Μία παλιά καραβάνα της δεξιάς στροφής που έκανε η Κίνα επί Ντεγκ Σιαοπίνγκ, ο Σονγκ Πινγκ, μέλος της Μόνιμης Επιτροπής του Πολιτικού Γραφείου πριν από 40χρόνια, ζει ακόμη και κατά το δυνατόν απολαμβάνει τα 105 χρόνια του. Αυτός ο Σονγκ στα μέσα Σεπτεμβρίου έστειλε ένα βίντεο συγχαρητηρίων στο Κόμμα δηλώνοντας ότι «οι μεταρρυθμίσεις και τα ανοίγματα αποτελούν το μόνο μονοπάτι που διασφαλίζει την ανάπτυξη και την ευημερία για την Κίνα, αφού αυτά διασφαλίζουν την επίτευξη του κινεζικού ονείρου». Πήγε να γλείψει τον πρόεδρο Σι Τζινπίνγκ ο παππούς, ξεπατικώνοντας τη φράση που ο πρόεδρος είχε πει το 2017, όταν ακόμη είχε σε εκτίμηση την παγκοσμιοποίηση α λα Ντενγκ, δηλαδή το άνοιγμα στις αγορές, ωστόσο έπεσε στα βράχια.

Εντάξει, ο παππούς, παππούς είναι, μπορεί και να μην καταλαβαίνει ότι τα πράγματα στην Κίνα άλλαξαν, στο μιλητό τουλάχιστον, αφού η νέα ρητορεία του Σι είναι πιο ααριστερή και νοιάζεται τους ιστορικούς προλεταρίους της Καντώνας και των άλλων κινεζικών μεγαλουπόλεων. Εδώ και πέντε χρόνια ο Σι τα έχει βάλει με το «κεφάλαιο» της χώρας του και μιλάει συνεχώς περί «ανάγκης περιορισμού της άτακτης επέκτασής του». Και όχι μόνο: αν δεν περιοριστεί ο καλπασμός του καπιταλιστικού «δράκου», η υπεσχημένη στον λαό «κοινή ευημερία» δεν πρόκειται να έρθει ποτέ είπε νέτα σκέτα ο πρόεδος. Αλλά έκανε και πράξεις ο Σι, η αλήθεια να λέγεται: έσφιξε τα λουριά τη οικονομίας και έβαλε πάγο σε πολλούς Κροίσους, στον Τζακ Μα, στον Γουάνγκ Ξινγκ, στον Ζανγκ Γιμίνγκ, στον Ρίτσαρντ Λιού, κ.ά. Οπότε, τζάμπα η μνεία του Σονγκ στα δεξιά «ανοίγματα».

Το Nikkei Asia, πάντως, έδωσε βάρος στη γεροντική λαλιά. Ανέλυσε το μήνυμα του βίντεο και απεφάνθη ότι πίσω από τον παππού κρύβονται άλλοι γέροντες του Κόμματος που ανησυχούν για την «πολύ αριστερή» στροφή του Σι και επιθυμούν να φρενάρουν τον προλεταριακό οίστρο τώρα που η ανάπτυξη της κινεζικής οικονομίας έχει βυθιστεί και προτού τα πράγματα γίνουν χειρότερα. Οπως και να έχουν τα πράγματα, γεγονός είναι ένα: δεν μπορείς να περιμένεις και πολλά από τους γέρους, πόσο μάλλον να βασίζεσαι στον Σονγκ, που γεννήθηκε το 1917, για να στείλεις ένα μήνυμα στον Σι – αυτό δεν προοιωνίζεται τίποτε θετικό όσον αφορά την επιστροφή της Κίνας στον παγκόσμιο καπιταλισμό με τους όρους του Ντενγκ (δηλαδή με τους όρους των ΗΠΑ).

Εξάλλου ο Σι δεν καταλαβαίνει από τέτοια: ήδη κατέθεσε το στεφάνι του στο μνημείο της Τιενανμέν επί τη ευκαιρία της εθνικής εορτής της Κίνας, την 1η Οκτωβρίου –το Σάββατο το κράτος του Μάο συμπλήρωσε 73 χρόνια ζωής–, και ακολουθεί το 20ό Συνέδριο του Κόμματος, που αρχίζει στις 16 Οκτωβρίου και θα τον αποθεώσει, αφού δεν υπάρχει καμία αμφιβολία για την τρίτη επανεκλογή του στη θέση του γενικού γραμματέα. Το πολιτικό ποτάμι, όπως λέγαμε κάποτε και εμείς στην Ελλάδα και το πιστεύαμε κιόλας, δεν γυρίζει πίσω – και ας είναι και Κίτρινο.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News