Στο -όχι και τόσο μακρινό- παρελθόν ξεσήκωνε τα γήπεδα. Με τις φοβερές του ντρίμπλες, την ταχύτητα, τις ανεξάντλητες επινοήσεις και το αλέγρο παιχνίδι του, ήταν ένας αρτίστας της μπάλας. Ισως, ο πιο απολαυστικός σόουμαν της εποχής του. Ο Ροναλντίνιο λατρεύτηκε από εκατομμύρια φιλάθλους, που δεν ήταν Βραζιλιάνοι, ούτε οπαδοί της Παρί, της Μπαρτσελόνα και της Μίλαν – των μεγάλων ευρωπαϊκών συλλόγων στους οποίους αγωνίστηκε. Επειδή δεν έπαιζε για τον εαυτό του, τον προπονητή, ή την ομάδα του, αλλά για τον κόσμο. Τον κόσμο που εδώ και χρόνια απογοητεύει, μουτζουρώνοντας τον μύθο του.

Το τελευταίο του «αυτογκόλ» ήταν η σύλληψή του, στην Παραγουάη, με πλαστό διαβατήριο. Τα δικά του, ένα βραζιλιάνικο και ένα ισπανικό, υποχρεώθηκε να τα παραδώσει στις Αρχές της χώρας του, που του έχουν απαγορεύσει την έξοδο από τη Βραζιλία. Ο Ροναλντίνιο, μαζί με τον μεγαλύτερο αδελφό του, Ρομπέρτο (που είναι και ατζέντης του), ταξίδεψε στην Ασουνσιόν ως παραγουανός πολίτης, με ψεύτικο όνομα, προκειμένου να λαμπρύνει με την παρουσία του -έναντι αδράς αμοιβής- τις εκδηλώσεις ενός ιδιωτικού καζίνο. Περισσότερο κι από τα αδικήματα στα οποία υπέπεσε (πλαστοπροσωπία, χρήση πλαστού δημοσίου εγγράφου, παραβίαση περιοριστικών όρων κ.λπ.), τους «φαν» του τους «σόκαρε» η αφέλειά του.

Ακόμη κι αν δεν βρισκόταν κανείς να αναγνωρίσει μια από τις πιο διάσημες φιγούρες του παγκοσμίου ποδοσφαίρου, η πραγματική του ταυτότητα θα αποκαλυπτόταν, αναπόφευκτα, μόλις θα συναντούσε τα media που θα «κάλυπταν» τις εκδηλώσεις. Με το που πάτησε το πόδι του στην πρωτεύουσα της Παραγουάης, έγινε αντιληπτός από κάποιους φιλάθλους, οι οποίοι τον φωτογράφισαν με τα κινητά τους τηλέφωνα και ανέβασαν τις εικόνες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Αντί για την προεδρική σουΐτα που του είχε κλείσει ο ιδιοκτήτης του καζίνο σε πολυτελές ξενοδοχείο, ο βραζιλιάνος σούπερ-σταρ κατέληξε να διανυκτερεύσει στο κρατητήριο αστυνομικού τμήματος.

Αν είχε μυαλό, ο Ροναλντίνιο θα είχε καταργήσει το δίλημμα «Μέσι ή Κριστιάνο Ρονάλντο». Θα ήταν -μακράν- ο κορυφαίος ποδοσφαιριστής της εποχής μας. Αλλά, η αβάσταχτη ελαφρότητα τον χαρακτήριζε από την εποχή που, ακόμη, έπαιζε μπάλα. Πέτυχε πολλά. Κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο (2002), στα 22 του χρόνια. Κέρδισε τη «Χρυσή Μπάλα» (2005) κι άλλες δύο φορές αναδείχθηκε από τη FIFA «Ποδοσφαιριστής της Χρονιάς». Σήκωσε το τρόπαιο του Champions League (2006) με την Μπαρτσελόνα, η οποία επί των ημερών του στη Βαρκελώνη άλλαξε status. Θα είχε πετύχει πολλά περισσότερα, εάν αντιμετώπιζε το ποδόσφαιρο ως επαγγελματίας, κι όχι σαν ένας ερασιτέχνης που κάνει το κέφι του.

Μόνο στην Μπαρτσελόνα (2003-2008) ξεδίπλωσε ένα μεγάλο μέρος του ταλέντου του. Ξόδεψε τα καλύτερά του χρόνια στα γήπεδα, αδιαφορώντας για τις συνέπειες που θα είχε η ζωή του έξω από αυτά. Πού ξανακούστηκε, ποδοσφαιριστής του δικού του επιπέδου να «πετάγεται» στην Ελλάδα, στα ρεπό του, για να διασκεδάσει στον Ρέμο ή τον Βέρτη; Ετσι ήταν, πάντα, ο Βραζιλιάνος. Ποτέ δεν πήρε, τίποτα, στα σοβαρά. Αυτό που του συνέβη το 2014, είναι χαρακτηριστική περίπτωση. Εχασε τη χορηγία της Coca Cola (σχεδόν ένα εκατομμύριο ευρώ το χρόνο), επειδή ο φωτογραφικός φακός τον συνέλαβε… να πίνει Pepsi. Οχι στο σπίτι του, αλλά στην επίσημη παρουσίασή του από τη Μινέιρο.

Σκαλίζοντας την ιστορία με το πλαστό διαβατήριο, τα βραζιλιάνικα media αποκάλυψαν το μέγεθος της αυτοκαταστροφής του. Ο Ροναλντίνιο, από τους πιο ακριβοπληρωμένους παίκτες στον Κόσμο, που το 2008 το Forbes τον είχε κατατάξει στο Νο 38 των πλουσιότερων διασημοτήτων (με ετήσια έσοδα 37 εκατομμυρίων δολαρίων), σήμερα είναι πάμπτωχος. Το διαβατήριο του αφαιρέθηκε, επειδή δεν κατέβαλε ένα πρόστιμο 8,5 εκατομμυρίων ευρώ που του είχε επιβληθεί για περιβαλλοντικές παραβάσεις (παράνομη αλιευτική εγκατάσταση στο Πόρτο Αλέγκρε). Κατασχέθηκαν 57 ακίνητα που είχε στην ιδιοκτησία του, και τρία αυτοκίνητα που είχαν απομείνει στην άλλοτε πανάκριβη συλλογή του. Κι όταν οι Αρχές μπλόκαραν τους τραπεζικούς του λογαριασμούς, βρήκαν σε αυτούς… έξι ευρώ.

Πιστεύοντας ότι θα τον γλιτώσει από τα προβλήματά του, στις προεδρικές εκλογές του 2018 ο Ροναλντίνιο τάχθηκε αναφανδόν υπέρ του ακροδεξιού υποψήφιου, Ζαΐρ Μπολσονάρο. Υποστήριξε έναν πολιτικό που, μεταξύ άλλων, έχει πει ότι θα σκότωνε τον γιο του, αν ήταν ομοφυλόφιλος! Εκείνος δεν του έσβησε τα χρέη, όμως τον έχρισε πρεσβευτή του βραζιλιάνικου τουρισμού. Το ότι δεν επιτρεπόταν να βγει από τη χώρα ήταν… μια ασήμαντη λεπτομέρεια. Κάποια από τα ολισθήματα του Ροναλντίνιο ήταν… χαριτωμένα. Οπως το ότι είχε σπιτώσει δύο «αρραβωνιαστικές», την Πρισίλα Κοέλιο και τη Μπεατρίς Σόουζα, και ετοιμαζόταν να τις παντρευτεί ταυτοχρόνως. Κάποια άλλα, όμως, δεν ήταν καθόλου για γέλια.

Ολοκλήρωσε την καριέρα του το 2015 (αν και το ανακοίνωσε τρία χρόνια αργότερα). Στην πραγματικότητα, τα είχε παρατήσει από τα 28 του. Εχει σκοράρει ένα από τα πιο εμβληματικά γκολ στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Στον προημιτελικό του Μουντιάλ 2002 με την Αγγλία, με μια εκτέλεση φάουλ από απόσταση 36 μέτρων, που έκανε τον γκολκίπερ Σίμαν να μοιάζει με μεθυσμένο. Ηταν απρόβλεπτο, όσο και ο ίδιος ο Βραζιλιάνος με τα πεταχτά δόντια και το θλιμμένο χαμόγελο. Αλλά ο «Ρόνι», που στις 21 Μαρτίου θα κλείσει τα 40, αδίκησε τον εαυτό του. Εδωσε στην Ιστορία δικαιώματα, να τον θυμάται για τους λάθος λόγους.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News