Από τις δέκα, το βράδυ και μετά περιφέρεται στα γεμάτα κόσμο σοκάκια της πρωτεύουσας της Ολλανδίας. Παρότι συνήθως κρατάει ένα ποτό στο χέρι του, βρίσκεται διαρκώς σε εγρήγορση καθώς καλείται να «διαχειριστεί» μια πόλη -και μάλιστα κατά τη διάρκεια της νύχτας, από τη δύση έως την ανατολή- μια πόλη με πάμπολλα μπαράκια και άλλα τόσα κλαμπ και πλήθος ανθρώπων που βγαίνουν από τα σπίτια τους όταν οι περισσότεροι από τους συμπολίτες τους βρίσκονται ήδη στο κρεβάτι.
Για τον Μίρικ Μίλαν ο λόγος, τον 35χρονο «νυχτερινό δήμαρχο» (Night Mayor) του Αμστερνταμ. Ο ρόλος του δεν είναι θεσμικός αλλά αποτελεί γεγονός πως ο πρώην υπεύθυνος επικοινωνίας σε νυχτερινά κλαμπ πλέον συνεργάζεται στενά με τον Eμπερχαρντ βαν ντερ Λάαν, τον εκλεγμένο δήμαρχο της ολλανδικής μητρόπολης. Η άτυπη αυτή θέση του νυχτερινού δημάρχου δημιουργήθηκε το 2014 και αποτέλεσε την κατάληξη ενός πιλοτικού προγράμματος που άρχισε το 2003.
«Χρειάζονται οι μεγαλουπόλεις μια Τσάιναταουν της νυχτερινής ζωής» ήταν το αρχικό ερώτημα αυτού του ιδιότυπου «δημάρχου» ο οποίος πλέον υποστηρίζει πως μέσω της δημιουργίας μιας περιοχής για τις επιχειρήσεις δραστηριοποιούνται κατά τη διάρκεια της νύχτας, οι σύγχρονες μεγαλουπόλεις πόλεις μπορούν να ισορροπήσουν τις επιθυμίες και τις ανάγκες των νυχτερινών τύπων με τις απαιτήσεις της πλειονότητας για γαλήνη και ηρεμία.
Αλλά η ιδέα του Μίλαν δεν αφορά μόνον τη νυχτερινή διασκέδαση. Το όραμά του δεν είναι η δημιουργία μιας ζώνης μέθης. Αυτό που έχει στο μυαλό του είναι μια γειτονιά η οποία πέρα από μπαρ και κλαμπ θα διαθέτει επίσης εστιατόρια, ακόμη και «μια βιβλιοθήκη για τους φοιτητές» και θα είναι «ανοιχτή» 24 ώρες το εικοσιτετράωρο και 7 ημέρες την εβδομάδα με απώτερο σκοπό την περαιτέρω τόνωση της «οικονομίας της νύχτας», σύμφωνα με τον ίδιο.
Ο Μίλαν παρατήρησε ότι τα περισσότερα δυσάρεστα περιστατικά, είτε επρόκειτο για τη διατάραξη της κοινής ησυχίας είτε για το ξέσπασμα καυγάδων, σημειώνονταν την ώρα που έκλειναν ταυτόχρονα όλα τα καταστήματα και οι δρόμοι του Αμστερνταμ πλημμύριζαν ξαφνικά με κόσμο
Πρακτικά δεν διαθέτει καμία εξουσία καθώς επίσημα είναι απλώς ο επικεφαλής μιας μη κυβερνητικής οργάνωσης. Εκλέχτηκε έπειτα από ψηφοφορία στην οποία συμμετείχαν χρήστες του Διαδικτύου, οι συμμετέχοντες σε ένα μουσικό φεστιβάλ και μια επιτροπή πέντε ειδικών. Λαμβάνοντας χρηματοδότηση τόσο από το δήμο όσο και από ιδιώτες, ο Μίλαν και η ομάδα του αρχικά καλούνται να διαχειριστούν και να βελτιώσουν τις τεταμένες σχέσεις ανάμεσα στους επιχειρηματίες της νύχτας από τη μία πλευρά και τους κατοίκους και τις δημοτικές Αρχές από την άλλη, που συνήθως αντιμετωπίζουν με καχυποψία τη νυχτερινή ζωή. «Η νύχτα είναι παρεξηγημένη. Δουλειά μου είναι να φτιάξω μια γέφυρα μεταξύ δύο κόσμων που συνομιλούν ελάχιστα μεταξύ τους, μεταξύ των θεσμών και της ζωής στην πόλη όταν αρχίζει να νυχτώνει», ανέφερε στην ιταλική Repubblica.
Και πολλές φορές το καταφέρνει χρησιμοποιώντας επιχειρήματα που σπανίως θα επικαλούνταν ένας παλαιάς κοπής αιρετός άρχοντας. Απέδειξε, για παράδειγμα, πως η επέκταση του ωραρίου λειτουργίας των νυχτερινών καταστημάτων μπορεί να περιορίσει αντί να αυξήσει την ηχορύπανση και την αταξία.
Εως πρόσφατα, στο Αμστερνταμ τα νυχτερινά μαγαζιά υποχρεούνταν από τον νόμο να κλείνουν στις 4 το πρωί τις καθημερινές και μία ώρα αργότερα τα Σαββατοκύριακα. Ο Μίλαν, ωστόσο, παρατήρησε ότι τα περισσότερα δυσάρεστα περιστατικά, είτε επρόκειτο για τη διατάραξη της κοινής ησυχίας είτε για το ξέσπασμα καυγάδων, σημειώνονταν την ώρα που έκλειναν ταυτόχρονα όλα τα καταστήματα και οι δρόμοι του Αμστερνταμ πλημμύριζαν ξαφνικά με κόσμο. Ο Μίλαν εξασφάλισε σε 10 κλαμπ άδεια λειτουργίας 24 ώρες το εικοσιτετράωρο. Το αποτέλεσμα ήταν η αισθητή μείωση περιστατικών διατάραξης της κοινής ησυχίας. Σημειώνεται, ωστόσο, ότι τα κλαμπ αυτά δεν βρίσκονται στο πυκνοκατοικημένο κέντρο αλλά στην περιφέρεια της πόλης.
Oσον αφορά την καρδιά του Aμστερνταμ, εκεί δραστηριοποιούνται οι αποκαλούμενοι «city hosts», εθελοντές που περιφέρονται στους δρόμους της πόλης και κατευνάζουν τα πνεύματα, όποτε αυτά οξύνονται, και υπενθυμίζουν σε όσους παρεκτρέπονται τους κανόνες καλής συμπεριφοράς. «Μερικές φορές οι άνθρωποι δεν καταλαβαίνουν ότι η συμπεριφορά τους είναι αντικοινωνική, βγαίνουν από ένα κλαμπ και δεν αντιλαμβάνονται ότι φωνάζουν. Αρκεί απλώς να τους εξηγήσεις ότι εκεί μένουν άνθρωποι για να σταματήσουν», προσδιόρισε ο Μίλαν, οι ιδέες του οποίου φαίνεται πως εκτιμώνται ιδιαίτερα, ακόμη και πέρα από τα σύνορα της Ολλανδίας.
Νυχτερινοί δήμαρχοι υπάρχουν πλέον και στο Παρίσι, στην Τουλούζη και στη Ζυρίχη. Ο Μπόρις Τζόνσον, δήμαρχος του μητροπολιτικού Λονδίνου εμφανίζεται θετικός στο ενδεχόμενο να τον αντικαθιστά κάποιος κατά τη διάρκεια της νύχτας ενώ στο Βερολίνο υπάρχει ήδη η αποκαλούμενη Club Commission. Στην Ολλανδία, πέρα από το Άμστερνταμ, νυχτερινούς δημάρχους έχουν επίσης το Χρόνιγκεν και το Νίτζμεγκεν. Τον ερχόμενο Απρίλιο, όλοι αυτοί οι πρωτοπόροι (του πρώτου βαθμού) της τοπικής αυτοδιοίκησης πρόκειται να συγκεντρωθούν στην ολλανδική πρωτεύουσα για να συμμετάσχουν στη Σύνοδο Νυχτερινών Δημάρχων. Θα πραγματοποιηθεί μία ημέρα έπειτα από μια διεθνή διάσκεψη «κανονικών» δημάρχων και μπορούν να συμμετάσχουν εκπρόσωποι όλων των δήμων της Ευρώπης που ενδιαφέρονται για τη δημιουργία μιας ανάλογης θέσης. Ακούνε οι κύριοι Καμίνης και Μπουτάρης;
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News