629
Ο Λούκα Τζινγκαρέτι στη Βενετία για το Φεστιβάλ Κινηματογράφου. Ο «επιθεωρητής Μονταλμπάνο», σύμφωνα με τον άνθρωπο που τον ενσάρκωσε στην TV, πρέπει να πεθάνει... | EPA/ETTORE FERRARI

Ο «Μονταλμπάνο» θα ήθελε να είναι ο Γκαριμπάλντι

Protagon Team Protagon Team 10 Σεπτεμβρίου 2021, 14:45
Ο Λούκα Τζινγκαρέτι στη Βενετία για το Φεστιβάλ Κινηματογράφου. Ο «επιθεωρητής Μονταλμπάνο», σύμφωνα με τον άνθρωπο που τον ενσάρκωσε στην TV, πρέπει να πεθάνει...
|EPA/ETTORE FERRARI

Ο «Μονταλμπάνο» θα ήθελε να είναι ο Γκαριμπάλντι

Protagon Team Protagon Team 10 Σεπτεμβρίου 2021, 14:45

Δεν μίλησε στη Repubblica αυτοπροσώπως ο διάσημος σε όλον τον κόσμο επιθεωρητής της Βιγκάτα – οι λογοτεχνικοί ήρωες, ακόμα και όταν έχουν γλιστρήσει από τη «δύσκολη» σελίδα στο παλλαϊκό τηλεοπτικό «γυαλί», δεν μιλάνε από ένα σημείο και έπειτα. Πώς να μιλήσουν; Ο Αντρέα Καμιλέρι είναι πεθαμένος εδώ και τρία καλοκαίρια. Ετσι τη συνέντευξη έδωσε ο Λούκα Τζινγκαρέτι, ο καλός ηθοποιός που ενσάρκωσε στην παγκοσμίως επιτυχημένη τηλεοπτική σειρά τον σικελό αστυνόμο.

Ο αδελφός τού Νικόλα Τζινγκαρέτι, του γνωστού σοσιαλδημοκράτη πολιτικού που την περασμένη άνοιξη παραιτήθηκε αιφνιδίως από την ηγεσία του Δημοκρατικού Κόμματος, μίλησε για πολλά θέματα, για τη ζωή του πέρα ​​από την υποκριτική, για τα παιδικά χρόνια του και τους χωρισμένους νωρίς «αλλά πάντα αγαπημένους» γονείς του, για την πολιτική και το βαρύ ιταλικό φορτίο του φασισμού και, βέβαια, για τον ρόλο της ζωής του, τον ανεπανάληπτο Μονταλμπάνο.

Η Repubblica επισήμανε στους αναγνώστες της ότι ο δημοφιλής ηθοποιός κοντεύει να κλείσει τα 60 χρόνια του. Πέρα από τις νόρμες του Ασφαλιστικού, αυτό είναι ομολογουμένως το καλύτερο χρονικό σημείο για τον σοβαρό απολογισμό ζωής. Ο Λούκα δεν αντιλέγει: «Απέκτησα τον χώρο μου και τον τρόπο σκέψης μου αργά, βήμα με το βήμα. Η ιστορία του Μονταλμπάνο  χρειάστηκε και αυτή πολλά χρόνια για να καταστεί αυτή η υπέροχη θριαμβευτική βόλτα. Αυτή είναι η ανθρώπινη και καλλιτεχνική πορεία μου, την αποδέχομαι».

Τα εφόδια του 19ου αιώνα

Ο Λούκα είπε ότι έπαιξε τον Μονταλμπάνο αντιλαμβανόμενος την εσωστρέφεια του χαρακτήρα, την «αρχαία παιδεία», το πάθος, την ευαισθησία, όλα όσα απορρέουν από τον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζει τη ζωή. Ο Καμιλέρι δεν θα τα έλεγε καλύτερα αν μπορούσε να μιλήσει για το λογοτεχνικό παιδί του, αν και θα έκανε ότι δεν άκουσε τον Λούκα να τον παινεύει ανεπιτήδευτα όταν η Repubblica ζήτησε έναν «ορισμό» του αείμνηστου συγγραφέα. Ο Τζινγκαρέτι ήταν εύστοχος: «Ηταν ένας πολύ έξυπνος άνθρωπος, με εξαιρετική νεωτερικότητα στη σκέψη, είχε παιδεία του 19ου αιώνα, δηλαδή παιδεία λογοτεχνίας, ποίησης και φιλοσοφίας».

 

Ξεκαθάρισε και το δικό του κόλλημα στον ρόλο, ουσιαστικό και μακριά από οποιαδήποτε σπέκουλα: «Η σειρά του Μονταλμπάνο δεν ήταν ποτέ ζήτημα χρημάτων. Ας πούμε ότι για μένα ήταν μία υπέροχη επαγγελματική και ανθρώπινη περιπέτεια. Τώρα όμως νομίζω ότι τελείωσε. Ο συγγραφέας δεν γράφει πλέον, και ο φίλος μου ο Αλμπέρτο Σιρόνι, ο σκηνοθέτης, δυστυχώς πέθανε και αυτός. Τι νόημα θα έχει το γύρισμα των δύο τελευταίων μυθιστορημάτων της σειράς… Θα ήταν ένδειξη σεβασμού προς αυτά; Ή μήπως το ότι δεν γυρίστηκαν υποδηλώνει σιωπή λόγω σεβασμού; Κλίνω προς τη δεύτερη υπόθεση».

Risorgimento και πατρίδα

Ο 19ος αιώνας φαίνεται ότι είναι το ιστορικό πεδίο με το οποίο ασχολείται και παθιάζεται ο Λούκα σήμερα, έπειτα και από την εμπειρία του με το έργο του Καμιλέρι. Είναι πολύ ιταλικό θέμα, αφού αφορά την ένωση της Ιταλίας σε ενιαίο κράτος, το περίφημο Risorgimento, μία περίοδο συγκλονιστική στην οποία πρωταγωνίστησαν οι επαναστάτες του Τζουζέπε Γκαριμπάλντι – ο Λούκα, ερωτηθείς σχετικώς, δήλωσε ότι αυτός είναι η ιστορική μορφή που σέβεται και θαυμάζει λόγω της ανιδιοτέλειάς του, του πάθους του και του ηρωισμού του.

Παράλληλα ο Λούκα είπε ότι το ενδιαφέρον του για τα ιστορικά γεγονότα επεκτείνεται και στη μεταπολεμική Ιταλία. Το συμπέρασμά του; «Η Ιταλία δεν μπόρεσε ποτέ να αντιμετωπίσει πλήρως το παρελθόν της» είπε, εννοώντας τον φασισμό. Και ήταν μελαγχολικός: «Δεν νομίζω ότι η Ιστορία μπορεί να μας προστατεύσει από τραγωδίες. Συχνά τα χειρότερα επαναλαμβάνονται». Μήπως είναι αναρχικός ο Λούκα; Κάθε άλλο: «Οι έννοιες πατρίδα, πειθαρχία, ασφάλεια, ταυτίζονται με εκείνη την περίοδο, αλλά εγώ δεν το βρίσκω σωστό. Μπορεί κανείς να αγαπά την πατρίδα του ή να επιθυμεί λίγη ασφάλεια χωρίς να έχει τη νοσταλγία του φασισμού».

Και από καλλιτεχνικής πλευράς πώς σκέφτεται τη ζωή του ο Λούκα Τζινγκαρέτι; Οι ερμηνευτικές φιλοδοξίες του για το μέλλον μπορεί και να μην πραγματοποιηθούν, ωστόσο δεν είναι αμαρτία να λέγονται: «Με τον Πάολο Σορεντίνο θα έκανα τα πάντα – ακόμη και τη Σταχτοπούτα» είπε.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News

Διαβάστε ακόμη...

Διαβάστε ακόμη...