Φινάλε σεζόν για το «House of Dems» (ένα δάνειο από το δημοφιλές πολιτικό θρίλερ «House of Cards»), έγραψε η Repubblica μάλλον εννοώντας ότι κατά κάποιον τρόπο το νερό μπήκε στο αυλάκι με την ανάδειξη της Κάμαλα Χάρις ως ανατέλλοντος αστέρος ικανού να σβήσει τη συγκυριακή λάμψη του Τραμπ. Οι Ιταλοί έκαναν μια πρόχειρη αναδρομή στα γεγονότα των τελευταίων  35 χρόνων όσον αφορά την ενδοχώρα των Δημοκρατικών. Ποιος, γιατί, με ποιον, εναντίον ποιου, κ.λπ.

«Οι Κλίντον, οι Ομπάμα, η Νάνσι Πελόζι, ο Τσακ Σούμερ είναι οι πρωταγωνιστές ενός μεγάλου και ομαδικού έργου [για γαϊτανάκι θα γράφαμε εμείς] γύρω από τη συνταξιοδότηση του Μπάιντεν και την κούρσα της Χάρις». Ακολούθησαν τα στοιχεία, τα ονόματα και οι διευθύνσεις.

«Ηταν το 1992 όταν ο Μπιλ Κλίντον εξελέγη πρόεδρος, επικεφαλής μιας τριανδρίας που συνέθεταν ο ίδιος, η σύζυγός του, Χίλαρι, και ο αντιπρόεδρός του, Αλ Γκορ. Την εποχή εκείνη ο Τζο Μπάιντεν ήταν ήδη 20 χρόνων γερουσιαστής. Ο Τσακ Σούμερ ήταν στο Κογκρέσο 11 χρόνια και η Νάνσι Πελόζι πέντε, αλλά είχε απλώσει κιόλας γερές ρίζες.

»Ο νεαρός Μπαράκ Ομπάμα, παντρεμένος με τη Μισέλ, επαγγελματίας δικηγόρος και ενδιαφερόμενος για την πολιτική, ηγήθηκε ενός κινήματος για να προσελκύσει τους Αμερικανούς στην κάλπη. Ετσι ξεκίνησε μία ιστορία με πρωταγωνιστές που άλλοτε θριαμβεύουν και άλλοτε πέφτουν και ξανασηκώνονται κρατώντας ο ένας τον άλλον. Οι ίδιοι, κατόπιν, διαλύουν τις αγκαλιές τους και τα deals, προδίδουν, εκδικούνται, ωστόσο επανεμφανίζονται στο προσκήνιο».

Δολοφόνοι υποψηφιότητας

Ο αρθρογράφος της Repubblica χαρακτήρισε την υποψηφιότητα του Μπάιντεν για τις εφετινές προεδρικές εκλογές «ετοιμοθάνατη» και τους προαναφερθέντες Δημοκρατικούς μεγαλοπαράγοντες «δολοφόνους της». Εδρασαν, έγραψε, όπως οι ήρωες της Αγκαθι Κρίστι στο «Εγκλημα στο Οριαν Εξπρές», δηλαδή όλοι τους της έριξαν και από μία θανατηφόρα μαχαιριά παίζοντας σκυταλοδρομία με το στιλέτο.

Μεγάλη η έμπνευση, βέβαια, του αρθρογράφου, όμως το θύμα του λογοτεχνικού τρένου ήταν κακούργος τον οποίον εκδικήθηκαν ορισμένοι από τα θύματά του, έστω μετερχόμενοι τα εγκληματικά μέσα του ως δήθεν καλοί θύτες. Ποια ακριβώς είναι η αναλογία αυτής της ιστορίας με τον Μπάιντεν; Ποιος είναι ο θύτης, ποιο είναι το θύμα και, κυρίως, ποιος είναι ο εγκληματίας; Τα συγκεκριμένα αγωνιώδη ερωτήματα έμειναν μετέωρα, αφού δεν απαντήθηκαν στο άρθρο.

«Ολοι τους, ως μεγαλοπαράγοντες του κόμματος, πρόσεξαν να μην ποντάρουν στο λάθος άλογο, ούτε νωρίς ούτε αργά, όπως και να μην υστερήσουν. Οι Κλίντον βγήκαν ανοιχτά υπέρ της Χάρις, ο Ομπάμα αποστασιοποιήθηκε αλλά είχε τον νου του στις εξελίξεις. Ο Σούμερ σιώπησε μέχρι να καταλάβει κατά πού φυσάει ο άνεμος». Για τη Χίλαρι Κλίντον των απανωτών ηττών, εσωκομματικών (2008 από τον Ομπάμα) και προεδρικών (2016 από τον Τραμπ), ο αρθρογράφος σημείωσε ότι η ίδια απέτυχε να γίνει η πρώτη γυναίκα πρόεδρος των ΗΠΑ, ωστόσο υπήρξε υπουργός Εξωτερικών του Ομπάμα, και πλέον στηρίζει τη Χάρις.

Για την Πελόζι θύμισε ότι κρατούσε επιφυλακτική στάση απέναντι στη Χάρις προτού την υποστηρίξει. «Αυτή μαζί με τον Σούμερ, δύο εμπειρότατα στελέχη της Ουάσινγκτον, αποδοκίμασαν τη θέση του Μπάιντεν να συνεχίσει να είναι πρόεδρος». Και έκλεισε τη σχετική παράγραφο με ένα αστειάκι απευθυνόμενο στον Μπάιντεν (ή στους Μπάιντεν αυτού του Οίκου): «Οταν οι Πελόζι και Σούμερ σού τηλεφωνούν την ίδια ημέρα, να ξέρεις ότι δεν είναι για καλό…»

Κατά τον αρθρογράφο, κορυφαίος σταρ των Δημοκρατικών είναι ο Ομπάμα. «Το 2016 υποστήριξε τη Χίλαρι και όχι τον αντιπρόεδρό του, τον Μπάιντεν. Το έκανε επειδή όλοι πίστευαν ότι η μηχανή των Κλίντον ήταν ασταμάτητη. Το 2020 παρενέβη υπέρ του Μπάιντεν όχι για να επανορθώσει το ρίξιμο που του έκανε, αλλά επειδή υπήρχε έλλειψη σε κομματικά στελέχη, κάτι που υπονόμευε τη σταθερότητα του Οίκου των Δημοκρατικών».

Για μια θέση στο κάδρο

Το τελικό συμπέρασμα από την αναδρομή στην πρόσφατη κυβερνητική και… παρακυβερνητική ιστορία των Δημοκρατικών αφορά τους διατελέσαντες «μεγάλους» του Οίκου: «Καθώς η προσωπική νίκη για τον καθένα από αυτούς δεν είναι πλέον εφικτή, αρκούνται στο κομματικό καλό, εφ’ όσον φυσικά υπάρχει και για αυτούς κάποιος χώρος στην ομαδική φωτογραφία: να στέκονται στο βάθος μεν, όμως σε ψηλότερο σκαλί από τους τρέχοντες πρωταγωνιστές»…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News