Η Ιταλία ήταν το φαβορί της αναμέτρησης. Θριαμβεύτρια στο προηγούμενο Euro (2021), δεν είχε ηττηθεί από την Ελβετία σε καμία από τις 11 συναντήσεις τους μετά το 1993. Αυτή τη φορά, όμως, ήταν η σειρά της Ελβετίας να πανηγυρίσει μια σπουδαία, ιστορική νίκη (2-0). Εγινε η πρώτη ομάδα που προκρίθηκε στους προημιτελικούς, όπου θα αντιμετωπίσει την Αγγλία ή τη Σλοβακία.

Στην πρεμιέρα τους στο Euro οι Ελβετοί νίκησαν την Ουγγαρία (3-1). Επαιξαν καλά, όμως είχαν για αντίπαλο μια από τις πιο αδύναμες ομάδες του τουρνουά. Στο δεύτερο παιχνίδι τους έφεραν ισοπαλία με τη μικρούλα Σκωτία – τους γλίτωσε από την ήττα ένα σούπερ γκολ του Σερντάν Σακίρι. Στη συνέντευξη Τύπου μετά τον αγώνα, ο προπονητής τους, Μουράτ Γιακίν, εξεπλάγη όταν ρωτήθηκε αν συμφωνεί με όσους τον χαρακτηρίζουν σύμβολο του σεξ. Επειδή έχει τύπο, είναι cool και φοράει casual αλλά πανάκριβα ρούχα. «Ελπίζω να μη μας ακούει η γυναίκα μου», απάντησε ανασηκώνοντας τα φρύδια του, καθώς ο Μανουέλ Ακάντζι, ένας από τους παίκτες του που καθόταν δίπλα του, ξέσπασε σε γέλια.

Μέχρι να στριμώξει τη Γερμανία, την περασμένη Κυριακή, από την οποία ισοφαρίστηκε στο 90’+2’, η Ελβετία δεν… γέμιζε το μάτι. Στους προκριματικούς της διοργάνωσης είχε κερδίσει μόνο τα μισά από τα παιχνίδια της, τερματίζοντας δεύτερη στον όμιλο πίσω από τη Ρουμανία. Πολλοί πίστευαν ότι δεν θα ήταν ο Γιακίν, αυτός που θα οδηγούσε την ομάδα στην τελική φάση του Euro. Πολλοί, επίσης, δεν ήθελαν να είναι. Γκάλοπ εφημερίδας της Λουκέρνης έδειξε ότι το 63% των ελβετών φιλάθλων επιθυμούσαν την απόλυσή του.

Επειτα από βαθύ προβληματισμό, η ελβετική ομοσπονδία αποφάσισε να τον κρατήσει στη θέση του, αλλάζοντας μόνο τον βοηθό του. Μάλλον, σεβάστηκε το ένδοξο παρελθόν του στην εθνική ομάδα. Για μια δεκαετία (1994-2004) ο 49χρονος Γιακίν, με τουρκικές ρίζες, υπήρξε ένας από τους καλύτερους κεντρικούς αμυντικούς της Ελβετίας. Το στιλ του έμοιαζε με εκείνο του Ρόναλντ Κούμαν, έγραψε το Athletic. Κι αν αγαπούσε την προπόνηση λίγο περισσότερο, θα είχε κάνει καριέρα στη Ρεάλ Μαδρίτης, την Μπαρτσελόνα, ή σε κάποιο άλλο κορυφαίο ευρωπαϊκό club.

Η ικανότητά του να «διαβάζει» το παιχνίδι είχε φανεί από την εποχή που ήταν ποδοσφαιριστής. Ασχολήθηκε με την προπονητική αμέσως μόλις αποσύρθηκε από τη δράση, αλλά χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία. Πρώτος προπονητής έγινε το 2012. Κατέκτησε δυο φορές το πρωτάθλημα με τη Βασιλεία (στην οποία αγωνιζόταν ο νεαρός -τότε- Μοχάμεντ Σαλάχ), όμως η συνέχεια ήταν απογοητευτική. Οταν η ομοσπονδία αποφάσισε να του εμπιστευθεί το τιμόνι της εθνικής ομάδας, το καλοκαίρι του 2021, εργαζόταν στη Σαφχάουζεν, σύλλογο Β’ Κατηγορίας. Η επιλογή του ήταν μεγάλη έκπληξη.

Του ανακοινώθηκε ότι θα κοουτσάρει την Ελβετία μόλις τέσσερις μέρες πριν από την κλήρωση των ομίλων του Euro. «Να η ευκαιρία μου, να αποδείξω την αξία μου», είχε τονίσει, ενώ τα media της χώρας επέκριναν αυτή την απόφαση με χαρακτηρισμούς διόλου κολακευτικούς για εκείνον. Ετσι ήταν πάντα: ψύχραιμος, ήρεμος και αισιόδοξος. Πριν από τη χθεσινή αναμέτρηση είχε δηλώσει: «Δεν χρειάζεται να ανησυχούμε πολύ για την Ιταλία – η Ιταλία πρέπει να ανησυχεί για εμάς».

Στο Ολυμπιακό Στάδιο του Βερολίνου, εκεί όπου πριν από 18 χρόνια κατέκτησε το τελευταίο της Παγκόσμιο Κύπελλο, η «Σκουάντρα Ατζούρα» ήταν απογοητευτική. Ασορτί με τις μετριότατες εμφανίσεις της στους ομίλους. Αλλά και η Ελβετία, εξαιρετική. «Η Ελβετία ήταν Φεράρι και η Ιταλία Φίατ Πάντα;», ρώτησε τον τεχνικό των ηττημένων, Λουτσιάνο Σπαλέτι, ένας ελβετός ρεπόρτερ. Ο Ιταλός, με δυσκολία κατάφερε να καμουφλάρει την οργή του: «Ωραίος ο σαρκασμός σας. Εχετε δίκιο. Τι να πω; Αυτή ήταν η ετυμηγορία του ποδοσφαίρου. Οπότε, πρέπει να αποδεχθώ ακόμη και άκομψες απόψεις όπως οι δικές σας…».

Ποτέ στο παρελθόν η Ιταλία δεν είχε χάσει δυο παιχνίδια -στην κανονική τους διάρκεια- σε τελική φάση ευρωπαϊκού πρωταθλήματος. Στα δυο προηγούμενα Παγκόσμια Κύπελλα (2018, 2022) δεν κατάφερε, καν, να είναι παρούσα. Οπως αποδείχτηκε, ο θρίαμβός της στο Euro 2020 (το 2021) δεν ήταν παρά μια αναλαμπή. Μια παρένθεση στον αγωνιστικό της κατήφορο.

«Ακόμη μια μαύρη σελίδα για το ποδόσφαιρό μας. Θα πρέπει να αρχίσουμε από το μηδέν», γράφει η Gazzetta. «Ντροπή! Πιάσαμε πάτο στο Βερολίνο», η Corriere dello Sport. «Μετά την απουσία από δύο διαδοχικά Μουντιάλ, η νέα αποτυχία ήρθε για να αναδείξει την κρίση που είχε καμουφλάρει η κατάκτηση του Euro το 2021 – το μέλλον είναι κατάμαυρο για την Ιταλία», η Tuttosport.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News