Ενας άνδρας σκοτώθηκε, οκτώ άτομα -μεταξύ τους και ο αρχηγός των ενόπλων- συνελήφθησαν από τις Αρχές αλλά εξακολουθεί να συνεχίζεται η κατάληψη του εθνικού πάρκου στο Ορεγκον από υπερσυντηρητικούς κτηματίες, οι οποίοι αντιτίθενται στην κυβέρνηση των ΗΠΑ και στο ομοσπονδιακό χαρακτήρα του κράτους.

Κατά την αστυνομία, ο αρχηγός των ενόπλων στα επεισόδια Αμον Μπάντι, 40 ετών και ο αδελφός του Ράιαν, 43 ετών όπως και άλλα τρία άτομα εντοπίστηκαν και συνελήφθησαν την Τρίτη σε μπλόκο σε αυτοκινητόδρομο του Ορεγκον. Αλλοι δύο συνελήφθησαν σε διαφορετικά σημεία, ωστόσο μέσα στο πάρκο Μαλέρ υπάρχουν ακόμα καταληψίες.

Το άτομο που σκοτώθηκε, τα στοιχεία του οποίου δεν έγιναν γνωστά εξαρχής, έχασε τη ζωή του στην ανταλλαγή πυροβολισμών στο μπλόκο. Στο ίδιο περιστατικό τραυματίστηκε ελαφρά και ο Ράιαν Μπάντι.

Οι συλληφθέντες, σύμφωνα με το FBI, αντιμετωπίζουν κατηγορίες ενώπιον ομοσπονδιακών δικαστηρίων για συνωμοσία προς χρήση βίας και για εκφοβισμό ή απειλές με στόχο την παρεμπόδιση ομοσπονδιακών αξιωματούχων στην εκτέλεση των καθηκόντων τους.

Μέσα στο καταφύγιο παραμένουν μερικές δεκάδες άτομα, που δηλώνουν έτοιμα αλλά προετοιμασμένα για όλα, ειδικά μάλιστα τώρα που «υπάρχει ένας νεκρός καουμπόι και το FBI είναι “φτιαγμένο” για πόλεμο», όπως λένε. Το FBI σκοπεύει να περικυκλώσει το πάρκο και να ολοκληρωθεί με διαπραγμάτευση και χωρίς άλλα προβλήματα η κατάληψη, αν είναι δυνατόν μέσα στις επόμενες ώρες.

Τι συνέβη

Η αρχή αυτής του ιδιότυπου περιστατικού είχε γίνει στις 2 Ιανουαρίου όταν ομάδα μερικών δεκάδων ατόμων εμφανίστηκε στο Μπερνς του Ορεγκον και διαδήλωσαν υπέρ του 73χρονου Ντουάιτ Χάμοντ και του 46χρονου γιου του Στίβεν. Και οι δύο με προϊστορία αντιπαραθέσεων με την κρατική εξουσία, τη Δευτέρα 4 Ιανουαρίου επρόκειτο να παρουσιαστούν σε φυλακή για να εκτίσουν ποινή για εμπρησμό γιατί ανάψαν φωτιά σε εκτάσεις που τους ανήκαν αλλά έκαψαν ομοσπονδιακή γη.

Μετά τα πατριωτικά τραγούδια και συνθήματα, ένοπλοι διαδηλωτές ζήτησαν από όσους ήθελαν να τους ακολουθήσουν. Η ομάδα επέλεξε να καταλάβει ένα άδειο κτίριο στο πάρκο Μαλέρ περίπου 50 χιλιόμετρα από το Μπερνς. Ο στόχος μοιάζει ελάχιστα σημαντικός -ένα κλειστό κτίριο μέσα στην χιονισμένη ερημιά δεν είναι και ό,τι πιο δύσκολο στην κατάληψη- αλλά επειδή πρόκειται για κτίριο που ανήκει στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση γίνεται για αυτά τα άτομα ισχυρά συμβολικός.

Οι καταληψίες, που ήταν μερικές δεκάδες τις πρώτες ημέρες, εγκαταστάθηκαν και δήλωναν έτοιμοι για παρουσία επ’ αόριστο, επισημαίνοντας ότι πρόκειται μια ενέργεια απελευθέρωσης κρατικής γης από τα χέρια της κυβέρνησης προς όφελος των πολιτών, γαιοκτημόνων, ξυλοκόπων και άλλων. «Πολλοί το λέγαν για καιρό, επιτέλους κάποιος το κάνει», έλεγε ένας από αυτούς, όπως αναφέρουν οι New York Times.

Ποιοι είναι αυτοί;

Οι καταληψίες βλέπουν την υπόθεση σοβαρά και δεν σταματούν να εκφράζουν την αποστροφή τους για την ομοσπονδιακή κυβέρνηση. Αυτή είναι εξάλλου και η γραμμή όλων αυτών ομάδων, τόσο στο Ορεγκον και γενικότερα ανά τις ΗΠΑ: όσο το δυνατόν λιγότερη παρέμβαση από το κράτος και καθόλου μέσα στα πόδια τους.

Αν και σε πτώση σε σχέση με τη δεκαετία του ‘90, οι παραστρατιωτικές ομάδες στις ΗΠΑ, εξακολουθούν να υπάρχουν και να δρουν με σαφή αντιομοσπονδιακό προσανατολισμό.

Αυτοαποκαλούνται υπερασπιστές του Συντάγματος και βλέπουν εαυτούς στην πρωτοπορία ενός κινήματος για περισσότερη γη που ως τώρα κατέχει το κράτος. Απασχολούν επανειλημμένα τις Αρχές για διάφορα περιστατικά κατοχής ακόμα και τεράστιων ποσοτήτων οπλισμού. Πρόκειται, βέβαια, για ένθερμους υπερασπιστές της οπλοκατοχής ως αναφαίρετο, συνταγματικά κατοχυρωμένο, δικαίωμα του πολίτη. Φυσικά είναι σχεδόν όλοι λευκοί.

Μια ιδέα για το πού κινούνται ιδεολογικά οι καταληψίες δίνει και η προϊστορία του Αμον Μπάντι, ο οποίος το 2014 είχε εμπλακεί σε ένοπλη αντιπαράθεση με ομοσπονδιακούς πράκτορες στη Νεβάδα. Η υπόθεσή του κατάφερε να του δώσει συμπάθειες στον συντηρητικό χώρο, επισημαίνουν οι New York Times, τις οποίες έχασε όταν ο πατέρας του Κλίβεν είπε ότι οι μαύροι θα τα περνούσαν καλύτερα αν ήταν σκλάβοι.

Υπάρχουν βέβαια και πιο επικίνδυνα περιστατικά, στα άκρα αυτής της χαλαρής κοινότητας, η περίπτωση του Ντέιβιντ Κορές και του Τιμ Μακβέι στην Οκλαχόμα.

Κάτι ανάμεσα σε αιρεσιάρχη με ποινικά κολάσιμες πρακτικές (για παράδειγμα, τελούσε γάμους του ίδιου με έφηβες) και αμφισβητία της κεντρικής εξουσίας, ο Κορές το 1993 κλείστηκε με περίπου 80 οπαδούς του στο ράντσο του στο Τέξας. Δύο μήνες πολιορκίας από το FBI τέλειωσαν με μια πυρκαγιά -σχεδόν σίγουρα από ευθύνη της υπηρεσίας- που έκαψε το κτήμα και σκότωσε σχεδόν όλους τους ενοίκους ακόμα και παιδιά.

Δύο χρόνια αργότερα, ξεκινώντας από τον ακροδεξιό χώρο της αμφισβήτησης του ομοσπονδιακού κράτους ο Τιμ Μακβέι οργάνωσε την επίθεση με παγιδευμένο με εκρηκτικά φορτηγάκι που προκάλεσε την κατάρρευση ενός ομοσπονδιακού κτιρίου με αποτέλεσμα σχεδόν 200 νεκρούς. Ο Μακβέι δικάστηκε, εκτελέστηκε, αλλά παρέμεινε ήρωας για τους ανθρώπους αυτού του κλίματος.

Η «Αλ Κάιντα της πλάκας»

Παρά ταύτα, το όλο περιστατικό στο Ορεγκον έμοιαζε να έχει περισσότερο ευτράπελες παρά σοβαρές πτυχές.

Οι καταληψίες έδιναν μια εικόνα εκδρομής περισσότερο παρά κάτι πιο σοβαρό. Ωστόσο όταν ζήτησαν από τους πολίτες να τους βοηθήσουν στέλνοντας είδη πρώτης ανάγκης, κατακλύστηκαν από γκλίτερ, πολλά κιλά λιπαντικό τζελ, βερνίκι νυχιών και δονητές. (Δεν εκτίμησαν τα δώρα).

Η Αστυνομία ήταν γενικά απούσα τις πρώτες ημέρες· οι Αρχές σχεδόν τους φέρθηκαν με το γάντι μέχρι το μπλόκο και την ένοπλη αντιπαράθεση. Μέσα στο αντιτρομοκρατικό (και αντιισλαμικό) κλίμα που έχει καταλάβει τις ΗΠΑ, αλλά, θα λέγαμε, έπειτα από μια χρονιά με πάμπολλα περιστατικά δολοφονίας πολιτών από αστυνομικούς, το ερώτημα ανακύπτει σχεδόν αυθόρμητα: πώς θα αντιμετώπιζαν μια ομάδα μαύρων ή μουσουλμάνων που θα καταλάμβαναν και αυτοί κτίρια για κάποιο αίτημα; Θα τους άφηναν ανενόχλητους ή όχι;

Today I learned: plural of armed black people is thugs plural of armed brown people is terrorists plural of armed white people is militia

— koush (@koush) January 3, 2016

Τα μέσα ενημέρωσης επίσης επικρίνονται για τα διπλά στάνταρ που ακολουθούν για αυτήν την περίπτωση του Ορεγκον. Δεν τη χαρακτηρίζουν τρομοκρατία, την ώρα που σε άλλες περιπτώσεις άλλων ομάδων, όπως των μαύρων, ακόμα και για άσχετα θέματα, θα έσπευδαν πρώτα να μιλήσουν για τρομοκράτες. Οι πολίτες, πάντως, πέρα από τα ερωτικά δώρα που έστειλαν στους καταληψίες είδαν το όλο θέμα πιο πολύ σαν αστείο παρά σαν κάτι σοβαρό. Το hashtag #YAllQaeda ήταν από τα πιο δημοφιλή· αν θέλαμε να το αποδώσουμε στα ελληνικά (αρκετά ελεύθερα πάντως) θα το αποδίδαμε σαν «Αλ Κάιντα της πλάκας».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News