγε να πλησιάσει, καν, τον έλεγχο για ενδεχόμενο αποπληθωρισμού! Το οποίο όμως ήδη μια ντουζίνα Ευρωπαϊκές χώρες έχουν ως άμεση εμπειρία στον χώρο των αγαθών (Ιρλανδία, Πορτογαλία, Βέλγιο, Ελλάδα, Γαλλία, Ισπανία, Δανία, Ολλανδία), προσθέστε και Σουηδία – Πολωνία εκτός ευρώ, ενώ εμείς και η Ισπανία έχουμε πτωτικές τιμές και στις υπηρεσίες.

Με την συνεχιζόμενη συμπίεση των τιμών των πρώτων υλών (μετά το πετρέλαιο που έχει υποχωρήσει κατά 25% μέσα σε κάποιους μήνες, έρχεται π.χ. η σειρά του χαλκού και του καουτσούκ να πέσει), και με την σθεναρή αντίσταση της Γερμανίας σε κάθε χαλάρωση της λιτότητας ή/και της νομισματικής πολιτικής στην Ευρωζώνη, οι προοπτικές για επίταση της ολίσθησης προς αποπληθωρισμό είναι και άμεσες και απτές. Ναι μεν η "λαϊκή" ανάγνωση του φαινομένου της υποχώρησης των τιμών είναι εύκολο να βγει θετική –  "φτηναίνουν τα καύσιμα" – ή και να γίνεται λόγος για μείωση του κόστους παραγωγής. όμως παρατεταμένες περίοδοι αρνητικού πληθωρισμού σημαίνουν…. νέο τράνταγμα των τραπεζών, καθώς βαραίνει το πραγματικό κόστος εξυπηρέτησης των χρεών, επιχειρήσεων και νοικοκυριών.

Έρχεται, τώρα αυτό και συμπλέκεται με τις παραδοχές που – ευτυχώς για μάς, στην Ελλάδα – έκανε η ΕΚΤ όσον αφορά ορισμένες πτυχές του "στρεσαρίσματος" απο το άλλο σκέλος, εκείνο των θετικών παραδοχών. Έτσι, η μετατροπή του πολυσυζητημένου αναβαλλόμενου φόρου προκειμένου περί των τραπεζών σε πίστωση φόρου και η εξομοίωσή της με εποπτικά κεφάλαια (αν το θέλετε ακόμη πιο τεχνικά, η μεταστροφή των DTAs/Deferred Tax Assets σε DTCs/Deferred Tax Credits), ήταν σωτήρια για δικές μας τράπεζες – που η χρεοκοπία του Δημοσίου και τα δυο PSI τους διέλυσαν τα χαρτοφυλάκια. (Βέβαια, τον χειρισμό αυτό θα τον πληρώνει ο φορολογούμενος, όχι ο καλός Θεός!). Πάντως η αξιοπιστία των stress tests αποδεικνύεται ότι είναι – πάλι – πολιτική. Και η μεν Alpha και Πειραιώς δεν θα την χρησιμοποιήσουν, ως φαίνεται, αυτή την δυνατότητα: οι άλλες δύο όμως…

Κυρίως, για να φέρουμε σε κάτι λιγότερο απογειωμένο όλη την Ευρωσυζήτηση: προηγούμενες εκδοχές Ευρωπαϊκών stress tests υπήρξαν ακραία αναποτελεσματικές/άχρηστες. Θυμίζουμε ότι εκείνα του 2010 είχαν επισημάνει για την Ελλάδα πρόβλημα μόνον… στην Αγροτική (περί ΤΤ ή Eurobank, ούτε λέξη), ενώ του 2011 "έπιασαν" την Αγροτική ουσιαστικά στα βράχια αντι απλώς ενός προβλήματος (της προηγούμενης φοράς) ενώ την Eurobank την βρήκαν στα ρηχά (είχε δηλώσει ότι με μια έκδοση ομολόγου "θα τάβγαζε πέρα"). Μια ματιά στο σημερινό τραπεζικό τοπίο αρκεί για να δείξει πόσο σοβαρό ήταν εκείνο το γύμνασμα! Α, ναι , και στην Κύπρο καμπανάκι δεν είχε χτυπήσει, ούτε καν για την αλήστου μνήμης Λαϊκή/PCB. Ούτε στην Ολλανδία για την SNSReaal, που βούλιαξε νωρίς το 2013 – και μας "χάρισε" την πρακτική του bail-in.

Πολύ πιο βαρύ: στην Γερμανία – όπου, όλως τυχαία, ούτε και τώρα υπήρξε διάγνωση προβλήματος παρ' ότι το διεθνές χρηματοπιστωτικό κύκλωμα βοά για "σκελετούς στα ντουλάπια" ακόμη και αν αγνοηθεί η βαρύτατη διακινδύνευση των "εκτός ισολογισμού" στοιχείων Γερμανικών μεγαθηρίων – στα παλιά stress tests όταν είχε γίνει γνωστό ότι μια Τράπεζα, η HeLaBa, δεν είχε περάσει επιτυχώς , απλώς… δεν ανακοινώθηκε το στοιχείο.
Να δούμε, λοιπόν, τι θα προκύψει τώρα που τα stress tests αποτελούν παρελθόν. Αλλά μην παραφορτώνουμε με την αίσθηση ότι "όλα τα προβλήματα είναι πίσω μας".
 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News