Οι εχθροί του Τζο Μπάιντεν μπορεί να χάρηκαν με το τριπλό παραπάτημά του στα σκαλοπάτια του προεδρικού αεροπλάνου, όμως αυτό είναι και το μοναδικό «φάουλ» που έχουν να του προσάψουν – ένα σκουντούφλημα, δεν έγινε δα και τίποτε τρομερό.
Μπορεί να φωνάζουν ότι είναι πολύ γέρος για να κυβερνήσει τις ΗΠΑ, ωστόσο τι να πουν για το μεγάλο του επίτευγμα, ότι κατάφερε μέσα σε μόλις 50 ημέρες προεδρίας να εμβολιάσει 100 εκατομμύρια Αμερικανούς! Επ’ αυτού ούτε λέξη… Διότι ήταν «δόσεις ελπίδας» αυτές, ακριβώς όπως το είπε ο πρόεδρος.
Οσον αφορά το περιστατικό του Air Force One, η συντάκτρια των λονδρέζικων Times Σάρρα Μπάξτερ γράφει ότι το εκμεταλλεύτηκε αμέσως ο ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν και του «ευχήθηκε καλή υγεία». Επισημαίνει ότι νωρίτερα ο Μπάιντεν τον αποκάλεσε «δολοφόνο», ότι ο Πούτιν παρεξηγήθηκε και έτσι ίσως να αντέδρασε σκωπτικά.
Ωστόσο σημασία έχει, γράφει, ότι τις αιτιάσεις των ρωσικών ΜΜΕ –περί ανοίας του Μπάιντεν– τις ενστερνίστηκε αμέσως ο Τραμπ Τζούνιορ και τις αναπαρήγαγε μέσω Twitter. Δείχνει πολλά αυτό.
Η συντάκτρια των Times δεν παραβλέπει τις «γκάφες», όπως τις χαρακτηρίζει, που έχει διαπράξει ο Μπάιντεν με το καλημέρα στον Λευκό Οίκο. Μάλιστα, ξέχασε το όνομα του υπουργού του της Αμυνας και αποκάλεσε την Κάμαλα «πρόεδρο Χάρις». Ομως άλλο πράγμα είναι τα σαρδάμ και άλλο η άνοια, αυτά τα λάθη δεν είναι δυνατόν να λογαριάζονται σαν αποδείξεις καμένων εγκεφαλικών κυττάρων και νοητικής παρακμής. Αλλού θα κριθεί το παιχνίδι.
Η οικονομία θα τον δικαιώσει
Μετά την πανδημία, το πρώτο πεδίο που θα παράσχει αποδείξεις πολιτικής καταλληλότητας είναι η οικονομία. Πολλοί είναι οι οικονομολόγοι που ήδη προβλέπουν άλμα στην ανάπτυξη μέσω της εκτόξευσης της κατανάλωσης που θα κάνουν οι Αμερικανοί μόλις ανακτήσουν την κανονικότητα στη ζωή τους.
Την περασμένη εβδομάδα η Goldman Sachs προέβλεψε ότι η οικονομία των ΗΠΑ θα αυξηθεί 8% εφέτος, με παράλληλη μείωση της ανεργίας στο 4% (από το 6,5%). Και ο επόμενος χρόνος θα είναι ακόμη καλύτερος: το 2022 η ανεργία θα περιοριστεί στο 3,5%.
Προς το παρόν ο πρόεδρος είναι συνεπής μεταρρυθμιστής χωρίς να κάνει θόρυβο γύρω του, κάτι που συμφέρει το Δημοκρατικό Κόμμα και το παραδέχονται και οι Ρεπουμπλικανοί όπως ο τεξανός γερουσιαστής Τεντ Κρουζ, που στη διοίκηση Μπάιντεν είδε «ριζοσπαστισμό πίσω από τη φαινομενική πλήξη». Η βρετανίδα δημοσιογράφος υποκλίνεται…
Joe Biden’s decision to be as boring as paint drying is a mask designed to hide his radical policy agenda. #BoringButRadical pic.twitter.com/cWg36Qcstd
— Ted Cruz (@tedcruz) March 11, 2021
Οι Νew York Times (άρθρο του Φρανκ Μπρούνι) υπογραμμίζουν την αποστασιοποίηση από το προσκήνιο και την αφανή δουλειά, αποφαίνονται ότι «έχει αντίληψη του επείγοντος και μεγάλες φιλοδοξίες» και, τελικά, ανακράζουν «Ζήτω του αρχηγού!» Και όσον αφορά τις «γκάφες» μπροστά στα media, οι ΝΥΤ παρατηρούν ότι «είναι ευκολότερο να τις αποφεύγει κανείς αν δεν είναι αυθόρμητος». Αρθρογράφος και εφημερίδα είναι βέβαιοι ότι η πολιτική του Μπάιντεν είναι τολμηρή, εγνωσμένου προσήματος (θετικού) και «στοχεύει στη φυλετική δικαιοσύνη, στα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ, στην ισότητα, στις υποδομές και στη μετανάστευση».
Οσον αφορά την προχωρημένη ηλικία του προέδρου, οι λονδρέζικοι Times θυμίζουν την περίπτωση του αειμνήστου προέδρου Ρόναλντ Ρίγκαν και τα θρυλούμενα επεισόδια της νόσου Αλτσχάιμερ, κατάσταση που όμως δεν τον εμπόδισε να κλείσει το μεγαλύτερο deal υπέρ της ειρήνης με τον Μιχαήλ Γκορμπατσόφ, στο Ρέικιαβικ: «Αν όντως είχε πρόβλημα παρηκμασμένου εγκεφάλου τότε, φαίνεται ότι αυτό δεν επηρέασε καθόλου την αποτελεσματικότητά του».
Πολύπειρο μάχιμο προσωπικό
Η στελέχωση του Λευκού Οίκου με πλήθος εμπείρων από μόνο του ένα γεγονός αξιοθαύμαστο λένε όλα τα Μέσα. Επειδή «η εμπειρία είναι αυτή που έχει σημασία και μετράει». Ο Γουίλιαμ Γκάλστον, από τους επιφανείς συνεργάτες του Ιδρύματος Brookings που έχει εργαστεί στον Λευκό Οίκο επί Κλίντον λέει: «Αυτή είναι μια κυβέρνηση έμπειρων επαγγελματιών. Ελάχιστοι είναι αυτοί που βρίσκονται στον Λευκό Οίκο πρώτη φορά στη ζωή τους».
Και οι έγκριτοι Financial Times από την πλευρά τους εκφράζουν την εκτίμησή τους για τα πρώτα αποτελέσματα της διοίκησης Μπάιντεν. Και θετικά είναι, λένε, και δημιουργούν αισιόδοξες προσδοκίες. Να γιατί.
α) Είναι αποτελεσματικός. Αντί να το κάνει μέσα σε 100 ημέρες, όπως είχε δεσμευτεί, τελικά κατάφερε να χορηγήσει 100 εκατομμύρια δόσεις σε μόλις 50 ημέρες. β) Είναι τυχερός. Ο Μπάιντεν δεν θα είχε κερδίσει χωρίς την πανδημία, γιατί η πανδημία και όχι η οικονομία είναι αυτή που καταδίκασε τον Τραμπ. Επιπλέον, η πανδημία έδωσε στον Μπάιντεν «την ευκαιρία να δείξει τη δύναμη της κρατικής παρέμβασης». γ) Είναι οξυδερκής. Εκανε σωστές επιλογές σε καίριες θέσεις του κρατικού μηχανισμού, όπως της Τζάνετ Γιέλεν στην οικονομία, αποφεύγοντας λάθη κακής στελέχωσης που έκαναν οι προκάτοχοί του, όπως ο Κάρτερ, ο Κλίντον ή και Ομπάμα ακόμη.
Μιλάμε για έναν άνθρωπο που πέρασε 44 χρόνια από τα 78 του ως γερουσιαστής ή αντιπρόεδρος, λένε οι FT. Εχει πείρα και ξέρει ότι η ταπεινότητα είναι αρετή. «Ο 46ος πρόεδρος αποδεικνύει ότι δεν χρειάζεται να είναι κάποιος σούπερ σταρ για να οδηγήσει την Αμερική. Και αυτό τον απαλλάσσει από οποιαδήποτε υποχρέωση να παίξει αυτόν τον ρόλο». Για όλα αυτά «οι πρώτοι μήνες του στον Λευκό Οίκο μπορούν να χαρακτηριστούν αθορύβως επαναστατικοί».
Ακολουθήστε το Protagon στο Google News