Πίσω από την Πύλη του Βρανδεμβούργου βρίσκεται το μνημείο Shoah, αφιερωμένο στη μνήμη των εβραίων που σκοτώθηκαν από τους ναζιστές. Είναι εντυπωσιακό για όσους περνούν από εκεί τα βράδια να βλέπουν ότι η περίμετρός του φυλάσσεται από αστυνομικούς με σκυλιά. Τώρα, αστέρια του Δαβίδ έχουν εμφανιστεί στην τουρκική συνοικία του Βερολίνου, όπως και στη δεκαετία του ’30. Και οι εβραίοι γονείς λένε ότι μετά τη σφαγή της Χαμάς, στις 7 Οκτωβρίου, δεν έστειλαν τα παιδιά τους στο σχολείο ή στο νηπιαγωγείο επειδή φοβήθηκαν.

Τα παραπάνω έγραψε η δημοσιογράφος της Corriere della Sera Μάρα Τζεργκολέτ, καταγγέλλοντας τον αντισημιτισμό. Ωστόσο, παραδέχθηκε ότι καμία ευρωπαϊκή χώρα δεν έχει ταχθεί τόσο ξεκάθαρα στο πλευρό του Ισραήλ όσο η Γερμανία και μνημόνευσε την ταχύτητα του καγκελαρίου Σολτς στις φιλοϊσραηλινές αποφάσεις, την οποία η υπόλοιπη Ευρώπη πρέπει να μιμηθεί. Βέβαια, υπάρχει και η άλλη όψη. Την κατέθεσε η Τζεργκολέτ.

Σε καμία άλλη χώρα οι εβραίοι δεν ένιωσαν τόσο άβολα και τόσο χαμένοι. Αν η Πύλη του Βραδεμβούργου, την πρώτη νύχτα μετά τη σφαγή, φωτίστηκε αμέσως με τα λευκά-μπλε χρώματα της ισραηλινής σημαίας, χρειάστηκαν σχεδόν δύο εβδομάδες για να παρελάσει ένα πλήθος μπροστά της επαναλαμβάνοντας «ποτέ ξανά». Στάθηκε σε ένα περιστατικό που σημειώθηκε στο Βερολίνο. Συγκλόνισε τους πάντες, έγραψε. Μια γειτονιά του, η Νόικελν, μετονομάστηκε σε «Πόλη της Γάζας».

Εκεί, μετά την τρομοκρατική επίθεση της Χαμάς, κάποιοι νεαροί βγήκαν στους δρόμους για να προσφέρουν γλυκά στους περαστικούς. Ακόμη και η Sonnenallee, η «Λεωφόρος του Ηλίου», που έχει το καλύτερο χούμους στο Βερολίνο, που είναι η καρτ ποστάλ της ανοικτής και πολυεθνικής πόλης, έκλεισε την Παρασκευή λόγω απεργίας υπέρ της Γάζας. Σχεδόν όλοι οι καταστηματάρχες προσαρμόστηκαν.

Η Γερμανία πρέπει να συνειδητοποιήσει με φρίκη ότι έχει μεγάλη αντισημιτική μειονότητα. Δεν μιλάμε για την Ακροδεξιά, πλέον το δεύτερο κόμμα της χώρας, αλλά για τους πρόσφυγες. Αυτοί φέρουν μαζί τους αντι-ισραηλινή κουλτούρα και ιδεολογία. Το εβραϊκό μίσος έχει γίνει κυρίαρχο ρεύμα μεταξύ των νεαρών και των νέων ενηλίκων σε ορισμένες αραβικές κοινότητες, καταγγέλλουν οι εβραϊκές κοινότητες. Η Γερμανία έχει έξι εκατομμύρια μουσουλμάνους.

Ο Χένρι Κίσινγκερ, εβραίος που έφυγε από τη Γερμανία το 1938, ενώ ήταν ακόμη παιδί, πιστεύει ότι αποτελεί σοβαρό λάθος να αφήσουμε τόσο μεγάλο αριθμό ανθρώπων από εντελώς διαφορετικούς πολιτισμούς, με διαφορετικές θρησκείες και αντιλήψεις, επειδή όλοι αυτοί δημιουργούν ομάδες πίεσης. Η αρθρογράφος έγραψε ότι οι εβραίοι μπορεί να θυμίζουν στους Γερμανούς τις αμαρτίες τους και για αυτό να αγανακτούν, αλλά ας μην ξεχνάμε πόσο πόνεσε ο γερμανικός λαός ανασκαλεύοντας το παρελθόν του, ας μην ξεχνάμε ότι τα παιδιά στράφηκαν εναντίον των ναζί πατεράδων τους. Για να μην επαναληφθεί ό,τι έγινε επί ημερών τους.

Τώρα όμως τι θα συμβεί με τους πρόσφυγες, που όχι μόνο αγνοούν αυτή τη στάση των μεταπολεμικών Γερμανών, αλλά δεν ενδιαφέρονται καν να τη μάθουν; Η Γερμανία, λοιπόν, αντιμετωπίζει το φάσμα της βαθιάς αναθεώρησης των σταθερών της. Το ανθρωπιστικό άνοιγμα της πρώην καγκελαρίου Ανγκελα Μέρκελ προς τους μετανάστες κατέληξε εδώ, και πλέον η χώρα πρέπει να ενσωματώσει όλους αυτούς.

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News