Μπορεί οι ένοπλες δυνάμεις της Βραζιλίας να μην κινήθηκαν υπέρ του Μπολσονάρο κατά τη διάρκεια των… ικεσιών που ανέπεμψαν σε αυτές οι οπαδοί του την περασμένη Κυριακή, ωστόσο οι διεθνείς αναλυτές θεωρούν άγνωστο αν όντως παραμένουν πιστές στο Σύνταγμα και στη Δημοκρατία, αφού αρκετοί αξιωματικοί του βραζιλιάνικου στρατού, ιδίως κατώτεροι, συμπαθούν τον πρώην πρόεδρο και αντιπαθούν τον νυν.

Και είναι γεγονός ότι κατά τη διάρκεια της θητείας του Μπολσονάρο ο στρατός συγκέντρωσε πολιτική δύναμη, λένε ορισμένοι, ενώ ουδέποτε η ηγεσία του στρατεύματος καταδίκασε την αντιδημοκρατική ρητορική του. Αλλοι, πάλι, θύμισαν ότι ο Μπολσονάρο, ακριβώς πάνω στον οίστρο της αντιδημοκρατκής ρητορικής του, εξέφρασε νοσταλγία για τη στρατιωτική δικτατορία που κυβέρνησε τη Βραζιλία από το 1964 έως το 1985.

Γεγονός είναι, επίσης, ότι στο υπουργικό συμβούλιο της κυβέρνησης Μπολσονάρο οι στρατιωτικοί, απόστρατοι και εν ενεργεία, κατείχαν σημαντικούς θώκους. Οι στρατιωτικοί αυτοί ηγήθηκαν σε διάφορα υπουργεία κομβικής σημασίας, όπως είναι τα Υποδομών, Ορυχείων και Ενέργειας και Εθνικής Αμυνας. Οι αναλυτές, λοιπόν, κρίνουν ότι με τον έναν ή με τον άλλον τρόπο ο βραζιλιάνικος στρατός έπαιξε ρόλο σε σημαντικές αποφάσεις: από την αμφισβητούμενη διαχείριση της πανδημίας μέχρι τις σχέσεις της χώρας με την Κίνα.

Τεράστια η πολιτική επιρροή των στρατιωτικών, συνεπώς, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ο Μπολσονάρο κινεί τα νήματα. Οι περισσότεροι στρατηγοί θα προστατεύσουν τη Δημοκρατία. Γι’ αυτό και δεν ανταποκρίθηκαν στις εκκλήσεις των διαδηλωτών. Ωστόσο, δεν σταμάτησαν να συμπαθούν τον Μπολσονάρο και, γενικώς, να είναι συντηρητικοί. «Πρόκειται για κόμπο που είναι δύσκολο να λυθεί» έγραψαν κάποιοι, άρα υπάρχει ένας γόδριος δεσμός. Οπως και ανησυχία για το τι θα συμβεί τις επόμενες ημέρες από απόψεως ασφαλείας σε όλη τη Βραζιλία. Σε ποιον βαθμό θα περιοριστούν ενέργειες ανάλογες εκείνων της περασμένης Κυριακής;

Οι αναλυτές προτείνουν στον Λούλα προσεκτικές κινήσεις, χωρίς υπερβολές. Επειδή πιθανολογείται παρασκηνιακή ανάμειξη μελών των δυνάμεων ασφαλείας στα επεισόδια των «μπολσοναρικών», αν τυχόν επιχειρηθεί άμεση εκκαθάριση του στρατεύματος από τα βραζιλιάνικα «σταγονίδια», τότε ενδέχεται να αποσταθεροποιηθεί η πολιτική ζωή της Βραζιλίας για καιρό. Ο Λούλα πρέπει να αποδείξει ότι ο νόμος και η Δημοκρατία θα επικρατήσουν στη Βραζιλία, πρέπει να τιμωρήσει τους ενόχους, όχι όμως να στοχοποιήσει ως πραξικοπηματίες το 49% των Βραζιλιάνων που ψήφισαν τον Μπολσονάρο.

Φυσικά, η εξέγερση των οπαδών του Μπολσονάρο, και ας ήταν αποτυχημένη, δείχνει τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο Λούλα καθώς ξεκινά την τρίτη προεδρική θητεία του υπό συνθήκες πολύ λιγότερο ευνοϊκές από οικονομικής και πολιτικής πλευράς, εν συγκρίσει με τις προηγούμενες κυβερνήσεις του, από το 2003 έως το 2010. Είναι ξεκάθαρο ότι ο μισός βραζιλιάνικος λαός δεν συγχώρεσε ποτέ τον Λούλα για τη διαφθορά που άνθησε την περίοδο της διακύβερνησής του. Ούτε για την ύφεση που προκάλεσαν οι πολιτικές του. Εκτός από την επιβράδυνση της οικονομίας, τα αυξανόμενα επίπεδα φτώχειας και την κοινωνική πόλωση, ο Λούλα πρέπει να ανησυχεί πια και για τυχόν νέες εξεγέρσεις των ακροδεξιών.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News