Τα γκουρμέ εστιατόρια -η αδυναμία του- και τα φιρμάτα καταστήματα ανδρικών ρούχων τον είχαν χάσει. Ο αγγλικός Τύπος αναρωτιόταν, συχνά, αν ζει στο Μάντσεστερ. Μπορούσες να τον δεις μόνο στις προπονήσεις και στους αγώνες, ή στο πολυτελές αυτοκίνητό του καθ’ οδόν από το γήπεδο στο σπίτι. Ο Ζοσέ Μουρίνιο δεν πολυ-κυκλοφορούσε στην πόλη. Βίωνε ένα είδος κατάθλιψης. Του έλειπε ο μεγάλος του έρωτας: η επιτυχία.
Τον Δεκέμβριο του 2015, όταν τον απέλυσε ο Αμπράμοβιτς, είχε αφήσει την Τσέλσι μόλις ένα βαθμό πάνω από τη ζώνη του υποβιβασμού. Η περασμένη σεζόν ήταν εφιαλτική, τουλάχιστον μέχρι εκείνη τη λυτρωτική βραδιά στη Στοκχόλμη (24 Μαΐου) που η Γιουνάιτεντ εξασφάλισε τη θέση της στο Champions League, κατακτώντας το Europa. Στο Πρωτάθλημα, όμως, τερμάτισε έκτη. Ο «Special One» -που, έτσι κι αλλιώς, δεν είναι η συμπαθέστερη φιγούρα των γηπέδων- προσπαθούσε να προστατεύσει τον τσαλακωμένο του εγωισμό από τα χαιρέκακα βλέμματα. Γι’ αυτό, οι εμφανίσεις του ήταν οι απολύτως απαραίτητες.
Σήμερα, ο πορτογάλος προπονητής είναι, και πάλι, ένας ευτυχισμένος άνθρωπος. Αστειεύεται, γελάει με την ψυχή του, βγαίνει πιο συχνά από το σπίτι. Σε τρεις αναμετρήσεις για την εφετινή Premier League, το «Ολντ Τράφορντ» έχει πανηγυρίσει 10 γκολ της Γιουνάιτεντ – και δεν είδε ούτε έναν αντίπαλο να παραβιάζει την εστία της. Με τέσσερις νίκες και μια ισοπαλία (το 2-2 στο Στόουκ), οι «κόκκινοι διάβολοι» συνεχίζουν το αήττητο σερί τους, είναι πρώτοι στη βαθμολογία -μαζί με τη Μάντσεστερ Σίτι- και, το κυριότερο, έχουν αρχίσει να γίνονται «ομάδα του Μουρίνιο».
Μετά το 4-0 επί της Εβερτον, ο «Mou» εμφανίστηκε στη συνέντευξη Τύπου μ’ ένα χαμόγελο μέχρι τ’ αυτιά. Ολοι τον ρωτούσαν πώς το κάνει, και δεν χάνει ποτέ την Κυριακή σε εντός έδρας αγώνα (σε 105 ματς μετράει 81 νίκες και 24 ισοπαλίες). Εκείνος, όμως, δεν είναι Κριστιάνο Ρονάλντο, ώστε να δίνει σημασία σε κάτι τέτοια στατιστικά «της πλάκας». Για άλλο λόγο ήταν χαρούμενος: επειδή η Γιουνάιτεντ έπαιξε ακριβώς το παιχνίδι που έχει στο μυαλό του. Ηταν «κυνική» -όσο έπρεπε για να πάρει τη νίκη- αλλά και ελκυστική μετά το 1-0, όταν βρήκε τους χώρους, για να ικανοποιήσει την εξέδρα.
Η Γιουνάιτεντ «πετάει», εφέτος, γιατί ο προπονητής της έμαθε από τα περυσινά του λάθη. Το κυριότερο από αυτά ήταν ο τρόπος με τον οποίον η ομάδα σκορπούσε «εύκολους» βαθμούς. Στα περισσότερα από τα 15 ματς στα οποία κόλλησε στην ισοπαλία, είχε το πάνω χέρι. Αγόρασε, λοιπόν, έναν ποδοσφαιριστή που της έλειπε: τον Λουκάκου. Γκολ έβαζε (μέχρι να τραυματιστεί) και ο Ιμπραΐμοβιτς, όμως ο Βέλγος μπορεί να «σκοράρει» ακόμη και τις μέρες που δεν θα κάνει κάτι τίποτα σπουδαίο, απασχολώντας δύο και τρεις αμυντικούς και ανοίγοντας χώρους για τους συμπαίκτες του. Επιπλέον, η παρουσία του στην επίθεση έχει κάνει την ομάδα πολύ πιο γρήγορη απ’ όσο ήταν με τον Ζλάταν.
Η δεύτερη καθοριστική, όπως φαίνεται, κίνηση του Μουρίνιο ήταν η απόκτηση του Μάτιτς. Ο Σέρβος παίζει μπροστά από τους κεντρικούς αμυντικούς, αλλά η υψηλή του τεχνική τον βοηθά -από εκεί πίσω- να κατευθύνει την ανάπτυξη του παιχνιδιού. Η Τσέλσι θα το μετανιώσει, που τον παραχώρησε σε μία ευθέως ανταγωνιστική αντίπαλό της. Αυτοί οι δύο παίκτες και ο στόπερ Λίντελοφ ήταν, όλα κι όλα, τα ψώνια του Πορτογάλου αυτό το καλοκαίρι, με συνολικό κόστος 165 εκατομμυρίων ευρώ. Ψηλά, δυνατά κορμιά και οι τρεις, καθώς ο Μουρίνιο επιστρέφει στην παλιά, πετυχημένη συνταγή του: «πύργοι» στον άξονα και ταχύτητα στις πτέρυγες.
Ηδη, η εφετινή Γιουνάιτεντ μοιάζει πολύ με τις εκδόσεις της δικής του Τσέλσι, στα μέσα της προηγούμενης και της τρέχουσας δεκαετίας – και οι παίκτες δείχνουν να απολαμβάνουν, και πάλι, το πoδόσφαιρο. Ενα στατιστικό που φανερώνει το κέφι τους για μπάλα, είναι το γεγονός ότι πάνω από τα μισά γκολ της Premier League που έχουν επιτευχθεί στο τελευταίο τέταρτο των παιχνιδιών, τα έχει σκοράρει η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ.
Η φωτογραφία της στιγμής, έπειτα από τις πέντε πρώτες αγωνιστικές στην Αγγλία, δείχνει πως Γιουνάιτεντ και Σίτι βρίσκονται σε απόλυτη ισορροπία. Εχουν -και οι δύο- 13 βαθμούς, τέσσερις νίκες και μία ισοπαλία, και ακριβώς τον ίδιο συντελεστή τερμάτων: 16-2. Αν και είναι, ακόμη, πολύ νωρίς για προβλέψεις -και, μάλιστα, σε ένα πρωτάθλημα γεμάτο ανατροπές- οι ειδικοί εκτιμούν ότι ο τίτλος θα καταλήξει στο Μάντσεστερ. Η Τσέλσι δεν διαθέτει, πλέον, το προνόμιο του αιφνιδιασμού, η απουσία του Ντιέγκο Κόστα θα είναι πολύ πιο σημαντική απ’ όσο ο πολύς κόσμος πιστεύει, και ο Κόντε έχει να σκέφτεται και την Ευρώπη. Η Λίβερπουλ, ό,τι χτίζει στην επίθεση το γκρεμίζει με την αμυντική της αφέλεια. Η Τότεναμ δεν… βολεύεται στο Ουέμπλεΐ, όπου -ήδη- έχει χάσει βαθμούς από την Μπέρνλι και τη Σουόνσι. Οσο για την Αρσεναλ, τα τελευταία χρόνια είναι η… βασίλισσα της γκέλας. Με την ίδια άνεση που θα πάρει ισοπαλία στο «Στάμφορντ Μπριτζ», θα χάσει από την Στόουκ…
Η μέχρι τώρα εικόνα των παιχνιδιών δίνει ένα (μικρό) προβάδισμα στον Μουρίνιο. Αλλά και η Μάντσεστερ Σίτι παίζει εξαιρετικό ποδόσφαιρο. Ο Πεπ Γκουαρντιόλα είναι ικανός να χαλάσει το… πάρτι του άσπονδου εχθρού του, αρκεί να μην παρουσιάσει άλλες εμμονές. Η τελευταία του ήταν πως δεν χωρούν στην ίδια ενδεκάδα ο Αγουέρο με τον Ζεσούς (που τώρα παίζουν μαζί και βγάζουν μάτια). Εφέτος, πάντως, δείχνει να αποφεύγει τις… εκκεντρικές ενδεκάδες. Επιπλέον, φαίνεται πως έχει συμμαζέψει πολύ την άμυνά του. Πάντως οι «μπουκ» εξακολουθούν να δίνουν τη Σίτι ως πρώτο φαβορί.
Η Γιουνάιτεντ έχει κάνει την καλύτερή της αρχή στο πρωτάθλημα εδώ και 110 χρόνια. Για πρώτη φορά από το 2000 δεν έχει δεχτεί γκολ σε τέσσερα από τα πέντε παιχνίδια της. Σου δίνει την αίσθηση πως, αν προηγηθεί, δεν υπάρχει περίπτωση να μη νικήσει. Ηταν ένα από τα χαρακτηριστικά της περυσινής πρωταθλήτριας, Τσέλσι. Η αλήθεια είναι πως δεν παίζει το χορταστικό ποδόσφαιρο που παρουσίαζε επί σερ Αλεξ Φέργκιουσον (έως το 2013), όμως είναι φανερό πια: ο άνθρωπος που την καθοδηγεί από τον πάγκο, έχει -όπως ο θρυλικός σκωτσέζος τεχνικός- τη στόφα του νικητή.
Βεβαιότητες, στην Αγγλία, δεν υπάρχουν. Το πρώτο πολύ δύσκολο παιχνίδι της Γιουνάιτεντ, εναντίον της Λίβερπουλ στα μέσα Οκτωβρίου, θα είναι ένα αξιόπιστο τεστ. Αλλά, ας μην ξεχνάμε ότι πρόκειται για το Νησί. Εκεί, οι τίτλοι και τα τρόπαια δεν είναι το παν. Εκεί, προέχει η περηφάνια του οπαδού για την ομάδα του. Οσο το κόκκινο Μάντσεστερ θα καμαρώνει γι’ αυτήν, ο Μουρίνιο θα μπορεί να απολαμβάνει τις βόλτες του στην πόλη.
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News