Καθώς επίκειται ο λογαριασμός του ΕΝΦΙΑ και με δεδομένο ότι μήνα με το μήνα τα ληξιπρόθεσμα χρέη προς το Δημόσιο και τις τράπεζες αυξάνουν αλματωδώς, είναι σκόπιμο να εντοπιστούν τα πραγματικά προβλήματα. Υπάρχει ένα διαρθρωτικό πρόβλημα μείζονος σημασίας για τις πληρωμές που προκαλεί τεράστια γραφειοκρατικά κόστη και ανακατωσούρα. Αν η κυβέρνηση το καταλάβει -και χρειάζεται γι’ αυτό το μυαλό ενός μικρού παιδιού- δεν έχει παρά να το λύσει απλά και τσεκουράτα. Το πρόβλημα συνίσταται στο ότι το κράτος ζητά την πληρωμή των φόρων την τελευταία εργάσιμη μέρα του μήνα και οι τράπεζες την ημερομηνία που υπογράφτηκε η εκάστοτε δανειακή σύμβαση.

Έτσι, οι πολίτες δεν μπορούν ή δεν προλαβαίνουν να πληρώσουν στην συμβατική ημερομηνία με αποτέλεσμα να δημιουργούν μικρά, αλλά σοβαρά προβλήματα. Συχνότατα οι πολίτες ενοχλούνται από τις εταιρείες «ενημέρωσης» των τραπεζών ότι υπάρχει υπόλοιπο 0,84 ευρώ στη δόση του τάδε μήνα ή ενώ ο δανειολήπτης έπρεπε να πληρώσει την τράπεζα στις 20 του μηνός δεν το έκανε γιατί ως γνωστόν, στις 20 του μηνός μένουν ελάχιστα λεφτά για να βγάλει το μήνα. Ως εκ τούτου πληρώνει με καθυστέρηση μόλις πληρωθεί και με κάποιο τόκο υπερημερίας. Κάτι αντίστοιχο συμβαίνει και με το κράτος.

Το πρόβλημα λύνεται απλά με μια νομοθετική διάταξη που θα ορίζει ότι όλες οι πληρωμές προς τις τράπεζες και το κράτος θα γίνονται από 1-5 κάθε μήνα, οπότε έτσι θα αποφεύγονται τριβές, καθυστερήσεις και χαζοί τόκοι υπερημερίας. Η ομαλοποίηση των πληρωμών που θα προκύψει από μια τέτοια διευθέτηση, θα αποφέρει σημαντικά οφέλη στο κράτος και τις τράπεζες, άσχετα εάν οι τελευταίες μαζεύουν αρκετά λεφτά στα χαρτιά από τις καθυστερήσεις φουσκώνοντας τους ισολογισμούς τους με αέρα, όπως έκαναν πάντα.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News