«Αυτό το αίσθημα της καταβύθισης» είναι ο τίτλος, ενώ δίπλα του το γραφιστικό με τον ανέμελο ή ψύχραιμο (είναι θέμα οπτικής γωνίας) και πάντως ανέκφραστο Κιρ Στάρμερ να βουλιάζει σε στάσιμο νερό ολοκληρώνει τη σύνθεση του εξωφύλλου σε φόντο «άρρωστης» ώχρας. Του εξωφύλλου του Economist, σημειωτέον, δηλαδή περιοδικού θεσμικού, το οποίο όμως κάθε άλλο παρά μπορεί να κατηγορηθεί ότι συμπαθεί τους Τόρις, ιδίως έπειτα από την γκέλα του Brexit.

Το δημοσίευμα ίσως εκπλήσσει, καθώς πραγματικός στόχος του είναι η στήριξη του βρετανού πρωθυπουργού σε δύσκολη στιγμή, μόλις τρεις μήνες έπειτα από τον εκλογικό θρίαμβό του. Αφορμή είναι, βέβαια, η γνωστή σκανδαλώδης ιστορία με τις δωροληψίες (ρούχα, γυαλιά, κ.λπ.), όπως και πρόσφατη δημοσκόπηση, όλως αρνητική για την κυβέρνηση των Εργατικών. Το Economist απεφάνθη: «Αδέξιο το κυβερνητικό ξεκίνημα, οι Εργατικοί πληρώνουν για τις αμαρτίες της προεκλογικής εκστρατείας».

Η Corriere della Sera, μεταδίδοντας τα καθέκαστα από το Λονδίνο, έγραψε ότι «η βρετανική κυβέρνηση έχει εμπλακεί σε κρίση που, σύμφωνα με έναν ανώνυμο υπουργό, ‘‘θα μπορούσε να καταστεί τελειωτική, αθεράπευτη’’». Αρα κάποιοι από το υπουργικό συμβούλιο του Στάρμερ έχουν επίγνωση της κατάστασης, αν τυχαίνει να μην έχει ο ίδιος. Το γκάλοπ που έκανε όλη τη φασαρία έδειξε ότι η δημοφιλία του Στάρμερ έπεσε 50 μονάδες από τις εκλογές της 4ης Ιουλίου και ότι η πλειονότητα των πολιτών φρονεί πλέον ότι ως πρωθυπουργός «κάνει κακή δουλειά».

Και αν, τέλος πάντων, οι υπουργικοί θώκοι δεν εγκαταλείπονται εύκολα, ενίοτε δεν συμβαίνει το ίδιο και με τους βουλευτικούς. Οντως, η κατάσταση παροξύνθηκε με την παραίτηση της βουλετή των Εργατικών Ρόζι Ντάφιλντ, η οποία με οργισμένη «ανοιχτή επιστολή» της κατήγγειλε τις «αντιλαϊκές, διαχειριστικές και τεχνοκρατικές πολιτικές» του Στάρμερ, «τον νεποτισμό και τη φιλαργυρία, την παρανομία και την πέραν των ορίων προφανή απληστία», ενώ δήλωσε ότι ντρέπεται η ίδια «για όσα έκανε ο Στάρμερ και ο κύκλος του, πράγματα που εξευτέλισαν το κόμμα».

Φυσικά, η παραιτηθείσα βουλευτής αναφέρθηκε στο σκάνδαλο των δώρων (το οποίο δεν αφορά μόνο το ζεύγος Στάρμερ, αλλά και υπουργούς), όπως και στις κυβερνητικές αποφάσεις για περικοπή της επιδότησης θέρμανσης των συνταξιούχων και κάποιων κοινωνικών παροχών που αφορούν παιδιά: «Εξωφρενική υποκρισία! Ο Στάρμερ δεν αξίζει τον τίτλο του πρωθυπουργού των Εργατικών» κατήγγειλε η Ντάφινλτ.

Η Corriere φώτισε το προφίλ της Ντάφιλντ, γράφοντας ότι από καιρό ήταν σε τροχιά σύγκρουσης με το κόμμα της και ότι είναι φίλη της συγγραφέα του «Χάρι Πότερ» Τζέι Κέι Ρόουλινγκ, η οποία τα έβαλε με την τρανσέξουαλ ιδεολογία. «Ωστόσο η παραίτησή της ανοίγει την πληγή».

Το ιταλικό μέσο παρέπεμψε στα βρετανικά media για τις λεπτομέρειες των σκανδάλων: «Υπολόγισαν ότι τα τελευταία πέντε χρόνια ο Στάρμερ έλαβε ως δώρα από τους γενναιόδωρους χρηματοδότες του πάνω από 133.000 λίρες, περισσότερα από κάθε άλλον πολιτικό. Και κάποια ‘‘ξέχασε’’ να τα δηλώσει. Ο λόρδος Αλι του έδωσε ρούχα αξίας 32.000 λιρών και ποτήρια αξίας 3.000 λιρών. Επίσης, διέθεσε ένα από τα διαμερίσματά του στο Λονδίνο για διαμονή αξίας 25.000 λιρών. Ακόμη και εισιτήρια για αγώνες της Αρσεναλ του έδωσε, καθώς και για συναυλίες των Τέιλορ Σουίφτ και Αντέλ. Επιπροσθέτως πλήρωσε τις διακοπές του στην Ουαλία, ενώ και η κυρία Στάρμερ έλαβε ως δώρα ρούχα αξίας χιλιάδων λιρών».

Η Corriere έγραψε ότι «η λαϊκή αγανάκτηση προέρχεται όχι μόνο από το ότι η ηγεσία των Εργατικών συνολικά μάζεψε δώρα αξίας 642.000 χιλιάδων λιρών, αλλά και από το γεγονός ότι προεκλογικά οι Εργατικοί κατήγγελλαν τα σκάνδαλα διαφθοράς των Τόρις και υπόσχονταν ήθος στον δημόσιο βίο». Θύμισε και ότι σαν αντάλλαγμα για τις ευεργεσίες του ο λόρδος Αλι έλαβε κάποια προνόμια, μεταξύ αυτών και το ελεύθερο να μπαινοβγαίνει στην Ντάουνινγκ Στριτ 10.

Στα αμιγώς πολιτικά θέματα, η Corriere παρατήρησε ότι οι Εργατικοί πάσχουν από «πραγματικό πολιτικό σχέδιο», έχοντας «αδυναμία να υποδείξουν κάποια κατεύθυνση» και κατά τούτο «μοιάζουν κάπως με τον Μπόρις Τζόνσον», δηλαδή «είναι πολύ καλοί στο να κερδίσουν τις εκλογές, κατόπιν όμως είναι ανίκανοι να κυβερνήσουν». Και το ιταλικό μέσο παρατήρησε ότι τα γκάλοπ δείχνουν μια άλλη τάση: «Η λαϊκιστική Δεξιά του Νάιτζελ Φάρατζ, από το 14% που κέρδισε στις εκλογές, βρίσκεται ήδη στο 18%, τώρα πίσω από τους Τόρις».

Από πλευράς του το Economist υπενθύμισε στον Στάρμερ ότι το βρετανικό σύστημα διακυβέρνησης βασίζεται στην άσκηση της πρωθυπουργικής εξουσίας και ότι η στασιμότητα στην οικονομία απαιτεί ριζοσπαστισμό εκ μέρους του. «Αν δεν καθορίσει σαφή κατεύθυνση στο κυβερνητικό πρόγραμμα, τότε θα βυθιστεί όντως». Για να μη συμβεί αυτό, όμως, «πρέπει να αυξηθεί η παραγωγικότητα, αφού αυτός είναι ο μοναδικός τρόπος για να βελτιωθεί το βιοτικό επίπεδο και να χρηματοδοτηθούν οι δημόσιες υπηρεσίες». Το περιοδικό πρότεινε στον Στάρμερ «ακόμη πιο τολμηρές μεταρρυθμίσεις» και «στενότερη σχέση με την Ευρωπαϊκή Ενωση».

Πάντως οι… θεσμικότεροι του Economist Financial Times, η εφημερίδα του επιχειρηματικού Σίτι, έγραψαν ότι υπάρχει κίνδυνος οι Εργατικοί να γελοιοποιηθούν ως κόμμα. Και θύμισαν ότι άλλος ανώνυμος υπουργός του Στάρμερ είπε στους λονδρέζικους Times ότι «η Ντάουνινγκ Στριτ κατάντησε τσίρκο». Ως προς τα ουσιώδη, παρατήρησε: «Δεν είναι για γέλια η κατάσταση. Το Εργατικό Κόμμα προκάλεσε την κατάρρευση της εμπιστοσύνης των πολιτών και κινδυνεύει να στραγγαλίσει την ανάκαμψη του πρώτου εξαμήνου του έτους. Με την αξιοπιστία της κουρελιασμένη, πώς θα καταφέρει η κυβέρνηση να αναζωογονήσει τα πράγματα;»

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News