Ο Γιάννης (Ιβάν) Καρακεζίδης είναι Πόντιος που ζει στη ρωσική πλευρά του Ευξείνου Πόντου και με το οικογενειακό οινοποιείο του κρατάει ζωντανή την αρχαία τοπική οινοποιητική παράδοση. Τα φώτα της δημοσιότητας έπεσαν επάνω του από τους New York Times οι οποίοι, προβάλλοντας τα προβλήματα που ο ομογενής μας αντιμετωπίζει με το ρωσικό κράτος, επιδίωξαν να δείξουν την «παρακμή της Ρωσίας».

Τα κρασιά του Καρακεζίδη, εκτός από ορισμένα θειώδη, δεν περιέχουν προσμείξεις και άλλα πρόσθετα, όπως λέγεται από τους γνωρίζοντες, ούτε είναι «διορθωμένα» με τον βιομηχανικό τρόπο των κρασιών που προορίζονται για ευρεία κατανάλωση. Ομως το «μαγαζί» του Καρακεζίδη, αν και έχει μακρά παράδοση πέντε γενεών στην παραγωγή κρασιού, τώρα συνάντησε προβλήματα με τη ρωσική γραφειοκρατία.

Οι ΝΥΤ γράφουν ότι σε τούτα τα μέρη βγαίνει καλό σταφύλι και καλό κρασί, και θεωρητικώς η παραγωγή ποιοτικού οίνου θα μπορούσε να ευνοήσει τα σχέδια του ρώσου προέδρου Βλαντίμιρ Πούτιν, να δείξει δηλαδή και από τα μικρά πράγματα πόσο μεγάλη είναι η Ρωσία.

Σε κεντρικό επίπεδο όντως η οινοπαραγωγή ευνοείται από τους Ρώσους, οι «ολιγάρχες που συμμάχησαν με το Κρεμλίνο έριξαν εκατομμύρια δολάρια στους αμπελώνες της ρωσικής ελίτ» και η προπαγάνδα δουλεύει, λέει η αμερικανική εφημερίδα. Ωστόσο η παραγωγή κρασιού στον Εύξεινο Πόντο έχει γίνει όλο και πιο δύσκολη υπόθεση για τους μικρούς παραγωγούς.

Ο ίδιος ο Καρακεζίδης είπε στους Αμερικανούς ότι «είναι αντιπαραγωγικό να κάνεις επιχειρήσεις εδώ, αφού ό,τι και αν κάνεις, θα σε καταδικάσουν, θα σε κλείσουν, θα σου πάρουν τα πάντα», αποδίδοντας όλα τα παραπάνω στον φθόνο. Το κελάρι του τώρα είναι άδειο, γράφουν οι ΝΥΤ, αφού η αστυνομία εισέβαλε στην εταιρεία του χαράματα, με τη δροσούλα, και κατάσχεσε «4.545 φιάλες με κρασί υψηλής ποιότητας». Τώρα ο γιος του αντιμετωπίζει ποινή φυλάκισης με την κατηγορία ότι πωλεί παρανόμως αλκοόλ.

Στην πραγματικότητα, λένε οι ΝΥΤ, ο Καρακεζίδης, όπως και οι περισσότεροι οινοποιοί της περιοχής, δεν είχε άδεια να παράγει κρασί. Το κόστος της ήταν υπέρογκο. Τα οινοποιεία πρέπει να παράγουν τουλάχιστον 40.000 φιάλες κρασιού ετησίως μόνο για να καλύψουν τα έξοδά τους (τουλάχιστον 6.000 δολάρια) ώστε να λάβουν την άδεια και, πιο προβληματικό, να ανταποκριθούν σε «βουνά γραφειοκρατίας».

Μέχρι πρότινος, οι τοπικοί αξιωματούχοι, διευκρινίζει η εφημερίδα, έβλεπαν τους μικρούς οινοπαραγωγούς σαν στοιχεία της ντόπιας πολιτισμικής ταυτότητας και έκαναν τα στραβά μάτια στο θέμα της έλλειψης άδειας. Το πρόβλημα με τους κεντρικούς ελέγχους άρχισε προ διετίας.

Οι ρωσικές υπηρεσίες λένε ότι απλώς εφαρμόζεται ένα πρόγραμμα κατά της φοροδιαφυγής, αλλά οι ΝΥΤ σχολιάζουν ότι είναι «πολύ επιλεκτικό, όπως συμβαίνει συχνά στη Ρωσία». Θα μπορούσαν να δοθούν άδειες και στους μικρότερους παραγωγούς κρασιού, αν είχε απλοποιηθεί η γραφειοκρατία.

Ο Καρακεζίδης, λένε οι NYT είναι πεπεισμένος ότι η κυβερνητική επίθεση μάλλον θα κλείσει τα μικρά οινοποιεία προς όφελος των «επιχειρηματιών με τη σωστή γνώση». Ακόμη και η παραγωγή κρασιού, όπως και άλλοι τομείς της οικονομίας, θα μπορούσε επομένως να μονοπωληθούν από ορισμένους μεγάλους ολιγάρχες με ισχυρούς πολιτικούς δεσμούς. Αλλά με αυτόν τον τρόπο καταστρέφεται ένας ακμαίος οικονομικός ιστός, ο οποίος φέρνει ευημερία στην περιοχή. Και διατηρεί ζωντανή μία κληρονομιά που, τώρα, κινδυνεύει να χαθεί. Αλλο θέμα αν οι Πόντιοι –και αυτό δεν το ξέρουν οι Ρώσοι– δεν το βάζουν κάτω αφού πιστεύουν ότι «η Ρωμανία κι αν πέρασεν, ανθεί και φέρει κι άλλο»…

«Το αποτέλεσμα είναι ότι ενώ λίγοι γίνονται πλούσιοι, η χώρα στο σύνολό της είναι φτωχή» είναι το τελικό συμπέρασμα για τη Ρωσία στο ρεπορτάζ της αμερικανικής εφημερίδας.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News