Ζυμαρικά, σαπούνια, κονσέρβες, ξηρούς καρπούς, αλεύρι, αποξηραμένα φρούτα… Ο,τι αποθηκεύεται ή τρώγεται και δε χαλάει σε χρονικό διάστημα μιας πτήσης, παραγγέλνεται μέσω ίντερνετ από την χώρα των καγκουρό, σε ασύγκριτες τιμές με τις (υψηλές) ντόπιες και ταξιδεύει για να φτάσει στο σπίτι κάποιου Νεοζηλανδού που προσπαθεί να κάνει οικονομία.

«Κόβουμε απ’ όπου μπορούμε με αυτή την ακρίβεια», λέει η Μπελίντα από την πρωτεύουσα της Νέας Ζηλανδίας, Ουέλινγκτον, η οποία, εδώ και καιρό, μπαίνει σε αυστραλιανά σάιτ παντοπωλείων, συγκρίνει τις τιμές και παραγγέλνει για να γεμίσει τα ντουλάπια της. «Οχι μόνο είναι πιο φτηνά, αλλά σε πολλές περιπτώσεις βρίσκεις και πράγματα που δεν υπάρχουν εδώ», λέει. Είναι μάλιστα τέτοια η ζήτηση, που μερικά προϊόντα παρουσιάζουν, πλέον, έλλειψη.

Ενα γεμάτο καρότσι σούπερ μάρκετ από την Αυστραλία, με ένα αντίστοιχο από την Νέα Ζηλανδία μπορεί να έχει διαφορά από 64 ως και 80 δολάρια, συμπεριλαμβανομένων και των εξόδων αποστολής. Τη σύγκριση την έκανε και δημοσιογράφος για λογαριασμό τού Guardian και διαπίστωσε το ίδιο.

Πολλοί αγοραστές λένε, μάλιστα, ότι μπορεί να αργούν να φτάσουν στα χέρια τους οι αγορές τους (σε σχέση πάντα με το πόσο γρήγορα θα έφταναν από το κατάστημα της γειτονιάς τους) αυτό που τους ενδιαφέρει όμως είναι η εξοικονόμηση που αγγίζει ως και το 25% του οικογενειακού προϋπολογισμού.

Τον Μάρτιο, οι τιμές των τροφίμων στη Νέα Ζηλανδία ήταν 7,6% υψηλότερες από πέρυσι, τη μεγαλύτερη ετήσια αύξηση την τελευταία δεκαετία. Τα φρούτα και τα λαχανικά αυξήθηκαν κατά 18%, πλήττοντας πολλά νοικοκυριά που είχαν ήδη ταλαιπωρηθεί από τις υψηλές τιμές της βενζίνης, την αύξηση των ενοικίων και την αύξηση των πληρωμών στεγαστικών δανείων. Τώρα, ο ετήσιος πληθωρισμός έφτασε στο 6,9% – ο υψηλότερος των τελευταίων τριών δεκαετιών. Πρόσφατα, ο υπουργός Οικονομικών, Γκραντ Ρόμπερτσον, είπε ότι πιστεύει ότι θα συνεχίσει να αυξάνεται, ωθούμενος από τις διεθνείς πιέσεις.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News