Ενα σημαντικό ιταλικό λογοτεχνικό έργο, «Ο γατόπαρδος» –το μοναδικό που έγραψε ο σικελός ευγενής Ντον Τζουζέπε Τομάζι, τελευταίος πρίγκιπας της Λαμπεντούζα, τυπωμένο το 1958, δηλαδή μετά τον θάνατο του συγγραφέα του, και από… αναρχικό εκδότη (τον Τζαντζάκομο Φελτρινέλι)– γυρίστηκε ταινία το 1963 από τον «κόκκινο κόμη» της Τσινετσιτά, τον Λουκίνο Βισκόντι.

Το φιλμ θεωρείται αριστούργημα καθώς, πέρα από τη σκηνοθετική μαεστρία, εξαιρετικές ήταν και οι ερμηνείες των ηθοποιών, πρωταγωνιστών και δευτεραγωνιστών, όλοι τους με μεγάλη καριέρα και διακριτό στίγμα στο παγκόσμιο σινεμά (Μπαρτ Λάνκαστερ, Αλέν Ντελόν, Κλάουντια Καρντινάλε, Τζουλιάνο Τζέμα, Τέρενς Χιλ κ.ά.).

Η τωρινή είδηση είναι ότι η μεγάλη επιτυχία του έργου –και του βιβλίου και της ταινίας–, που πραγματεύεται τον θάνατο της σικελικής φεουδαρχίας και την ανατολή της νέας Ιταλίας του Γκαριμπάλντι και του Risorgimento, δελέασε το Netflix να φτιάξει μια ομότιτλη σειρά («Γατόπαρδος») την οποία θα πλασάρει ως την κορυφαία στον κατάλογό της.

Τις σχετικές πληροφορίες έδωσε η Corriere della Sera. Στο νέο καστ θα συμμετάσχουν ο Κιμ Ρόσι Στούαρτ, που θα ερμηνεύσει τον βασικό ρόλο του Ντον Φαμπρίτσο Κορμπέρα, δηλαδή τον ρόλο του Λάνκαστερ, ο Σαούλ Νάνι, «σωσίας» του νεαρού Ντελόν, που θα παίξει τον ρόλο του Τανκρέντι Φαλκονέρι, η Ντέβα Κάσελ, κόρη της Μόνικα Μπελούτσι, η οποία θα παίξει τον ρόλο της Αντζέλικα, δηλαδή εκείνον που είχε ερμηνεύσει η Καρντινάλε.

Οι άνθρωποι του Netflix δηλώνουν ότι έχουν επίγνωση ότι καταπιάνονται με ένα «βουνό», «ένα από τα πιο σημαντικά μυθιστορήματα του 20ού αιώνα, ένα έπος που διαδραματίζεται στη Σικελία της δεύτερης πεντηκονταετίας του 19ου αιώνα». Μίλησαν για «μπαρόκ παλάτια» και για «ξεραμένη από τον ήλιο γη», συστατικά που δημιουργούν ένα αξεπέραστο σκηνικό για τη δράση.

Φιλοδοξούν να καταστήσουν θελκτική για το σημερινό κοινό «μια ιστορία που γράφτηκε πριν από 70 χρόνια σχεδόν». Σε τι θα επικεντρώσουν; «Στην ψυχή του έργου, εκεί όπου υπάρχουν η εξαιρετική ανθρωπιά και η συγκεκριμένη και αυθεντική ταυτότητα».

Το μυθιστόρημα (στα ελληνικά κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις BELL σε μετάφραση Μαρίας Σπυριδοπούλου) είναι η φωτογραφία μιας εποχής αβεβαιότητας και μετάβασης, αμφιβολιών και αλλαγών. Πρωταγωνιστής είναι ο Ντον Φαμπρίτσο, οξυδερκής παρατηρητής του ιστορικού εκφυλισμού της παρακμασμένης τάξης του. Βλέπει την απόβαση των ανδρών του Τζουζέπε Γκαριμπάλντι στο νησί, την επαναστατική κίνηση που θέτει τις προϋποθέσεις για την ενσωμάτωση της Σικελίας στο Βασίλειο της Σαρδηνίας και μέσω αυτού στον εθνικό κορμό. Πρόκειται για τοιχογραφία μιας ιστορικής περιόδου κοσμογονικής για την Ιταλία και συγχρόνως για πορτρέτο της υπερήφανης σικελικής ψυχής.

Βέβαια, η υπερηφάνεια της σικελικής ψυχής φαίνεται και σε άλλα ιστορικά γεγονότα, λόγου χάρη στον Σικελικό Εσπερινό του 1282, όταν οι ντόπιοι επαναστάτησαν και αποτίναξαν τον γαλλικό ζυγό υποκινούμενοι από τον έλληνα αυτοκράτορα του Βυζαντίου Μιχαήλ Η’ τον Παλαιολόγο, ο οποίος εκδικήθηκε έτσι τους Φράγκους για την πρώτη άλωση της Πόλης, εκείνη του 1204. (Οι λεπτομέρειες στο βιβλίο του Στίβεν Ράνσιμαν «Σικελικός Εσπερινός», εκδόσεις Γκοβόστης, μετάφραση Αννη Αργυροπούλου Χίλτεμαν).

Αυτή η φοβερή ιστορία σικελικής ψυχής θα μπορούσε να γίνει και σενάριο βέβαια, για ταινία ή για τηλεσειρά, ωστόσο οι του Netflix προτίμησαν τον «Γατόπαρδο» επειδή θέλουν να παραγάγουν «κάτι ιταλικό με διεθνή απήχηση», όπως λένε.

Η τηλεοπτική σειρά του Netflix «Γατόπαρδος» θα ολοκληρωθεί σε έξι επεισόδια και την παραγωγή θα υπογράψουν οι εταιρείες Indiana Production και Moonage Pictures. Εκπρόσωπος της πρώτης δήλωσε στην Corriere ότι το λογοτεχνικό πρωτότυπο θα προστατευθεί, και για αυτόν τον λόγο «θα υπάρξει εξαιρετική επιμέλεια όσον αφορά την ανακατασκευή των περιβαλλόντων» από ειδικούς επιστημονικούς συνεργάτες. Δίπλα σε αυτούς θα δουλέψουν «πέντε ράφτες που φτιάχνουν τα κοστούμια εποχής και ένα συνεργείο 250 ατόμων». Ο προϋπολογισμός είναι «σημαντικός, και αυτό θα φανεί στο τελικό αποτέλεσμα».

Τέλος, αξίζει να σημειωθεί ότι εκείνο το «Λαμπεντούζα» που αποτελούσε μέρος του τίτλου του Τομάζι δεν είναι άλλο από το νησί νοτίως της Σικελίας, το οποίο τα τελευταία χρόνια έγινε γνωστό παγκοσμίως από τις «καραβιές» των επίδοξων μεταναστών εξ Αφρικής – άλλη μια ειρωνεία για το τέλος των ιστορικών περιόδων, την οποία δεν μπορούσαν να συλλάβουν ο συγγραφέας και οι ήρωες του «Γατόπαρδου» στις εποχές τους, ούτε βέβαια ο Βισκόντι και οι ηθοποιοί του στον δικό τους καιρό…

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News