Είναι οι παραστάσεις που κατάφεραν να δημιουργήσουν «γεγονός» στη θεατρική Αθήνα και να βάλουν λεζάντα στη νυχτερινή έξοδο. Ανεξάρτητα από τα εισιτήρια που έκοψαν -και ορισμένες έκοψαν πολλά-, ο αντίκτυπος που προκάλεσαν δείχνει ότι το θέατρο παραμένει ταυτισμένο με τη βραδινή έξοδο για πλήθος κόσμου, σε αντίθεση, για παράδειγμα, με τον κινηματογράφο. Ορισμένες από αυτές επιλέγουμε σε μια αυτοσχέδια χαρτογράφηση των έργων που άγγιξαν την πλειονότητα των θεατών. 

«Η άλλη Θήβα»

O πατροκτόνος και ο συγγραφέας 

Θα μπορούσε να είναι ο απόλυτος διεκδικητής του τίτλου «talk of the town» καθώς η τρίτη σεζόν που διανύει φτάνει έως τον Μάιο έχοντας καταγράψει πάνω από 300 παραστάσεις και έχοντας προσελκύσει, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, 120.000 και πλέον θεατές. Ξεκίνησε από το Θέατρο του Νέου Κόσμου το 2023, για να μεταφερθεί πέρσι στο «Πόρτα» και να συνεχίσει φέτος στο θέατρο «Κνωσός», πάντα σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου, με τους Θάνο Λέκκα και Δημήτρη Καπουράνη (βραβείο Δ.Χορν). Από τις αρχές Ιουλίου το έργο του Σέρχιο Μπλάνκο αναμένεται να παρουσιαστεί σε μεγάλα θέατρα της Αττικής, πριν ταξιδέψει ανά την Ελλάδα.

«Ο χορός του θανάτου»

Στρίντμπεργκ στο υπόγειο του Μεγάρου Μουσικής 

Και σ’ αυτή την περίπτωση η ανεύρεση εισιτηρίων είναι πολύ δύσκολη -έως αδύνατη- μέχρι τις 13 Απριλίου, οπότε ολοκληρώνεται η παράσταση την οποία σκηνοθετεί ο Γιάννης Χουβαρδάς με τους 

Σίμο Κακάλα (Έντγκαρ), Έλενα Τοπαλίδου (Αλίς) και Χάρη Φραγκούλη (Κουρτ). Το Υποσκήνιο του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών, όπου παρουσιάζεται, μπορεί να χωράει 148 θεατές, αλλά είναι γεμάτο κάθε βράδυ από τις 19 Μαρτίου, οπότε ξεκίνησε. Από τη στιγμή που έγινε γνωστό το νέο εγχείρημα του σημαντικού σκηνοθέτη όλοι ήθελαν να δουν τα δύο βαμπίρ της παράστασης, εγκλωβισμένα σε έναν ιδιότυπο μακάβριο χορό, όπου επαναλαμβάνουν τις ίδιες φιγούρες. 

«Prima facie»

Ο μονόλογος της δικηγόρου

Από τις 29 Οκτωβρίου, οπότε ξεκίνησε, μέχρι τις 13 Απριλίου, οπότε ρίχνει αυλαία στο «Πορεία» για την τρέχουσα σεζόν, ο μονόλογος της Λένας Παπαληγούρα, σε σκηνοθεσία Γιώργου Οικονόμου, κατάφερε να δημιουργήσει «γεγονός» στη θεατρική Αθήνα με 55 παραστάσεις και 12.000 εισιτήρια. Οι θεατρόφιλοι μοιράζονταν τις καλύτερες εντυπώσεις για το έργο της Σούζι Μίλερ που βραβεύτηκε με «Olivier» στο Γουέστ Εντ του Λονδίνου και «Tony» στο νεοϋορκέζικο Μπροντγουέι. Η Παπαληγούρα πρόσθεσε στις περγαμηνές της έναν ακόμη θεατρικό χαρακτήρα στον ρόλο της δικηγόρου που προσπαθεί να επιβιώσει μέσα στον ανταγωνισμό για να καταλήξει θύμα μιας σεξιστικής επίθεσης. 

«Το συνέδριο για το Ιράν»

Το νόημα της ζωής 

Άλλη μία επιτυχία στο θέατρο «Πορεία» μετά την εντυπωσιακή εκκίνηση που είχε κάνει στο «Πλύφα». Η παράσταση βασισμένη στο έργο του Ιβάν Βιριπάγεφ συνεχίζει έως τις 11 Απριλίου έχοντας κερδίσει τις εντυπώσεις και κυρίως της νεολαίας. Στην  παραγωγή της Ορχήστρας των Μικρών Πραγμάτων, σε σκηνοθεσία Χρήστου Θεοδωρίδη, πρωταγωνιστούν οι Ελευθερία Αγγελίτσα, Πάρης Αλεξανδρόπουλος, Γιώργος Κισσανδράκης, Άρης Λάσκος, Δημήτρης Μανδρινός, Μάριος Μάνθος, Χρυσή Μπαχτσεβάνη, Μιχάλης Πητίδης, Βασίλης Τρυφουλτσάνης και Νίκη Χρυσοφάκη. Συμμετέχουν όλοι σε ένα φανταστικό συνέδριο στην Κοπεγχάγη, όπου συναντώνται για να συζητήσουν το ιρανικό ζήτημα, αλλά καταλήγουν να συγκρούονται για το ίδιο το νόημα της ζωής. Η παράσταση ανεβαίνει και στη Θεσσαλονίκη τον Οκτώβριο, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Δημητρίων, ενώ από τον Νοέμβριο επαναλαμβάνεται στο «Πλύφα».

«Ανεξάρτητα κράτη»

Όλος ο κόσμος σε ένα δημοσιογραφικό γραφείο

Τα sold out στην ιστοσελίδα κρατήσεων για τα «Ανεξάρτητα κράτη» των Αντώνη Τσιοτσιόπουλου και Γιώργου Παλούμπη -με τον τελευταίο να υπογράφει και τη σκηνοθεσία- συνεχίζονται από σήμερα έως την 1η Ιουνίου, οπότε τυπικά ολοκληρώνεται ο κύκλος παραστάσεων στο θέατρο «Χώρα» της Κυψέλης. Σε μια αίθουσα που χωράει 320 θεατές η εκτίμηση φτάνει τις 16.000 και αναμένεται να αυξηθεί ως την τελευταία παράσταση. Πρόκειται για τη μικρογραφία ενός δημοσιογραφικού γραφείου του 1978 (φως φανάρι ότι βασίζεται στο «Βήμα» της εποχής), το οποίο αντιμετωπίζει την υπόθεση του γιατρού Τσιρώνη, ο οποίος βρέθηκε πυροβολημένος με σφαίρα στο μέτωπο ύστερα από αστυνομική έφοδο, αφού είχε προηγηθεί η κριτική του Τύπου προς την Αστυνομία για απραξία. 

«Οι γριές που μαζεύουν την τσουκνίδα»

Η μαγεία της Θεσσαλίας 

Οι «Γριές που μαζεύουν την τσουκνίδα» είναι ένα θεατρικό ερευνητικό project που ξεκίνησε τον Μάρτιο του 2023 για την τεχνογνωσία των γυναικών της τρίτης ηλικίας πάνω στη μαγειρική και τις θεραπευτικές πρακτικές. Στον θεσσαλικό χώρο, όπου επικεντρώνεται η έρευνα, οι γυναίκες, πέρα από τις υπόλοιπες εργασίες, με τις οποίες συνέβαλαν στην οικονομική παραγωγή ως εργάτριες στα χωράφια, είχαν και την ευθύνη της τροφοδότησης των μελών της οικογένειάς τους. Έτσι, ανέπτυξαν έναν μυστικό κώδικα που στηριζόταν στη χρήση της μαγείας και τα βότανα. Το σύμπαν αυτό αναβίωσε στην ομότιτλη παράσταση του Κωνσταντίνου Ντέλλα, η οποία συνεχίστηκε φέτος για δεύτερη σεζόν φτάνοντας απανωτά sold out στο θέατρο «Σταθμός».

«Μετά το πάρτι»

Η εποχή του ψηφιακού μπούλινγκ

Οι παραστάσεις στο Εθνικό Θέατρο συνεχίζονται, αλλά εκείνη που φαίνεται πως είχε πέραση ειδικά στο εφηβικό και μετεφηβικό κοινό ήταν το «Μετά το πάρτι» της Μαρίας Ζαβάκου, σε σκηνοθεσία Γιολάντας Μαρκοπούλου, την οποία παρακολούθησαν πάνω από 14.000 θεατές. Μια παράσταση για τον ψηφιακό εκφοβισμό και τις προκλήσεις που αντιμετωπίζει η νέα γενιά, η οποία είχε ξεκινήσει από τις 8 Νοεμβρίου στο θέατρο Rex – Σκηνή «Ελένη Παπαδάκη». Μια ιστορία ενηλικίωσης στην ψηφιακή εποχή και όσα αυτή έχει επιβάλει: τα «likes», τις κόκκινες καρδούλες, την ανωνυμία, την παραβίαση της ιδιωτικότητας αλλά και τα δικαιώματα στο διαδίκτυο.

«Η καρδιά του σκύλου»

Σάτιρα και κοινωνική κριτική

Τη δική της πετυχημένη πορεία «από στόμα σε στόμα» διέγραψε και η παράσταση «Η καρδιά του σκύλου» της Έφης Μπίρμπα, βασισμένη στο ομότιτλο έργο του Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ, που ανέβηκε στο Θέατρο Κιβωτός. Στη διάρκεια των δύο χρόνων που παίζεται έχει ήδη συγκεντρώσει 70.000 θεατές. Η παράσταση συνδυάζει επιστημονική φαντασία, σάτιρα και κοινωνική κριτική, με τους Άρη Σερβετάλη και Αργύρη Πανταζάρα στους πρωταγωνιστικούς ρόλους. Μαζί τους, οι Ηλέκτρα Νικολούζου, Μιχάλης Θεοφάνους, Χαρά-Μάτα Γιαννάτου, Αλεξάνδρα Καζάζου και Σπύρος Δέτσικας. 

«Η άνοδος του Αρτούρο Ούι»

Ο θρίαμβος του Μπρεχτ

Έχοντας συγκεντρώσει 125.000 θεατές σε περίπου τρία χρόνια η παράσταση του Άρη Μπινιάρη στο θέατρο Αρκ επέστρεψε φέτος με τον Γιώργο Χρυσοστόμου στον κεντρικό ρόλο του μπρεχτικού έργου: έναν γκάνγκστερ του μεσοπολέμου βουτηγμένο σε ένα σύμπαν διαφθοράς. Είναι η άνοδος της δημαγωγικής προσωπικότητας, που έχει αναφορές και στη σύγχρονη επικαιρότητα. 

«Le passeport»

Θέατρο κάτω από έναν φούρνο

Μπορεί να της λείπει η χωρητικότητα των άλλων παραστάσεων, αλλά εδώ το «από στόμα σε στόμα» ισχύει ακριβώς λόγω του χώρου όπου παρουσιάζεται. Ο λόγος για την παράσταση «Le passeport» του Πιέρ Μπουρζεάντ, σε σκηνοθεσία Ραλλούς Μιχαλοπούλου, που ανεβαίνει έως τις 18 Μαΐου. Ο χώρος δεν είναι άλλος από το υπόγειο του φούρνου «Μαμά, ψωμί» στο Κουκάκι – μυστικό που ανακάλυψαν σταδιακά οι θεατρόφιλοι. Εκεί, κάθε Σαββατοκύριακο, η Ελευθερία Αρβανίτη και ο Ν. Ποριώτης υποδύονται, αντιστοίχως, τη δασκάλα Ναταλία και τον υπάλληλο Φεντόρ, σε μια κωμικοτραγική ιστορία της τσαρικής Ρωσίας, για τον παράλογο εγκλωβισμό των ανθρώπων στα γρανάζια της γραφειοκρατίας.

«Πες της»

Ο μονόλογος μίας κούριερ 

Το δικό του κοινό έχει καταφέρει να προσελκυει σταθερά το Κέντρο Ελέγχου Τηλεοράσεων στην Κυψέλη και αυτό ισχύει και για την παράσταση «Πες της», έναν μονόλογο της Νικολίτσας Ντρίζη, στην πρώτη σκηνοθετική απόπειρα του ηθοποιού Αλέξη Βιδαλάκη. Η παράσταση βασίζεται στο ομώνυμο διήγημα του Χρήστου Οικονόμου (εκδ. Πόλις, 2023) και τις εμπειρίες μίας κούριερ που περιπλανιέται στη σύγχρονη πόλη. Από τη μία παράδοση στην άλλη, τριγυρνά σε χιονισμένα βουνά, πάρκα και πλατείες. Μπαινοβγαίνει σε μεζονέτες, σε βίλες, σε πολυκατοικίες. Κάνει παραδόσεις σε καλούς και κακούς ανθρώπους, αγενείς και ευγενικούς, βασανισμένους και καλοζωισμένους – σε ανθρώπους που μοιάζουν έτοιμοι να βάλουν τα κλάματα κι άλλους που μοιάζουν να μην ξέρουν τι θα πει κλάμα. 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News