Ο πρωτοπόρος της εποχής του καρδιοχειρουργός Μάικλ Ντιμπέικι, που έγινε παγκοσμίως διάσημος για το μπάιπας (μπαλονάκι) και την πρώτη αντικατάσταση με τεχνητή καρδιά, φέρεται πώς είχε βοηθήσει στη «ναζιστική ευγονική», την εποχή που σπούδαζε στη Γερμανία.

Περισσότερα από 400.000 άτομα είχαν στειρωθεί τότε από τους Ναζί, προκειμένου να βελτιωθεί η «Ubermenschen», η γερμανική κυρίαρχη φυλή. Από αυτούς, υπολογίζεται ότι οι 5.000 πέθαναν από τις επιπλοκές της επέμβασης.

Ο αμερικανολιβανέζος γιατρός, που απεβίωσε το 2008 σε ηλικία 99 ετών, τίμησε την καρδιοχειρουργική επιστήμη με την ανακάλυψη της μεθόδου μπάιπας (στα ελληνικά, αορτοστεφανίαια παράκαμψη) και δημιούργησε περισσότερα από 70 χειρουργικά εργαλεία.

Στο ενεργητικό του είχε αριθμό ρεκόρ καρδιοχειρουργικών επεμβάσεων, καθώς στο «τραπέζι» του είχαν ξαπλώσει περισσότεροι από 60.000 ασθενείς. Στο πλαίσιο της έρευνάς του είχε δημοσιεύσει πάνω από 1.500 μελέτες.

Ο Ντιμπέικι είχε χειρουργήσει αρκετούς προέδρους των ΗΠΑ, όπως γράφουν οι Times του Λονδίνου, τον Σάχη του Ιράν, τον Φρανκ Σινάτρα κ.ά.

Μετά την επιτυχή επέμβαση για ανεύρυσμα στην κοιλιακή αορτή που είχε κάνει στον Δούκα του Γουίντσορ Εδουάρδο Η’ , τέως βασιλιά της Μεγάλης Βρετανίας και Ιρλανδίας, είχε γίνει εξώφυλλο στο περιοδικό Times το 1965.

Στη Γερμανία

Το 1936 ο Ντιμπέικι παρέμεινε για οκτώ μήνες στη Χαϊδελβέργη, ώστε να εκπαιδευτεί από τον διάσημο χειρουργό Μάρτιν Κίσναρ. Ο Χίτλερ ήταν ήδη τρία χρόνια καγκελάριος.

Οπως όμως προκύπτει από μία σειρά συνεντεύξεων που είχε δώσει σε δημοσιογράφο, προκειμένου να φτιάξει τη βιογραφία του (κάτι που δεν ολοκληρώθηκε ποτέ), ο σπουδαίος καρδιοχειρουργός είχε συμμετάσχει σε πολλές στειρώσεις ανδρών και γυναικών που γίνονταν στο νοσοκομείο που έκανε εκπαίδευση.

Στα κείμενα από τις συνεντεύξεις του φιλοξενούνται σήμερα στην Εθνική Βιβλιοθήκη Ιατρικής των ΗΠΑ, ο καρδιοχειρουργός αποκαλύπτει ότι έκανε επεμβάσεις, όπως είχε ενημερωθεί στην αρχή, σε άτομα με ψυχικές παθήσεις.

«Πρόσεξα όμως ότι κάναμε υπερβολικά πολλές στειρώσεις. Σε κάποιες βοηθούσα, σε άλλες απλώς παρακολουθούσα και κάποιες τις έκανα ο ίδιος. Για τους άνδρες ήταν μια απλή αγγειεκτομή. Για τις γυναίκες ήταν λίγο πιο σύνθεση επέμβαση», είχε πει.

Βέβαια, επειδή ήταν προσηλωμένος στην επιστήμη του, δεν μπορούσε ούτε να σκεφτεί ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι ήταν θύματα του ναζισμού.

«Γιατί τόσοι πολλοί θέλουν να στειρωθούν», ρώτησε μια μέρα τον συνάδελφό του. «Δεν θέλουν απαραίτητα, είναι διαταγή να το κάνουν», του απάντησε εκείνος, συμπληρώνοντας ότι υπήρχε δικαστική απόφαση. Οι βασικοί λόγοι ήταν τρεις, ο πρώτος διότι οι άνθρωποι αυτοί θα απομονωθούν σε άσυλα και δεν θα πρέπει να μπορούν να γεννήσουν, ο δεύτερος ότι έχουν προδιάθεση να φέρουν στον κόσμο παιδιά με γενετικές ανωμαλίες.

«Και ο τρίτος ότι ήταν Εβραίοι. Ηταν τρομακτικό, με σόκαρε. Δεν μπορούσαν να το δεχτώ. Ποτέ δεν είχα συναντήσει κάτι τέτοιο». Ερωτηθείς αν συνέχισε τις επεμβάσεις αφότου κατάλαβε τι ακριβώς γινόταν, απάντησε ότι η συμμετοχή του δεν αφορούσε τις διαταγές του Χίτλερ, αλλά την ιατρική πρακτική. Την οποία δεν ήταν αρκετά πρόθυμος να παρακολουθήσει από εκείνο το σημείο και έπειτα.

«Ο Ντιμπέικι είχε παγιδευτεί χωρίς να το γνωρίζει στις υποχρεωτικές στειρώσεις που πραγματοποιούνταν κατ’ εντολή του ναζιστικού καθεστώτος στη Γερμανία και αυτό ήταν ξεκάθαρο», σχολιάζει ο Τόμας Μόρις, ειδικός στην ιατρική ιστορία, που μελετά την υπόθεση.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News