«Δεν υπάρχει» -για να το πούμε στη γλώσσα των νέων της ηλικίας του- αυτό που έκανε ο Μίλτος Τεντόγλου στο Βελιγράδι. Στην πρώτη του, κιόλας, προσπάθεια «προσγειώνεται» στα 8,55μ. Το άλμα είναι ανέλπιστα μεγάλο (το μεγαλύτερο στον κλειστό στίβο από το 2009), αλλά άκυρο. Ή, μήπως, όχι; Το ριπλέι δείχνει, ξανά και ξανά, ότι ο έλληνας «χρυσός» Ολυμπιονίκης δεν πάτησε την πλαστελίνη. Αν υπήρχαν οι κριτές με τα λευκά και τα κόκκινα σημαιάκια, θα «μετρούσε». Δυστυχώς, όμως, έχουν αντικατασταθεί από ένα φωτοκύτταρο, τοποθετημένο στη βαλβίδα του σκάμματος. Και το ηλεκτρονικό μάτι είδε τη μύτη του παπουτσιού του να περνάει το νοητό όριο κατά οκτώ χιλιοστά(!).

Ο Τεντόγλου ήταν το πρώτο θύμα της νέας τεχνολογίας. Ο καθένας στη θέση του θα εκνευριζόταν. Θα απογοητευόταν. Θα «έχανε το μυαλό του». Εδώ δεν μιλάμε για ένα οφ-σάιντ που καταλογίστηκε άδικα, αλλά για τη μια από τις (μόλις) τρεις ευκαιρίες του αθλητή για να βρεθεί ανάμεσα στους οκτώ που θα συνέχιζαν στον τελικό – κι όχι στους έξι που θα τον έβλεπαν ως θεατές. Εκείνος, όμως, δεν χρειάστηκε παρά λίγα λεπτά για να ξεπεράσει το «σοκ», να ανακτήσει τη συγκέντρωσή του. Στο δεύτερο άλμα του, έγκυρο αυτή τη φορά, «πέταξε» πάλι στα 8,55μ, κόβοντας τα πόδια των ανταγωνιστών του. Ηταν σαν τα τους φώναξε «το χρυσό μετάλλιο ξεχάστε το, είναι δικό μου».

Γιόρτασε τα γενέθλιά του (έκλεισε τα 24) στην κορυφή του Κόσμου. Μέσα σε λίγα χρόνια από την πρώτη του εμφάνιση στη διεθνή σκηνή του στίβου πρόσθεσε το όνομά του στον κατάλογο με τους κορυφαίους άλτες μήκους όλων των εποχών. Γιγαντώθηκε ως αθλητής, όμως ποτέ δεν έπαψε να είναι εκείνο το «cool» 15χρονο αγόρι που συμμετείχε με τους φίλους του σε αυτοσχέδιους αγώνες παρκούρ στο στάδιο των Γρεβενών, προτού δοκιμάσει την τύχη του στο σκάμμα. Οι αγώνες δεν τον αγχώνουν. Τους απολαμβάνει. Δεν είναι ανταγωνιστικός, παρά μόνο με τον εαυτό του: «τρελαίνεται» να δοκιμάζει τα όριά του. Τα μετάλλια δεν είναι για ‘κείνον τίποτα περισσότερο από μια πιστοποίηση της προόδου του. Κι αυτή η φιλοσοφία του, του επιτρέπει να αγωνίζεται χωρίς πανικό, με καθαρό μυαλό. Την ώρα που οι συναθλητές του «γονατίζουν» από το άγχος, εκείνος «λειτουργεί» σαν σε προπόνηση.

Με «κρύο αίμα» που θα ζήλευαν και οι γκουρού του Θιβέτ, σε πέντε προσπάθειες (την πέμπτη από τις έξι την προσπέρασε) πήδησε πέρα από τα 8,50μ δυο φορές. Αν προσμετρήσουμε και το πρώτο του άλμα, που ήταν άκυρο για χιλιοστά, τρεις. Αλλες τόσες ξεπέρασε τον εαυτό του (το ατομικό του ρεκόρ) και συνέντριψε το πανελλήνιο ρεκόρ κλειστού στίβου (το δικό του 8,38 μ., που είχε πετύχει το 2019 στη Γλασκώβη. Κατέκτησε τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή με τεράστια διαφορά από τον δεύτερο (ο Σουηδός Τομπίας Μοντλέρ με 8,38 μ.). Η χειρότερή του χθεσινή επίδοση (8,26 μ.) θα αρκούσε για να του χαρίσει το χάλκινο μετάλλιο.

Στη «Σταρκ Αρίνα», μπροστά σε αγαπημένα του πρόσωπα από τα Γρεβενά που ταξίδευαν όλη τη νύχτα για να του συμπαρασταθούν, ο Τεντόγλου έγραψε ιστορία με πολλούς, διαφορετικούς τρόπους. Εγινε ο δεύτερος ευρωπαίος άλτης του μήκους που κατέκτησε χρυσό μετάλλιο στο παγκόσμιο πρωτάθλημα κλειστού στίβου, 31 χρόνια μετά τον Γερμανό Ντίτμαρ Χαφ (το 1991 στη Σεβίλη με 8,15 μ.). «Αγγιξε» το ρεκόρ αγώνων, που ανήκει στον θρυλικό Κουβανό Ιβάν Πεντρόσο (8,62 μ. το 1999 στο Μαεμπάσι της Ιαπωνίας). Κατέγραψε την έκτη καλύτερη επίδοση όλων των εποχών στον κλειστό στίβο, και τρίτη καλύτερη σε παγκόσμιο πρωτάθλημα, πίσω από το 8,62 μ. του Πεντρόσο και το 8,56 μ. του Ισπανού Γιάγκο Λαμέλα.

Στη διάρκεια του αγώνα δεν σκεφτόταν το χρυσό μετάλλιο, όπως αποκάλυψε μετά την ολοκλήρωση του θριάμβου του, αλλά το αν θα μπορούσε να καταρρίψει το ευρωπαϊκό ρεκόρ: το 8,71 μ. του Σεμπάστιαν Μπάγιερ, που «αντέχει» από το 2009. Πώς… του ήρθε; Επειδή «βγαίνοντας από το ξενοδοχείο για να έρθω στο στάδιο, ένιωθα υπέροχα». Δείχνει την αισιοδοξία με την οποία αντιμετωπίζει κάθε πρόκληση. Πίστευε ότι μπορούσε να πηδήσει 33 πόντους πάνω από το πανελλήνιο ρεκόρ. Αλλά και τη φοβερή του αυτοπεποίθηση. «Είμαι έτοιμος να πετύχω τον στόχο μου, που δεν είναι άλλος από την πρώτη θέση, με μια επίδοση κοντά στο ρεκόρ μου, ή -γιατί όχι;- και μεγαλύτερη», είχε δηλώσει λίγο πριν επιβιβαστεί στο αεροπλάνο για το Βελιγράδι.

Το 2018 αναδείχτηκε πρωταθλητής Ευρώπης ανοιχτού στίβου. Ο νεαρότερος έλληνας πρωταθλητής Ευρώπης, ever. Το 2019 και το 2021, πρωταθλητής Ευρώπης κλειστού στίβου. Το 2021, «χρυσός» Ολυμπιονίκης. Μόλις ο πέμπτος Ευρωπαίος στο άλμα εις μήκος. Χθες στέφθηκε παγκόσμιος πρωταθλητής κλειστού στίβου, χαρίζοντας στην Ελλάδα το 13ο της μετάλλιο στη διοργάνωση. Από τη μυθική συλλογή του λείπει μόνο το «χρυσό» στο παγκόσμιο ανοιχτού στίβου. Θα το διεκδικήσει το καλοκαίρι, στο Γιουτζίν των ΗΠΑ. Κι εκεί, πάνω στην… τρέλα του, μπορεί να πετύχει και παγκόσμιο ρεκόρ.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News