Το ερώτημα-απορία «τι νόημα έχει και τι εξυπηρετεί μια γενική απεργία μεσούσης της πανδημίας του κορονοϊού» , είναι βάσιμο. Πράγματι τι νόημα έχει η απεργία στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς και σε πολλούς άλλους εργασιακούς χώρους όταν στις ΜΕΘ και τις κλινικές Covid-19 εκατοντάδες συμπολίτες δίνουν μάχη επιβίωσης; Και, μάλιστα, όταν δεν ξέρουμε τι μας επιφυλάσσει τους επόμενους μήνες η πανδημία, μολονότι τα επιστημονικά νέα για τα εμβόλια ανοίγουν παράθυρο αισιοδοξίας;

Η απάντηση όμως τελικά είναι απλή. Τόσο απλή και τελικά κυνική . Μπορεί να αποστρέφει την κοινωνία ωστόσο εξυπηρετεί τον πολιτικό σχεδιασμό τον οποίο από τον Οκτώβριο και μετά ακολουθεί το ΚΚΕ. Ενδεικτικό είναι ότι τη συντονίζουν οργανώσεις και συνδικαλιστικοί φορείς που πρόσκεινται στον Περισσό.

Αν δει κανείς ποιες είναι οι ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα και σωματεία σε ιδιωτικό και δημόσιο τομέα που συμμετέχουν στη απεργία της Πέμπτης, θα καταλάβει εύκολα την έντονη επιρροή του ΚΚΕ στις αποφάσεις τους. Η εικόνα γίνεται καθαρότερη διαβάζοντας στον «Ριζοσπάστη» τον πολιτικό λόγο για τον οποίο αποφασίζεται η απεργία: «Ο αγώνας των εργαζομένων δεν αναβάλλεται, δεν μπαίνει σε καραντίνα, τώρα είναι η ώρα να ενισχυθεί η πάλη! Το μήνυμα αυτό θα εκφραστεί αύριο πρώτα απ’ όλα με τη μαζική συμμετοχή στην απεργία, όπως και με διάφορες συμβολικές παρεμβάσεις που σχεδιάζουν τα σωματεία, προσαρμόζοντάς τες στις συνθήκες της πανδημίας»

Και ως προς τα αιτήματα:

1.Χορήγηση εφάπαξ οικονομικής ενίσχυσης 600 ευρώ σε όλους τους εγγεγραμμένους ανέργους του ΟΑΕΔ και στους αυτοαπασχολούμενους που δικαιούνται το βοήθημα ανεργίας.
2. Επαναφορά και καταβολή του 13ου και 14ου μισθού και σύνταξης (Δώρο Χριστουγέννων και Πάσχα) σε εργαζόμενους και συνταξιούχους.
3. Καταβολή ολόκληρου του Δώρου Χριστουγέννων για τους εργαζόμενους που βρίσκονται σε αναστολή σύμβασης ή έχουν ενταχθεί στο πρόγραμμα «Συν-Εργασία».

Σχετικές τροπολογίες κατέθεσε το ΚΚΕ στη Βουλή.

Μην βιαστεί κάποιος να κατακρίνει το ΚΚΕ, δεν έχει νόημα. Αλλωστε πρέπει να λάβουμε σοβαρά υπόψη ότι αυτή η απεργία είναι μια ενέργεια η οποία εντάσσεται σε έναν ευρύτερο πολιτικό σχεδιασμό, με καμβά τις διεργασίες στον χώρο της ευρύτερης αριστερής αντιπολίτευσης.

Για όσους παρακολουθούν τις κινήσεις της ηγεσίας του Περισσού είναι εμφανής τους τελευταίους μήνες η αλλαγή τακτικής: το ΚΚΕ έχει αποφασίσει να «κατέβει στους δρόμους», κάτι που ξέρει να κάνει καλά. Πρόκειται για τον γνώριμο ακτιβισμό του, ώστε να προσεγγίσει (κατά τη δική του λογική) λαϊκά κοινωνικά στρώματα που πιέζονται από την παρατεταμένη οικονομική δυσπραγία, λόγω της πανδημίας και να αντιταχθεί με εμφατικό τρόπο στη γενικότερη πολιτική της κυβέρνησης.

Με την τακτική αυτή εμποδίζει τον ΣΥΡΙΖΑ να απορροφήσει την κοινωνική δυσαρέσκειά και παράλληλα ακυρώνει τα σχέδια του Αλέξη Τσίπρα για τη δημιουργία αντικυβερνητικού μετώπου με το ΚΚΕ και το ΜέΡΑ 25, όπως επιχείρησε να κάνει με τον εορτασμό του Πολυτεχνείου. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να κατεβεί στους δρόμους –δυναμικά, συντεταγμένα και χωρίς τη χαοτική αύρα της εποχής των αγανακτισμένων– και έτσι το ΚΚΕ πλαγιοκοπεί τον ΣΥΡΙΖΑ στο πεζοδρόμιο, δημιουργώντας ανάχωμα στο να ηγηθεί ενός αντικυβερνητικού πόλου. Κοντράροντας την κυβέρνηση με την απεργία στοχεύει κατά βάση στον ΣΥΡΙΖΑ.

Ο κ. Τσίπρας, που στην κοινή δράση για το Πολυτεχνείο «έφαγε πόρτα» ήδη από την Φώφη Γεννηματά καθώς υποτίμησε την άρνηση του Κινήματος Αλλαγής να γίνει ουρά του, εμφανίζεται αμήχανος και προσπαθεί να αναδιπλωθεί μπροστά στον κίνδυνο να εγκλωβιστεί στην αγωνιστική γυμναστική του ΚΚΕ. Σηκώνει ψηλά τους τόνους κατά της κυβέρνησης στη Βουλή για να πλειοδοτήσει αφού δεν μπορεί να αναμετρηθεί στους μαζικούς χώρους ούτε με το ΚΚΕ ούτε με το Κίνημα Αλλαγής. Δίνει έτσι την δυνατότητα στον Κυριάκο Μητσοτάκη να τον θέτει προ των ευθυνών του!

Να γιατί λοιπόν αυτή η απεργία έχει πολιτικό κίνητρο!

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News