Μαζικές σφαγές, βασανιστήρια, βιασμοί και ανθρωποθυσίες συγκαταλέγονται στις θηριωδίες που διέπραξαν οι ισπανοί κατακτητές στον «Νέο Κόσμο». Σε αυτή τη λίστα τώρα προστίθεται άλλη μία: ο κανιβαλισμός.

Σύμφωνα με μια μελέτη στην οποία βασίστηκε ένα νέο βιβλίο, οι στερήσεις που υπέστησαν οι Ισπανοί κατά τη διάρκεια των κατακτήσεων τους στην αμερικανική ήπειρο ήταν τόσο μεγάλες, που τους οδήγησαν να τρώνε τους εχθρούς τους, αναφέρει δημοσίευμα των Times του Λονδίνου.

Η πείνα ήταν η κυρίαρχη απειλή για τους κατακτητές, σύμφωνα με τον Αντόνιο Εσπίνο, καθηγητή Σύγχρονης Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Βαρκελώνης, ο οποίος μελετά την αποικιακή Αμερική εδώ και τρεις δεκαετίες. Το νέο του βιβλίο με τίτλο «Εξερευνητές του Νέου Κόσμου» περιγράφει πώς η πείνα τούς ανάγκασε σε κυνήγι των εχθρών τους για τροφή.

«Η πείνα προκάλεσε τα περισσότερα θύματα των κατακτητών – όπως αναφέρεται επανειλημμένως σε μια μεγάλη ποικιλία χρονικών και αφηγήσεων» ισχυρίζεται ο Εσπίνο. Περιπτώσεις ανθρωποφαγίας έχουν καταγραφεί από την πρώτη αποστολή των κονκισταδόρες στο Μπουένος Αϊρες. Ο Φρανσίσκο ντε Βιλάλτα, για παράδειγμα, είχε διηγηθεί πως αρκετοί από τους συντρόφους του κατασπάραξαν τα πόδια δυο εκτελεσθέντων ανδρών.

Ο Εσπίνο λέει ότι υπήρχαν και ορισμένες περιπτώσεις που μέλη των αποστολών σκότωσαν ιθαγενείς για να τους φάνε, αλλά ήταν σπάνιες και «πολύ πολύ ακραίες». Ανέφερε επίσης την περίπτωση μελών μιας αποστολής που έφαγαν το σάπιο σώμα ενός ιθαγενούς πεθαμένο προ  πολλού.

Οι κονκισταδόρες ήταν στρατιωτικοί εξερευνητές νέων ηπείρων προερχόμενοι από τις αυτοκρατορίες της Ισπανίας και της Πορτογαλίας του 15ου και του 16ου αιώνα και οδήγησαν στον εποικισμό της Κεντρικής και της Νότιας Αμερικής. Η μελέτη του Εσπίνο υπογραμμίζει τις σκληρές συνθήκες που αντιμετώπισαν, ξεκινώντας με το ταξίδι τους στην Αμερική, που διεξήχθη σε συνθήκες ανθρωποπλημμύρας και ανθυγιεινών συνθηκών.

Ο διάσημος χρονικογράφος του 16ου αιώνα Μπαρτολομέ ντε λας Κάσας αφηγείται ότι στην τέταρτη αποστολή του Κολόμβου, το bizcocho –το ψωμί που ψηνόταν τρεις φορές ώστε να διαρκέσει περισσότερο– ήταν τόσο σάπιο, που οι ναυτικοί προτιμούσαν να το τρώνε αργά το βράδυ ως χυλό για να μη βλέπουν τα σκουλήκια μέσα του.

Ο γνωστός βρετανός εξερευνητής και στρατιωτικός σερ Γουόλτερ Ράλι επαίνεσε την αντοχή των ισπανών αντιπάλων του γράφοντας ότι «σπάνια ή ποτέ δεν θα βρούμε κανένα έθνος που να έχει υπομείνει τόσο πολλές κακουχίες και δυστυχίες όσες υπέστησαν οι Ισπανοί στις ινδικές ανακαλύψεις τους».

Η καταγραφή του περιλαμβάνει καταιγίδες, ναυάγια, λιμούς, ανατροπές πλοίων, ανταρσίες, ζέστη, κρύο, λοιμό και ακραία φτώχεια. Προσθέτει πως «περισσότεροι του ενός σπατάλησαν τον μόχθο, την περιουσία και τη ζωή τους αναζητώντας ένα μυθικό βασίλειο χρυσού, χωρίς τελικά να έχουν κάνει ούτε ένα βήμα προς την ανακάλυψή του».

Το βιβλίο του Εσπίνο δείχνει ότι πάνω στην απόγνωσή τους οι ισπανοί εισβολείς κατέφυγαν στον κανιβαλισμό ως τρόπο επιβίωσης. Η έρευνα ρίχνει νέο φως στα άκρα των ανθρώπινων ενστίκτων, αμφισβητώντας τις συμβατικές αφηγήσεις ηρωισμού που συνδέονται με τις κατακτήσεις εκείνης της εποχής.

Ερευνα του 2021 κατέδειξε ότι οι ισπανοί κατακτητές κατέσφαξαν τουλάχιστον μια ντουζίνα γυναίκες και τα παιδιά τους σε μια πόλη που διατηρούσε συμμαχία με τους Αζτέκους, της οποίας οι κάτοικοι είχαν θυσιάσει και φάει ένα απόσπασμα των κονκισταδόρες που είχαν αιχμαλωτίσει μήνες νωρίτερα.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News