Ο διάσημος βρετανός φωτογράφος Τέρι Ο’Νιλ ξεκίνησε την καριέρα του σε ηλικία μόλις 20 ετών, φωτογραφίζοντας τους Beatles στο γνωστό στούντιο στην οδό Abbey. Ηταν η δεκαετία του ’60 και η εφημερίδα στην οποία εργαζόταν έψαχνε κάποιον νέο που να μπορεί να συνεργαστεί με τα τότε ανερχόμενα ροκ συγκροτήματα. Υστερα από τη φωτογράφιση των Beatles, σειρά πήραν οι Rolling Stones και ο Ο’Νιλ άρχισε να καθιερώνεται στον χώρο.

Με τον φακό του έχει «συλλάβει» όλους τους σταρς, από τον Φρανκ Σινάτρα και τον Ντέιβιντ Μπόουι μέχρι την Μπριζίτ Μπαρντό και την Ελίζαμπεθ Τέιλορ, σε πιο προσωπικές και χαλαρές στιγμές.  Ο Ο’Νιλ είχε μια μαγική ικανότητα να κάνει τους σταρς να νιώθουν οικεία μαζί του και να ξεδιπλώνουν όλη τη γοητεία τους.

Απεχθανόταν τις τετριμμένες, κλισέ φωτογραφίες του Χόλιγουντ και δημιούργησε το δικό του άμεσα αναγνωρίσιμο και απαράμιλλο στιλ, που όπως παραδέχτηκε ο ίδιος σε συνέντευξη, οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι εργάστηκε ως φωτορεπόρτερ για περιοδικά και εφημερίδες.

Με αφορμή την δημοπρασία τριών εμβληματικών φωτογραφιών του από τον οίκο Sotheby’s, ο Τέρι Ο’Νιλ διηγείται την ιστορία πίσω από αυτές στο σάιτ του Sotheby’s.

To 1971,στα γυρίσματα του γουέστερν «The Legend of Frenchie King» στην Ισπανία, η Μπαρντό καπνίζει ένα πουράκι, ο Ο’Νιλ την κοιτάζει ενώ του έχει μείνει μόνο μια στάση στο φωτογραφικό φιλμ και αναρωτιέται αν πρέπει να βγάλει τη φωτογραφία. Ξαφνικά φυσάει ο άνεμος, πατάει το κλικ χωρίς δεύτερη σκέψη και ιδού το αποτέλεσμα.

Από τις πιο θρυλικές φωτογραφίες του Χόλιγουντ, η Φέι Ντάναγουεϊ, μετά τα βραβεία Οσκαρ, παίρνει πρωινό στο ξενοδοχείο Beverly Hills. Την εποχή που η Ντάναγουεϊ ήταν υποψήφια για Oσκαρ για την ερμηνεία της στην ταινία «Network» και ήταν παντρεμένη με τον Ο’Νιλ. Μια μέρα πριν την τελετή απονομής των βραβείων Οσκαρ, ο Ο’Νιλ είχε πει στην ηθοποιό πως αν κερδίσει θέλει να τη φωτογραφίσει αλλά όχι το βράδυ όπως συνηθίζεται, γιατί μισεί τις στημένες φωτογραφίες, αλλά την επομένη μέρα για να μπορέσει να απαθανατίσει αυτή τη γλυκιά παραζάλη που βιώνουν όλοι οι ηθοποιοί μετά από μια τέτοια σημαντική βράβευση. Ετσι και έγινε, πήγαν στην πισίνα του ξενοδοχείου Beverly Hills στις 6.30 το πρωί στα κρυφά, στήσανε το σκηνικό με τις εφημερίδες, το πρωινό και το αγαλματίδιο και μέσα σε μια ώρα είχαν τελειώσει.  Η φωτογραφία αυτή έγινε από τις πιο θρυλικές φωτογραφίες του Χόλιγουντ και πουλήθηκε πριν λίγα χρόνια για 230.000 ευρώ σε φιλανθρωπική δημοπρασία του Ελτον Τζον.

Η τελευταία φωτογραφία που δημοπρατείται, είναι και η φωτογραφία που πυροδότησε την καριέρα του ο’Νιλ. Το 1962, όταν ακόμα δούλευε ως φωτορεπόρτερ σε εφημερίδες, τον είχαν στείλει να καλύψει μια θεατρική συνάντηση. Εκεί συνάντησε τον Λόρενς Ολίβιε, ο οποίος συμμετείχε σε ένα σκετς ντυμένος σαν γυναίκα και τον έβγαλε φωτογραφία χωρίς να ξέρει ποιος είναι. Οταν ο συντάκτης είδε την επόμενη μέρα το φιλμ, δεν πίστευε στα μάτια του, έτρεξε να το εμφανίσει και «έβγαλε» θέμα οκτώ σελίδων.

Από τον Φρανκ Σινάτρα, τον οποίο ακολουθούσε τρεις εβδομάδες στα γυρίσματα της ταινίας «Tony Rome» για να μπορέσει να τον φωτογραφίσει, έμαθε το πολυτιμότερο μάθημα όπως παραδέχεται ο Ο’Νιλ, «να έρχεται κοντά σε ανθρώπους χωρίς να χρειάζεται να πει λέξη». Εκεί οφείλει την επιτυχία του και στο γεγονός ότι μπορούσε να κάνει τους άλλους να ξεχνούν ότι φωγραφίζονται, να κάνει τον εαυτό του αόρατο.

Με όλους αυτούς τους σταρ που έχουν περάσει μπροστά από τον φακό του, θα νόμιζε κανείς πως ο Ο’Νιλ δεν έχει απωθημένα, όμως σε κάθε συνέντευξη αναφέρει την ευκαιρία που είχε να φωτογραφίσει την Μέριλιν Μονρό και την έχασε γιατί εκείνη την περίοδο έβγαινε με την ατζέντισα της και δεν ήθελε να νομίσει οτι την εκμεταλλεύεται για αυτό το λόγο.

Και αυτό φανερώνει ένα ακόμα μυστικό της επιτυχίας του Ο’Νιλ: τη διακριτικότητα που τον χαρακτήριζε και το ότι δεν έλεγε ποτέ κακό λόγο για κανένα.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News