Εδώ και τρεις δεκαετίες από τη «Γοργόνα» (Splash) του 1984 μέχρι το «Sully» του 2016, ο Τομ Χανκς προσπαθεί να πείσει το σινεφίλ κοινό ότι είναι ένας κοινός άνθρωπος (Αμερικανός) στον οποίο συμβαίνουν απίθανες καταστάσεις. Και τώρα, με την πρώτη του συλλογή διηγημάτων με τίτλο «Uncommon Type: Some Stories», που μόλις κυκλοφόρησε, ο διάσημος ηθοποιός αντιστρέφει το τέχνασμα, γράφει η βρετανική Telegraph, αποκαλύπτοντας το εφευρετικό μυαλό που κρύβεται πίσω από την φάτσα ενός κανονικού τύπου.

Πέρσι, σε μια συνέντευξή του στην εκπομπή Desert Island Discs του BBC Radio 4, ο Χανκς άφησε τους ακροατές να ρίξουν μια ματιά στην προσωπική του ζωή. Ποιο είναι το πιο πολυτελές αντικείμενο που έχει; Μια χειροκίνητη γραφομηχανή Hermes 3000 και χαρτί. Αποκαλύφθηκε όμως επίσης ότι ο βραβευμένος με Όσκαρ αμερικανός ηθοποιός γνωρίζει πολλά πράγματα για τις παλιές γραφομηχανές. Εξάλλου διαθέτει 250 γραφομηχανές – αντίκες.

Με το άρθρο του «Είμαι ο Τομ. Μ’ αρέσει να δακτυλογραφώ. Το ακούτε;», που δημοσιεύτηκε το 2013 στους New York Times, ο Χανκς απέδειξε ακόμη ότι μπορεί και να γράφει και να δακτυλογραφεί: «Η Remington της δεκαετίας του 1930 αφήνει μεγάλα κενά. Η Midcentury Royals ακούγεται σαν φωνή που επαναλαμβάνει τη λέξη CHALK. CHALK. CHALK. CHALK. (ΚΙΜΩΛΙΑ). Ακόμη και οι γραφομηχανές που φτιάχτηκαν την αυγή της εποχής των τζετ (αρκετά μικρές ώστε να χωρούν στα πτυσσόμενα τραπεζάκια των πρώτων 707), όπως η Smith Corona Skywriter και τα αριστουργήματα της Olivetti ακούγονται (FITT FITT FITT) σαν σφαίρες από το αθόρυβο Walther PPK, το αγαπημένο όπλο του Τζέιμς Μποντ», γράφει.

Οι γραφομηχανές συνδέουν μεταξύ τους τις 17 ιστορίες του βιβλίου, επιτρέποντας στον Τομ Χανκς να κάνει άλματα στο χρόνο με αναφορές σε ρεαλιστικά διαζύγια της δεκαετίας του 1970 αλλά και με ιστορίες επιστημονικής φαντασίας που διαθέτουν γραφομηχανές αντί για κάποια φουτουριστικά αντικείμενα προηγμένης τεχνολογίας.

Οι χαρακτήρες του, όπως και οι γραφομηχανές πάνω στις οποίες τούς δημιουργεί, είναι τύποι ιδιοσυγκρασιακοί, αποσυνδεμένοι από την εποχή τους και τις συνήθειές της. Ο «μοναχικός τεμπέλης» του πρώτου διηγήματος με τίτλο «Τρεις Εξαντλητικές Εβδομάδες» («Three Exhausting Weeks»), για παράδειγμα, κάνει σχέση με μια τρομερά αποτελεσματική γυναίκα, που προσπαθεί να τον παρασύρει με την ταχύτητά της.

Υπάρχει κάτι νευρωτικά κωμικό καθώς ο ήρωάς του αλλάζει τρόπο ζωής και σηκώνεται από τον καναπέ για να δοκιμάσει να κάνει καταδύσεις, σαλάτες και σεξ: «[Εκείνη] έσκυψε φτάνοντας στο παντελόνι μου χωρίς να με φιλήσει και πολύ. Ήμουν είτε ο πιο ευτυχισμένος άνθρωπος στον κόσμο είτε μεγάλο κορόιδο». Και ενώ ο αναγνώστης περιμένει να μάθει τι από τα δύο είναι τελικά,  ο Χανκς κάνει προσποίηση, εφευρίσκοντας μια τρίτη εκδοχή.

Οι κεντρικοί χαρακτήρες -ο Στιβ Γουόνγκ και ΜΝτας- και οι φίλοι τους επαναλαμβάνονται στα διηγήματα, αντανακλώντας τις φιλελεύθερες ιδέες του Χανκς. Πρόκειται για μια πολυπολιτισμική ομάδα εκκεντρικών ανθρώπων διαφόρων φύλων, που επιπλέουν στην ανθρωπογεωγραφία της Αμερικής διατηρώντας στενές σχέσεις μεταξύ τους. Και δημιουργούν το δικό τους σουρεαλιστικό διαστημικό πρόγραμμα για να καταλήξουν στη συνέχεια σε μια αίθουσα μπόουλινγκ.

Δεν είναι, όμως, όλα τα διηγήματα του Χάνκς πρωτότυπα. Οι ασυναρτησίες ενός δημοσιογράφου παλιάς σχολής στο «Hank Fisket» αποδεικνύονται ανιαρές, ενώ το διήγημα για την ηθοποιό στο Μπρόντγουεϊ που νοσταλγεί το χωριό της -παρά τις γοητευτικές λεπτομέρειες- δεν μας λέει κάτι καινούργιο. Αλλά η ιστορία του παράνομου μετανάστη είναι εντυπωσιακά παράξενη, το ίδιο και εκείνη για την ανύπαντρη μητέρα: θα μπορούσε να τις έχει γράψει ο Στίβεν Κινγκ, αν καταπιανόταν με κάτι άλλο εκτός από θρίλερ και ιστορίες τρόμου.

Υπάρχουν και σκοτεινά στοιχεία: η απιστία, ο πόλεμος, τα γλέντια του Χόλιγουντ. Εδώ, η φωνή του Χανκς είναι τόσο άμεση και ξερή όσο αυτή που γνωρίζουμε από τις ταινίες του, πράγμα που θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς ότι κάποιες στιγμές είναι προβληματικό αφού διαβάζοντας, είναι σαν να τον «ακούς», ακόμη και να τον «βλέπεις» μπροστά σου.

Ττο διήγημα για τον βετεράνο του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου σε στέλνει κατευθείαν στη «Διάσωση του Στρατιώτη Ράιαν». Και ο δισεκατομμυριούχος γκουρού της  τεχνολογίας; Αυτός σίγουρα έχει ξεγλιστρήσει από τον «Κύκλο». Η αλήθεια, βέβαια, είναι ότι ο Τομ Χανκς έχει παίξει πάρα πολλούς διαφορετικούς ρόλους, που σίγουρα τον έχουν αγγίξει. Στο βιβλίο του αντανακλάται αυτή η ποικιλία. Και το ενδιαφέρον είναι ότι ποτέ δεν ξέρεις τι θα γίνει στη συνέχεια.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News