Οσον αφορά τις μεγάλες κρίσεις, η υγειονομική πανδημία έμαθε στα έθνη δύο πράγματα: πρώτον, ότι το κράτος οφείλει να υπάρχει και να είναι ετοιμοπόλεμο για το κοινό καλό και, δεύτερον, ότι οι πολίτες πρέπει να έχουν επίγνωση της κατάστασης, να μην αδιαφορούν και να μη λογαριάζουν μόνο το προσωπικό τους συμφέρον. Η πραγματική ή πλασματική υπόσταση του κράτους δεν είναι το θέμα μας εδώ. Ολος ο κόσμος γνωρίζει λίγο ή πολύ πού, πώς και γιατί ο κορονοϊός σάρωσε και πληθυσμούς και συστήματα περίθαλψης. Εδώ το θέμα είναι η υπεύθυνη στάση του καθενός όπου και αν ζει, ανεξαρτήτως του οικονομικοπολιτικού πλαισίου.
Πάντως δεν είναι και το ευκολότερο πράγμα του κόσμου να αποκτήσει κανείς συνείδηση ατομικής υπευθυνότητας σε μία κοινωνία ποδηγετημένη από κράτος αυταρχικό, που βλέπει τον λαό σαν μάζα. Οταν το κράτος καλλιεργεί τη συλλογική οντότητα, το απόλυτο «εμείς» εις βάρος του προσώπου, φοβούμενο το άτομο και τα δικαιώματά του, τότε η ατομική στάση ευθύνης δεν είναι αυτονόητη για έναν απλό άνθρωπο. Να όμως που σε ένα κράτος με τα προαναφερθέντα χαρακτηριστικά βρέθηκε πολίτης με φιλοτιμία και ισχυρό «εγώ», που δεν αδιαφόρησε.
Το πρωί του Σαββάτου 6 Ιουνίου, ο κ. Τανγκ, 52 ετών, κάτοικος Πεκίνου, ένιωσε τα πρώτα ρίγη. Δεν είχε πυρετό, βήχα ή φτέρνισμα, αλλά δεν του φάνηκε φυσιολογικό το καλοκαιρινό «κρυολόγημα». Περίμενε να κοπάσει η κατάσταση, αλλά οι κομμάρες και οι κρυάδες δεν έφευγαν. Πήγε 10 ο μήνας. Ηταν ένα όμορφο πρωινό και, επιπροσθέτως, ελπιδοφόρο, καθώς δεν είχαν αναφερθεί κρούσματα κορονοϊού για 55 ημέρες, και το κινεζικό κράτος είχε αποφασίσει να μειώσει το επίπεδο συναγερμού.
Οι άνθρωποι λοιπόν βγήκαν για βόλτες, πήραν λεωφορεία και τρένα, πήγαν σε καφενεία. Ο Τανγκ όμως όχι. Αντί για τον περίπατο, προτίμησε να υποστεί έναν υγειονομικό έλεγχο. Με την υποψία ότι μπορεί να είναι άρρωστος από την ίωση, δεν πήρε το λεωφορείο. Στο νοσοκομείο πήγε με το ποδήλατό του, αν και ένιωθε πολύ κουρασμένος από το θερινό του «κρυολόγημα». Συνειδητά κρατήθηκε μακριά από άλλους ανθρώπους, για κάθε ενδεχόμενο.
Στο νοσοκομείο διαπιστώθηκε ότι ο Τανγκ είχε κολλήσει την ίωση του κορονοϊού. Κατόπιν ανέφερε όλες τις κινήσεις του και τις επαφές του από τις 30 Μαΐου: δεν είχε φύγει από την πόλη, είχε συναναστραφεί 38 άτομα, είχε πάει στο εστιατόριο μία φορά, μία φορά σε ένα εμπορικό κέντρο και δύο φορές σε μία μεγάλη αγορά τροφίμων, για να αγοράσει φρούτα, λαχανικά και ψάρια για την οικογένειά του.
Την Παρασκευή 12 Ιουνίου άλλοι δύο άρρωστοι εντοπίστηκαν στο Πεκίνο – και αυτοί είχαν περάσει από την αγορά τροφίμων στην οποία εργάζονται 10.000 άνθρωποι. Ετσι, με τις πληροφορίες του Τανγκ, πριν από το ξημέρωμα του Σαββάτου σφραγίστηκαν οι εγκαταστάσεις της αγοράς. Οι κινεζικές αρχές ανακοίνωσαν ότι διαπίστωσαν πως οι πρώτοι ασθενήσαντες είχαν αισθανθεί άσχημα γύρω στις 3 Ιουνίου, ωστόσο κανείς δεν είχε εμφανιστεί για έλεγχο, πλην του Τανγκ.
Ετσι ο Τανγκ είναι το πρόσωπο που κατέστησε δυνατή την ανίχνευση της νέας εστίας κορονοϊού στο Πεκίνο, δίνοντας τις σημαντικές πληροφορίες για τη μολυσμένη αγορά. Οι κάτοικοι του Πεκίνου τον ευγνωμονούν, διότι χάρη σε αυτόν μπλοκαρίστηκε ένα νέο ξέσπασμα της ίωσης. Στο Διαδίκτυο τον ονόμασαν κιόλας Θείο Τανγκ, ως ένδειξη σεβασμού.
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News