Επί χρόνια ολόκληρα ζωγράφιζε σκυλάκια και γάτες. Το 2009 αποφάσισε να αλλάξει θέμα – άρχισε να ζωγραφίζει πορτρέτα ηγετών. Μετά πέρασε στους βετεράνους πολέμου.

Και βρήκε την καλλιτεχνική του τύχη. Γιατί το λεύκωμα που φέρει τίτλο «Portraits of Courage: A Commander in Chief’s Tribute to America’s Warriors» και περιλαμβάνει έργα του Τζορτζ Μπους, έγινε μέσα σε λίγες ημέρες μπεστ σέλερ στη λίστα των New York Times.

Πώς είναι ο Μπους ζωγράφος; Οι κριτικές είναι πολύ θετικές με κάποιους να διακρίνουν στο στυλ του κάτι από Λούσιαν Φρόιντ. Κάθε πορτρέτο βετεράνου συνοδεύεται από μια γραπτή δήλωση του πρώην προέδρου των ΗΠΑ. Και πώς αλλιώς; Οι πόλεμοι μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου είναι καρπός της δικής του πολιτικής.

Φωτό: Οχι μόνο τους έστειλε στον πόλεμο, αλλά τους ζωγράφισε κι από πάνω. Πηγή: New York Times/ President George W. Bush

Ενας δικηγόρος που πέφτει από ένα παράθυρο του τετάρτου ορόφου (και τώρα δίνει μάχη με τον θάνατο στο νοσοκομείο). Ενας ποταμός από βρώμικο χρήμα που ξεκινάει από τη Ρωσία και φτάνει στην Αμερική μέσω της Κύπρου για να ξεπλυθεί. Και ένας εισαγγελέας που θα έπρεπε να ασχοληθεί με την υπόθεση αλλά τον «έφαγε» ο Ντόναλντ Τραμπ. Αυτά είναι τα βασικά στοιχεία ενός θρίλερ, το οποίο επιχειρεί να ανασυνθέσει στο BuzzFeed ο Μάικ Χέιες.

Ας ξεκινήσουμε από τον δικηγόρο. Λέγεται Νικολάι Γκορόκοφ και για τα ρωσικά μέσα «έπεσε από το παράθυρο ενώ προσπαθούσε μαζί με κάποιους φίλους να μεταφέρει ένα τζακούζι στο διαμέρισμά του». Ενας δικός του άνθρωπος, όμως, ο Ουίλιαμ Μπράουντερ, διατείνεται ότι ο δικηγόρος δεν έπεσε, αλλά τον «έπεσαν» επειδή οι δολοφόνοι του, ή ηθικοί αυτουργοί της δολοφονίας του, δεν ήθελαν να καταθέσει στη δίκη ΗΠΑ κατά Prevenzon. Η οποία Prevenzon, συνεχίζει το Buzzfeed, είναι μια εταιρία real estate ρωσικών συμφερόντων με έδρα στην Κύπρο και έχει κινήσει τις υποψίες του αμερικανικού υπουργείου Δικαιοσύνης σχετικά με την αγορά ακινήτων στη Νέα Υόρκη με χρήματα που προέρχονται από φορολογική απάτη ύψους 230 εκατομμυρίων δολαρίων.

Ποιοι υποτίθεται ότι βρίσκονται πίσω απ’ όλα αυτά; Ρώσοι μαφιόζοι, λέει το Buzzfeed. Για τους οποίους υπάρχει η υποψία ότι το 2007 είχαν περάσει στο όνομά τους με την απειλή όπλων τρεις εταιρίες του Ermitage Fund, ενός αμερικανικού επενδυτικού ταμείου που εκείνη την εποχή ήταν μεταξύ των βασικών επενδυτών στη Ρωσία. Ο ιδρυτής του επενδυτικού ταμείου είναι ο Ουίλιαμ Μπράουντερ – ο άνθρωπος που υποστηρίζει ότι ο δικηγόρος δολοφονήθηκε. Αυτός ο Μπράουντερ, λοιπόν, είχε βρει έναν σημαντικό σύμμαχο στο πρόσωπο του ρώσου εισαγγελέα Σεργκέι Μανίτσκι, ο οποίος είχε καταφέρει να συνδέσει τα 230 εκατομμύρια δολάρια (δηλαδή το μαύρο χρήμα που είχε χρησιμοποιηθεί για την αγορά των διαμερισμάτων στη Νέα Υόρκη προκειμένου να ξεπλυθεί) με λογαριασμούς σε τράπεζες που ελέγχονται από τη ρωσική μαφία. Να όμως που, όταν το 2008 ο Μανίτσκι επισήμανε την υπόθεση στο ρωσικό υπουργείο Εσωτερικών, φυλακίστηκε και πέθανε στη φυλακή έναν χρόνο μετά.

Τελευταίο κομμάτι του παζλ: Ο εισαγγελέας στην υπόθεση HΠΑ κατά Prevenzon ήταν εκείνος ο Πρέετ Μπαράρα, ο οποίος είχε αρνηθεί να εγκαταλείψει τη θέση του για να «απολυθεί» τελικά από τον Ντόναλντ Τραμπ. Και ποιο είναι ένα από τα φαβορί για τη διαδοχή του; Ο Μαρκ Μουκάζι, γιος του Μάικλ Μουκάζι, που στο παρελθόν είχε αναλάβει την υπεράσπιση μιας εταιρίας real estate με έδρα την Κύπρο. Ε ναι, δεν θέλει και πολύ φαντασία: Η εταιρία αυτή ήταν η Prenenzon.

Φωτό: Ακου «γλίστρησε από το παράθυρο κουβαλώντας ένα τζακούζι». Μα πού τα βρίσκουν; Πηγή: ethicsalarms.com

Ο τίτλος στο Politico είναι «Το δίλημμα των Αληθινών Φινλανδών: Εξουσία ή λαϊκισμός;». Αλλά θα μπορούσε να αφορά όλα τα κόμματα που με όχημα τον λαϊκισμό βρέθηκαν στην κυβέρνηση και που τώρα έρχονται αντιμέτωπα με τη φθορά της – περιλαμβανομένων και κάτι δικών μας. Για τους Αληθινούς Φινλανδούς, για παράδειγμα, τελείωσε η εποχή του «jykty», λέξη που σημαίνει «έκρηξη» και χρησιμοποιούσε ο ηγέτης του κόμματος Τίμο Σόινι για να περιγράψει τη μετεωρική άνοδο των ποσοστών του.

Ηταν το 2011 όταν αυτός ο Τόινι αποσπούσε το 15% των ψήφων στις εκλογές και έθετε τις βάσεις για στρογγυλοκαθίσει στην κεντρική πολιτική σκηνή. Πράγματι, μπήκε στην κυβέρνηση μαζί με τους Κεντρώους του πρωθυπουργού Γιούχα Σίπιλα και τους συντηρητικούς της Εθνικής Συμμαχίας. Και τι έκανε στο μεταξύ; Τα γνωστά, ξέχασε όλες τις υποτιθέμενες κόκκινες γραμμές του. Γιατί κόντρα σε κάθε του προεκλογική διακήρυξη, ψήφισε τόσο την αύξηση ρεκόρ του αριθμού των αιτούντων άσυλο όσο και το τρίτο πακέτο βοήθειας προς την Ελλάδα.

Την ίδια ώρα το κόμμα σπαράσσεται από τη μάχη των διαδόχων. Ο ένας είναι ο Γιούσι Χάλα – Αχο, γεράκι της δεξιάς πτέρυγας, και ο άλλος ο Σάμπο Τέρχο, πιο ρεαλιστής και επικεντρωμένος στην κοινωνική ατζέντα, ο οποίος έχει και την ευλογία του Τόινι. Το θέμα της ηγεσίας θα ξεκαθαρίσει στο συνέδριο που θα πραγματοποιηθεί τον Ιούνιο. Στο μεταξύ, έχει γίνει ξεκάθαρο τι είδους κόμματα είναι αυτά τα δήθεν «πατριωτικά» που υποτίθεται ότι δεν σηκώνουν μύγα στο σπαθί τους.

Φωτό: Από το σκοτάδι έρχεται και στο σκοτάδι επιστρέφει. Πηγή: Reuters/ Lehtikuva/Vesa Moilanen

Η πρόταση νόμου παρουσιάστηκε πριν από μερικές ημέρες στην ουγγρική βουλή από τους βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος. Και τι λέει; Οτι «για λόγους δημοσίας τάξεως αλλά και λόγους ηθικής, θα πρέπει να απαγορευτεί η εμπορική χρήση συμβόλων όπως η σβάστικα, το σφυροδρέπανο και το κόκκινο αστέρι». Σε αντίθετη περίπτωση, «ο παραβάτης θα έρχεται αντιμέτωπος με πρόστιμο έξι εκατομμυρίων ευρώ και δυο χρόνια φυλάκιση».

Κάποιοι θα κατέθεταν ενστάσεις για την εξομοίωση των συμβόλων του ναζισμού και του κομουνισμού, που πάντως ήταν οι δυο μεγάλοι ολοκληρωτισμοί του 20ου αιώνα. Η Corriere della Sera επισημαίνει, από την πλευρά της, ότι το κίνητρο δεν είναι ιδεολογικό – ή μάλλον δεν είναι το ιδεολογικό κίνητρο που φαίνεται. Γιατί ο πραγματικός στόχος της κυβέρνησης Ορμπαν είναι να χτυπήσει τις ξένες επιχειρήσεις με στοχευμένους φόρους. Και ανάμεσα σε αυτές είναι και ο κολοσσός που παράγει την Heineken. Η γνωστή μπύρα, λοιπόν, πέφτει θύμα ενός είδους οικονομικού πατριωτισμού.

Η Heineken είχε εισαγάγει το κόκκινο αστέρι το 1930 για να συμβολίσει τα διάφορα στάδια της ζύμωσης. Μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο είχε επιλέξει ένα άσπρο αστέρι με ένα μικρό κόκκινο περίγραμμα. Το 1991 το αστέρι έγινε και πάλι κόκκινο αλλά με άσπρο περίγραμμα. Και τώρα ποιος ξέρει…

Φωτό: Μα φυλακίζονται τα αστέρια; Πηγή: Corriere della Serra