Κατά τη διάρκεια επίσημης επίσκεψής του στο Ισραήλ το 2005, ο Πούτιν συνάντησε μια ηλικιωμένη εβραία ρωσικής καταγωγής, χήρα, η οποία υπήρξε καθηγήτριά του στο γυμνάσιο. Η συγκίνησε ήταν αμοιβαία, έτσι ο «τσάρος» κανόνισε να της αγοράσει ένα διαμέρισμα στο Τελ Αβίβ. Την ιστορία έγραψε η Washington Post, όχι βέβαια για να κοινοποιήσει πόσο συναισθηματικός και γαλαντόμος είναι ο πρόεδρος της Ρωσίας.

Η Μίνα Γιουντίτσκαγια-Μπερλίνερ παραδέχθηκε τη συγκίνησή της, δήλωσε ότι ο Πούτιν είναι αξιοπρεπής άνθρωπος, ωστόσο άρτι αποκαλυφθέντα στοιχεία, όπως τόνισαν οι Αμερικανοί, δείχνουν ότι τα λεφτά για το διαμέρισμα προήλθαν από έναν υπεράκτιο λογαριασμό τον οποίο διαχειριζόταν κρυφά ο εβραϊκής καταγωγής ρώσος Κροίσος Ρομάν Αμπράμοβιτς. Ο ίδιος ο Πούτιν ουδέποτε ασχολήθηκε προσωπικά με την αγορά του συγκεκριμένου ακινήτου.

Κατόπιν αυτών, το συμπέρασμα της Post ήταν αναμενόμενο: «Αυτή η ιστορία ενισχύει την εντύπωση ότι οι δύο Ρώσοι, ο Πούτιν και ο Αμπράμοβιτς, συνεργάζονται, κάτι που οι ίδιοι έχουν επανειλημμένως αρνηθεί».

Αν και ο Αμπράμοβιτς έχει κινηθεί ακόμη και δικαστικά εναντίον όσων συνδέουν τον υπεράκτιο λογαριασμό με την αγορά του ακινήτου, ορισμένα έγγραφα που περιήλθαν στην κατοχή της Post περιλαμβάνουν δωρεά 245.000 δολαρίων στην κυρία Μίνα εκ μέρους κυπριακής εταιρείας (της N.P. Gemini Holdings Ltd.) που ελέγχεται από τον Κροίσο. Την ίδια ημέρα έγινε και η αγορά του ακινήτου.

Οι Αμερικανοί σημείωσαν ότι από μόνα τους αυτά τα λεφτά δεν λένε και πολλά πράγματα, είναι σταγόνα στον ωκεανό των δισεκατομμυρίων με τα οποία ασχολούνται οι ρώσοι ολιγάρχες. Μια υπόθεση προ 18 ετών είναι, ασήμαντης δολαριακής αξίας, ατίμητης όμως όσον αφορά «την αποκάλυψη του ρωσικού συστήματος απόκρυψης του πλούτου, αφού τοποθετεί τον Αμπράμοβιτς στο επίκεντρο συναλλαγής με προσωπική σημασία για τον Πούτιν».

Το Κρεμλίνο (ο Ντμίτρι Πεσκόφ) ρωτήθηκε και σχολίασε ότι αρμόδια για το ζήτημα είναι η Ομοσπονδία Εβραϊκών Κοινοτήτων της Ρωσίας, αφού «αν έγινε φιλανθρωπικό έργο στο Ισραήλ, θα έγινε μέσω αυτής». Εκπρόσωπος του Αμπράμοβιτς «θυμήθηκε» το δώρο, αλλά διέψευσε ότι έγινε κατόπιν εντολής του Πούτιν. Είπε απλώς ότι ικανοποιήθηκε αίτημα της εβραϊκής κοινότητας.

Η Post παρατήρησε ότι η διακίνηση των εγγράφων συνέβη την ώρα που ο Αμπράμοβιτς προσπαθεί να προστατεύσει την επιχειρηματική αυτοκρατορία του από τις Δυτικές κυρώσεις, δηλώνοντας ότι δεν έχει καμία οικονομική σχέση με τον Πούτιν. «Την Τσέλσι, όμως, αναγκάστηκε να την πουλήσει, κατόπιν βρετανικής εντολής».

Και συνέχισε: «Αυτά τα καινούργια έγγραφα υπονομεύουν τους ισχυρισμούς του Αμπράμοβιτς. Καθιστούν σαφές ότι έπαιξε αφανή ρόλο στην αγορά του διαμερίσματος για λογαριασμό της γυναίκας που ήταν δασκάλα Γερμανικών του Πούτιν τη δεκαετία του 1960, στο 281ο Λύκειο του Λένινγκραντ, της σημερινής Αγίας Πετρούπολης».

Η κυρά Μίνα εξιστόρησε τα της δωρεάς σε άρθρο του 2014 με τίτλο «Ημουν η δασκάλα του Πούτιν». Κατέθεσε ότι έμαθε για την επικείμενη επίσκεψή του στο Ισραήλ και πήγε στο ρωσικό προξενείο. Είπε ποια ήταν και ζήτησε αν μπορεί να τον δει. Της το επέτρεψαν, έτσι συναντήθηκαν σε ένα ξενοδοχείο. Εκεί, και μάλλον απροσδόκητα, ο Πούτιν έβαλε κάποιον να της πει ότι ήθελε να της αγοράσει ένα διαμέρισμα. Η γηραιά εβραία δεν είχε αναφέρει καθόλου τον Αμπράμοβιτς. Πέθανε στα 96 χρόνια της, το 2017.

Η δωρεά έγινε στις 29 Ιουνίου 2005, δύο μήνες μετά την επίσκεψη του Πούτιν στην Ιερουσαλήμ. «Τα έγγραφα της δωρεάς μαζί με άλλα αποτελούν μέρος ενός θησαυρού αρχείων που συνδέονται με την κυπριακή εταιρεία υπεράκτιων χρηματοοικονομικών υπηρεσιών MeritServus, η οποία είχε εκτεταμένες συναλλαγές με τον Αμπράμοβιτς. Τα αρχεία αποκτήθηκαν από τη μη κερδοσκοπική ομάδα Distributed Denial of Secrets».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News