Με κοινή φωνή πάνω από 350 οικονομολόγοι από όλο τον κόσμο καλούν τη διεθνή κοινότητα να αναλάβει -επιτέλους- δράση κατά των φορολογικών παραδείσων και να τερματίσει το καθεστώς ανωνυμίας που τους καλύπτει.

«Δεν υπάρχει καμία οικονομική δικαιολογία για να επιτραπεί η συνέχιση της ύπαρξης των φορολογικών παραδείσων», τονίζουν με έμφαση ενόψει διεθνούς διάσκεψης κατά της διαφθοράς που αρχίζει αυτή την Πέμπτη στο Λονδίνο.

Οι φοροπαράδεισοι αποδυναμώνουν τις οικονομίες και στις αναπτυσσόμενες και στις ανεπτυγμένες οικονομίες και τροφοδοτούν την ανισότητα, γράφουν ακόμη.

Επισημαίνουν δε ότι, τόσο η πρακτική των εταιρειών-βιτρίνα για την απόκρυψη του πλούτου, όσο και της καταγραφής εσόδων από εταιρείες που δεν παράγουν τίποτα, «διαστρεβλώνουν τη λειτουργία της παγκόσμιας οικονομίας».

Σε απάντηση σε αυτά, αναφέρει η Guardian, οι οικονομολόγοι προτείνουν να ισχύουν για τις εταιρείες νέοι κανόνες διαφάνειας και λογοδοσίας για όλες τις χώρες όπου δραστηριοποιούνται οι εταιρείες, αλλά και τη δημοσίευση των στοιχείων των πραγματικών ιδιοκτητών τους.

• Διαβάστε το κείμενο της έκκλησης (στο κάτω μέρος της σελίδας)
• Δείτε τη λίστα των οικονομολόγων που την υπογράφουν

Την έκκληση υπογράφουν διακεκριμένοι οικονομολόγοι, όπως ο Γάλλος Τομά Πικετί, γνωστός για το (μεταφρασμένο και στα ελληνικά) έργο του για το «Κεφάλαιο στον 21ο αιώνα», ο Ανγκους Ντίτον, βραβευμένος με Νομπέλ Οικονομικών το 2015 και ο Νοτιοκορεάτης Χα Τζουν Τσανγκ, συγγραφέας του έργου «23 αλήθειες που δεν μας λένε για τον καπιταλισμό» (και αυτό το βιβλίο έχει κυκλοφορήσει στα ελληνικά).

Ακόμη, υπογράφουν μεταξύ άλλων άλλοι δύο γνωστοί και στην Ελλάδα οικονομολόγοι, ο Τζέφρεϊ Σακς, καθηγητής στο Κολούμπια, και ο Ολιβιέ Μπλανσάρ, πρώην επικεφαλής οικονομολόγος του ΔΝΤ.

Σύμφωνα με τη λίστα, μοναδική υπογράφουσα από την Ελλάδα είναι η επίκουρη καθηγήτρια του ΑΠΘ Νέλλη-Ελένη Παυλίδου, ενώ από το LSE υπογράφει και ο καθηγητής Βασίλης Μοναστηριώτης.

«ΗΠΑ, Βρετανία και ΕΕ πρέπει να πουν ‘ως εδώ’» υποστηρίζει ο οικονομολόγος Τζέφρεϊ Σακς, αν και δεν είναι αισιόδοξος για αυτό, αφού οι κυβερνήσεις των χωρών αυτών έχουν κάνει αντίθετες επιλογές ως τώρα

Σε δηλώσεις του στο BBC Radio 4, ο Σακς υποστηρίζει ότι οι ΗΠΑ, η Βρετανία αλλά και η ΕΕ πρέπει να μπουν στην πρωτοπορία για τον περιορισμό αυτών των φορολογικών παραδείσων.

Τα Panama Papers «μας δείχνουν ότι οι φοροπαράδεισοι είναι αγωγοί για εκτεταμένη παρανομία, διαφθορά, φοροαπαφυγή και άλλες σκοτεινές πράξεις», συνεχίζει ο Σακς και τονίζει με νόημα ότι «αυτό πρέπει να τελειώσει». Αν οι δύο χώρες και ΕΕ πουν «ως εδώ» η αλλαγή μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα θα είναι τεράστια, υποστηρίζει.

Για τον Σακς, όλα αυτά είναι επιθυμητά αλλά δεν έχουν μεγάλη πιθανότητα υλοποίησης. Εξηγεί ότι ισχυροί χρηματιστές στη Γουόλ Στριτ και το Σίτι του Λονδίνου πιέζουν τις κυβερνήσεις να κρατούν ανοιχτά αυτά τα παραθυράκια. «Είναι ένα σύστημα που δημιουργήθηκε μέσα στο χρόνο για την διευκόλυνση των πολύ πλούσιων και πολύ ισχυρών», λέει.

«Οι φοροπαράδεισοι δεν συνέβησαν τυχαία. Είναι το προϊόν σκόπιμης επιλογής από μεγάλες κυβερνήσεις, ειδικά των ΗΠΑ και της Βρετανίας» σε συνεργασία με νομικούς και οικονομικούς θεσμούς, εξήγησε ακόμη. «Δεν περιμέναμε τα Panama Papers να μάθουμε την έκταση όλων αυτών» προσθέτει.

Στους φορολογικούς παραδείσους είναι «παρκαρισμένα» τεράστια ποσά, τα οποία συχνά έχουν αφαιρεθεί παράνομα από τις εθνικές οικονομίες. Αν ευσταθούν οι υπολογισμοί επίσης στη Guardian, σε εξωχώριες εταιρείες υπάρχουν πάνω από 12 τρισεκατομμύρια δολάρια τα οποία θα έπρεπε να είναι στις οικονομίες αναπτυσσόμενων χωρών. Για να δώσουμε μία τάξη μεγέθους, το ποσό είναι συγκρίσιμο με το ΑΕΠ των ΗΠΑ ή της Κίνας, σχεδόν διπλάσιο από της Ιαπωνίας και περίπου 65-70 φορές πάνω από το ελληνικό.

Οι «κακοί βαθμοί» του οικοδεσπότη

Η έκκληση των οικονομολόγων έρχεται λίγο πριν αρχίσουν οι εργασίες της διεθνούς συνόδου που έχει συγκαλέσει ο βρετανός πρωθυπουργός Ντέιβιντ Κάμερον. Είχε ανακοινωθεί εδώ και πολλούς μήνες, ωστόσο αρχίζει μέσα στη μάλλον ευτυχή συγκυρία της δημοσίευσης των Panama Papers που δείχνουν καθαρά τις γκρίζες ή και τις εντελώς σκοτεινές νομικές διαδρομές για την απόκρυψη τεράστιων ποσών σε εξωχώριες εταιρείες.

Η σύνοδος αφήνει τον Κάμερον κατά κάποιο τρόπο διπλά εκτεθειμένο. Από την μία πλευρά είναι οι αποκαλύψεις από τα Panama Papers που άγγιξαν και τον ίδιο, μέσω εταιρείας που είχε ο πατέρας του. Ο βρετανός πρωθυπουργός αρνήθηκε κάθε σχέση, αλλά τελικά παραδέχτηκε με μάλλον βαριά καρδιά ότι τα πράγματα δεν είναι όπως υποστήριζε στην αρχή.

Από την άλλη πλευρά, οι προσπάθειες της βρετανικής κυβέρνησης να πείσει τις αρχές των υπερπόντιων κτήσεών της να περιορίσουν αυτήν την πρακτική έχουν -ως τώρα- πέσει στο κενό.

Τα νησιά Κέιμαν και οι Βρετανικές Παρθένες Νήσοι -αμφότερα βρετανικές κτήσεις- είναι από τα αγαπημένα «καταφύγια» για offshore. Μετά από διαβουλεύσεις, οι αρχές τους δέχτηκαν μεν την ανταλλαγή πληροφοριών για τους ιδιοκτήτες των εταιρειών με τις βρετανικές, αλλά όχι και την αυτόματη ανταλλαγή που θα έδινε πρόσβαση σε περισσότερες χώρες πέραν της Βρετανίας.

Είναι ένα μάλλον ενθαρρυντικό αλλά πολύ μικρό πρώτο βήμα.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News