Tι να πρωτοθυμηθεί κανείς από έναν άνθρωπο πληθωρικό, οργιώδη κι ασυγκράτητο σαν τον Lemmy και πώς να μιλήσει για μυστικά που δεν χωρούν ούτε σε τόμους βιβλίων; Οι Motörhead είχαν παίξει πολλές φορές στην Ελλάδα, καθώς η μέταλ κοινότητα παραδοσιακά συντηρεί μια μεγάλη μερίδα του συναυλιακού γαλαξία. Ο Νίκος Λώρης, ιδιοκτήτης της DiDi Music, είχε πολλές φορές δώσει τα χέρια με τον Lemmy. Είχαν υπογράψει συμβόλαια, του είχε κάνει τα… χατίρια, είχε θαυμάσει το άφθαρτο στο χρόνο ροκ εν ρολ τους, είχε βάλει πλάτη για να μην ξεφύγουν τα επεισόδια που ως έθιμο γίνονταν στα live των Motörhead.

«Ο Lemmy, κατά τα ψέματα, ήταν μια εμβληματική φυσιογνωμία ενός μουσικού σύμπαντος που σιγά σιγά εκλείπει. Ηταν είδωλο και ροκ ήρωας που ξέφευγε από τα μουσικά όρια. Λατρευόταν από όλους ανεξάρτητα από την μουσική που άκουγαν. Ηταν καλλιτέχνης στον οποίο “πάτησε” η μέταλ σκηνή παρόλο που ο ίδιος αρνιόταν τον όρο. Στη σκηνή ήταν όλοι εκρηκτικοί, αλλά δυστυχώς ή ευτυχώς οι “εκρήξεις” δεν σταματούσαν εκεί. Δεν υπάρχει συναυλία τους στην Ελλάδα, ούτε μία στην κυριολεξία, που να μην συνοδεύτηκε από επεισόδια εντός κι εκτός σταδίου, πριν και μετά την εμφάνιση. Θυμάμαι στα τέλη της δεκαετίας του ’80, σε μια εποχή που τα επεισόδια ήταν συχνότερα από σήμερα στις συναυλίες, έπαιζαν στο Γήπεδο του Σπόρτινγκ και γινόταν επί τρεις μέρες ασύλληπτος χαμός».

Τότε ο Lemmy ανέβαινε στη σκηνή παραφράζοντας το κομμάτι τους «Metropolis» σε «Acropolis» κι από κάτω ένα αφιονισμένο γήπεδο καταργούσε κάθε ίχνος ορίων. «Εκείνη η συναυλία δεν ήταν δική μας, αλλά και μετά που τους “αναλάβαμε” δεν άλλαξε κάτι στον τρόπο που ανά πάσα στιγμή κινδύνευε να ανάψει η φλόγα. Ξέραμε ότι η φασαρία ήταν πάντα στο πλαίσιο της συναυλίας. Καταλάβαμε από την πρώτη στιγμή ότι ο πυρήνας των θαυμαστών τους είναι περί τα 2.500 άτομα κι ότι άλλοι 1.000 θα έρθουν με πέτρες, κράνη, ξύλα και καδρόνια για να τα κάνουν λίμπα», θυμάται ο κ. Λώρης.

Από την άλλη, αυτός ο φαινομενικά άτρωτος και κυριολεκτικά άσωτος τύπος, απαιτήσεις ιδιαίτερες δεν είχε. «Πράγματι, δεν θυμάμαι να ζήτησαν ποτέ τίποτα εξωφρενικό σχετικά με τη διαμονή, τη διατροφή, τον τρόπο μετακίνησης, την πολυτέλεια του ξενοδοχείου τους. Αλλωστε έχουμε τόσες φορές υποχρεωθεί να αλλάξουμε ξενοδοχείο λόγω των κατορθωμάτων τους, που δεν μπορούσαν να ζητούν παράλογα πράγματα. Δεκάδες ξενοδοχεία μας αρνούνταν την διαμονή όταν άκουγαν Motörhead. Οχι άδικα. Πολύ συχνά τα δωμάτια, μετά την αποχώρησή τους απαιτούσαν ριζική ανακαίνιση. Τους άρεσε να τα κάνουν όλα καλοκαιρινά.

Θυμάμαι ένα βράδυ μας τηλεφώνησαν μέσα στην νύχτα να σπεύσουμε στο ξενοδοχείο να τους μαζέψουμε, διότι είχαν πάρει τους πυροσβεστήρες και έπαιζαν στους διαδρόμους με τους αφρούς καταστρέφοντας τα πάντα. Μόνο το σταριλίκι και η χλιδή δεν ανήκαν στην φιλοσοφία τους. Η μεγαλύτερη απαίτηση -τουλάχιστον από όσα μπορούμε σήμερα να πούμε- ήταν οι τόνοι αλκοόλ. Κανένα από τα γκρουπ που φιλοξενήσαμε δεν είχαν σχέση με την παρέα του Lemmy. Μπροστά τους οι Metallica -σε ό,τι αφορά τις παρεκτροπές- είναι καλοκουρδισμένοι επαγγελματίες».

Στις ιστορίες που χρόνια τώρα έχουν πάρει διαστάσεις μύθου, ο Lemmy πρωταγωνιστεί σε απίστευτα όργια. Κάποιοι ενίοτε παραδέχονται πως τα όργια αυτά στο backstage των συναυλιών ήταν και ο λόγος που ο frontman των Motörhead αργούσε να βγει στη σκηνή. Οταν τους άκουγες να παίζουν και να ξαναπαίζουν ορχηστρικό κομμάτι στην έναρξη ενός live, τότε κάποιος δεν είχε τελειώσει την δουλειά του στο καμαρίνι…

«Ηταν το πρόσωπο του αυθεντικού ροκ εν ρολ και της ροκ αλητείας. Στην ζωή του ήταν όλα πολλά, όλα ακραία, όλα αυστηρώς ακατάλληλα. Η μυθολογία του συγκροτήματος κι ειδικά ό,τι αφορά στον ίδιο, χτίστηκε από πραγματικές ιστορίες που δυστυχώς δεν είναι ανακοινώσιμες», λέει στο protagon ο κ. Λώρης. «Μου κάνει, δε, εντύπωση ότι το συγκρότημα ανακοίνωσε πως διεγνώσθη με καρκίνο μόλις πριν από δύο μέρες καθώς επί χρόνια κυκλοφορούσε η φήμη στην ροκ κοινότητα ότι ήταν άρρωστος. Αυτός ήταν και ο λόγος που μετά την συναυλία τους στο Λυκαβηττό το 2002 και το 2007, υπήρξε ένας δισταγμός στο κλείσιμο των Motörhead. Αισθανόσουν ότι εμπεριέχουν υψηλό ρίσκο ακύρωσης, ότι ίσως ο σκληρόλυκος δεν θα αντέξει. Παρόλα αυτά ο Lemmy ήταν πολύ πιθανό να έρθει του χρόνου στην χώρα μας. Ηθελε πολύ να παίξει στο Rockwave του 2016. Οι συζητήσεις είχαν προχωρήσει. Κρίμα…».

 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News