Βρισκόταν πάντα ένα βήμα πίσω σε  όλη σχεδόν τη διάρκεια της κοινής ζωής τους. Αυτή ήταν η μοίρα του πρίγκιπα Φιλίππου που εγκατέλειψε τα εγκόσμια το πρωί της Παρασκευής, δύο μήνες πριν συμπληρώσει έναν αιώνα ζωής. Ο αποθαμένος ήταν σύζυγος της βασίλισσας Ελισάβετ για περισσότερο από εβδομήντα χρόνια αλλά δεν ήταν ισότιμός της.

Και τον ρόλο του ο δούκας του Εδιμβούργου – αυτός ήταν ο επίσημος τίτλος του – δεν σταμάτησε λεπτό να τον υποδύεται με σεβασμό και αξιοπρέπεια αλλά και με εκείνη τη σχετική ελευθερία που απολάμβανε επειδή δεν έφερε κανένα στέμμα στην κεφαλή του.

Ο Φίλιππος ήταν γνωστός και ως πρίγκιπας της γκάφας καθώς ήταν πολλές οι φορές που με τις δηλώσεις του είχε φέρει σε δύσκολη θέση τη βασιλική αυλή. Αναμφίβολα, ωστόσο, και παρά τους πολλούς περιορισμούς, υπήρξε ένας εκσυγχρονιστής πρίγκιπας, που πρωτοστάτησε σε πολλά από τα ανοίγματα της βρετανικής μοναρχίας ανά τις δεκαετίες.

Ο μικρός φυγάς

Σύμφωνα με τον Λουίτζι Ιπόλιτο, τον ανταποκριτή της Corriere della Sera στο Λονδίνο, ο πρίγκιπας Φίλιππος ήταν κατά βάθος «μία βασανισμένη ψυχή γιατί η οικογένειά του υπέφερε πολλά και μαζί της και εκείνος». Μοναχογιός του πρίγκιπα Ανδρέα της Ελλάδος και της Δανίας και της πριγκίπισσας Αλίκης του Μπάτενμπεργκ, ο Φίλιππος γεννήθηκε την 10η Ιουνίου του 1921 στην Κέρκυρα και φυγαδεύτηκε άρον άρον όταν ήταν μόλις 18 μηνών (ο θρύλος λέει μέσα σε ένα καφάσι φρούτων) μαζί με την υπόλοιπη γαλαζοαίματη οικογένειά του στον απόηχο της Μικρασιατικής Καταστροφής.

Αρχικά, εγκαταστάθηκαν στο Παρίσι. Λίγα χρόνια αργότερα, ο Φίλιππος πηγαινοερχόταν σε οικοτροφεία στη Βρετανία και στη Γερμανία, η μητέρα του κατέληξε παρά τη θέλησή της σε ένα ψυχιατρείο στην Ελβετία, έχοντας διαγνωστεί με σχιζοφρένεια ενώ ο πρίγκιπας πατέρας του ζούσε με μία ερωμένη του στη Νότια Γαλλία.

Τον Νοέμβριο του 1937 ο Φίλιππος, όντας 16 χρονών, αναγκάστηκε να παρευρεθεί στην κηδεία της πριγκίπισσας Καικίλιας, της τρίτης μεγαλύτερης αδελφής του, η οποία σκοτώθηκε σε ηλικία 26 ετών σε αεροπορικό δυστύχημα. «Ολες οι αδελφές του Φιλίππου, λίγο Γερμανίδες, λίγο Δανές, παντρεύτηκαν ευγενείς Γερμανούς και αμαυρώθηκαν εξαιτίας των σχέσεών τους με τον ναζισμό», υπενθυμίζει ο ιταλός δημοσιογράφος.

Ο θείος Μαουντμπάτεν

Ο άνθρωπος που καθόρισε περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο τη ζωή του πρίγκιπα Φιλίππου ήταν ο θείος του, Λούις Μαουντμπάτεν. Ο αδελφός της μητέρας του και τελευταίος Κυβερνήτης της Ινδίας αντιμετώπιζε τον Φίλιππο ωσάν να ήταν δικός του γιος. Αυτός τον κράτησε στη Βρετανία και αυτός έθεσε τις βάσεις για το γάμο του με την Ελισάβετ, τη διάδοχο, τότε, του θρόνου της Βρετανίας και μακρινή ξαδέλφη του μετέπειτα συζύγου της.

Η Ελισάβετ και ο Φίλιππος παντρεύτηκαν την 20η Νοεμβρίου του 1947. Ωστόσο λιγότερο από πέντε χρόνια μετά, από την ημέρα που η πριγκίπισσα Ελισάβετ έγινε βασίλισσα της Βρετανίας τον Φεβρουάριο του 1952, ο Φίλιππος εξαναγκάστηκε υπό το τεράστιο βάρος της μοναρχικής παράδοσης να κάνει ένα βήμα πίσω. Αποδέχτηκε να ζει για το υπόλοιπο της ζωής του στη σκιά της βασίλισσας συζύγου του, μην μπορώντας ούτε καν να δώσει το επίθετό του, Μαουντμπάτεν, στα παιδιά του. Δική του ιδέα ήταν, ωστόσο, το να προβληθεί τηλεοπτικά η τελετή στέψης της βασίλισσας, εκθέτοντας, έτσι, για πρώτη φορά τη βρετανική μοναρχία στα μάτια των υπηκόων της.

Δυναμικός χαρακτήρας

Οντας ανήσυχο πνεύμα ο Φίλιππος στα νιάτα του είχε διακριθεί υπηρετώντας στο βρετανικό Πολεμικό Ναυτικό ενώ συμμετείχε ενεργά σε πολλές επιχειρήσεις κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου. Αφότου η σύζυγός του ανέλαβε καθήκοντα βασίλισσας, εκείνος βάλθηκε και τα κατάφερε να μάθει να κυβερνά αεροσκάφη ενώ το 1956 θέσπισε το «Duke of Edimburgh Award», ένα πρόγραμμα επιβράβευσης εφήβων και νεαρών ενηλίκων σε όλον τον κόσμο που διακρίνονται σε μία σειρά από ασκήσεις αυτοβελτίωσης,, με στόχο την ενδυνάμωση του σώματος αλλά και του χαρακτήρα.

Ενδεχομένως να ήταν αυτός ένας από τους λόγους για τους οποίους ο Φίλιππος είχε μία ιδιαίτερα δύσκολη σχέση με τον γιο του και διάδοχο του θρόνου πρίγκιπα Κάρολο, η ευαίσθητη ιδιοσυγκρασία του οποίου ερχόταν σε πλήρη αντίθεση με την ορμητικότητα του πατέρα του. Ο οποίος δεν δίστασε ακόμα και να παρέμβει στην ιδιωτική ζωή του Καρόλου, επιδιώκοντας να τον απομακρύνει από την Καμίλα Σαντ, νυν δούκισσα τη Κορνουάλης, και να τον στρέψει προς την Νταïάνα. Το ότι ο γιος του κατάφερε, τελικά, να νυμφευθεί την εκλεκτή της καρδιάς του και, εκτός απροόπτου, μία μέρα θα την κάνει και βασίλισσα στο πλευρό του, δεν έχει καμία σημασία.

Ο Φίλιππος δεν είχε καλές σχέσεις ούτε με τη Σάρα Φέργκιουσον, τη δούκισσα της Υόρκης και πρώην σύζυγο του πρίγκιπα Αντρέα. Το ότι υπήρχε μεταξύ τους έντονη αντιπάθεια δεν ήταν ποτέ μυστικό. Ο Δούκας του Εδιμβούργου ήταν πάντα εχθρικός με αυτές τις ταπεινής καταγωγής (σε σχέση με τους γαλαζοαίματους) αλλά ιδιαίτερα φιλόδοξες γυναίκες που εισήλθαν στη βασιλική οικογένεια της Βρετανίας, εξού και η επιφυλακτικότητα και η αντιπάθειά του για την Μέγκαν Μαρκλ.

Θεματοφύλακας της μοναρχίας

Τα τελευταία χρόνια ο Φίλιππος είχε αναλάβει τον ρόλο του προστάτη του Οίκου των Ουίνδσορ και του θεματοφύλακα της βρετανικής μοναρχίας. Αποσύρθηκε, ωστόσο, από τα καθήκοντά του πριν από μία τετραετία, και η απουσία του έγινε αμέσως αισθητή, λαμβάνοντας υπόψη όλα όσα έλαβαν χώρα το τελευταίο διάστημα στους κόλπους της βασιλικής οικογένειας, από τη φυγή του Χάρι και της Μέγκαν στις ΗΠΑ έως την πολύκροτη συνέντευξη που παραχώρησαν στην Οπρα, κατηγορώντας την αυλή για ρατσισμό.

Ο Φίλιππος αποσύρθηκε από τα κοινά λόγω της προχωρημένης του ηλικίας αλλά δεν σταμάτησε να οδηγεί, έως την ημέρα που ενεπλάκη σε ένα σοβαρό αυτοκινητιστικό ατύχημα πριν από μόλις μία διετία. Ο χαμός του αφήνει αναμφίβολα ένα σημαντικό κενό στη βρετανική μοναρχία το οποίο δύσκολα θα καλυφθεί. Οι υπήκοοι της συζύγου του θα αποζητούν τον (άλλοτε κωμικό άλλοτε ντροπιαστικό) αυθορμητισμό ενός γαλαζοαίματου παλαιάς κοπής ενώ η Ελισάβετ θα αποζητά το στήριγμά της.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News