Ηταν, ίσως, η πιο καθηλωτική τηλεοπτική του συνέντευξη. Την παρακολούθησαν εκατομμύρια άνθρωποι στο βρετανικό κανάλι ITV, αλλά και μέσω Διαδικτύου – αμέσως έγινε viral. «When Piers Met Cristiano Ronaldo». Ο Πιρς Μόργκαν, ο γνωστός δημοσιογράφος που ειδικεύεται στις on-camera εξομολογήσεις διασημοτήτων (πολιτικών, οικονομικών παραγόντων, καλλιτεχνών, αθλητών, κ.λπ.), ήταν εκεί. Πού ήταν, όμως, ο πραγματικός Κριστιάνο;

Το ομορφόπαιδο με το μαλλί «στην τρίχα», την απαστράπτουσα οδοντοστοιχία, τον φαρδύ -σαν κορμό δέντρου- λαιμό και τους μύες που ασφυκτιούσαν μέσα στο στενό, λευκό του τζιν, ήταν «φτυστός» ο πορτογάλος σούπερ-σταρ. Αλλά, όσο η συνέντευξη κυλούσε, τόσο περισσότερο αμφέβαλλες για το αν αυτός ο χαλαρός, συναισθηματικός, ευσυγκίνητος, ευγενής και πνευματώδης τύπος που καθόταν απέναντι στον Μόργκαν, ήταν στ’ αλήθεια ο εγωμανής, υπερφίαλος, ματαιόδοξος και ωραιοπαθής «CR7», που λατρεύουμε να μισούμε.

Σε μια άχρωμη, ψυχρή σουΐτα ξενοδοχείου στο Τορίνο -εκεί μαγνητοσκοπήθηκε η συνέντευξη- εμφανίστηκε ο πιο «γήινος», προσηνής και ευαίσθητος Κριστιάνο που γνώρισε ο κόσμος. Η πανοπλία του ποδοσφαιρικού ρομπότ άνοιξε, και από μέσα της ξεπήδησε ένας κανονικός άνθρωπος. Ο θνητός πίσω από τον Θεό των γηπέδων.

Μίλησε, για πρώτη φορά, σαν ένας από εμάς. Για τα τέσσερα παιδιά του, που ποτέ δεν τα πήγε στο πάρκο να παίξουν – και πόσο αυτό τον βαραίνει. Για τον «εφιάλτη» του, μήπως ο μεγάλος του γιος ακούσει στην τηλεόραση ότι ο πατέρας του κατηγορήθηκε για βιασμό – και πόσο ντρέπεται γι’ αυτό. Για την Τζορτζίνα, την οποία ερωτεύτηκε με την πρώτη ματιά και σύντομα θα παντρευτεί. Παραδέχτηκε, μάλιστα (ποιος, ο Ρονάλντο!) ότι το σεξ μαζί της είναι καλύτερο κι από το κορυφαίο του γκολ (το φοβερό «ψαλίδι» στο ματς της Ρεάλ με τη Γιουβέντους). Για τη δυσκολία του να περνά απαρατήρητος (αυτός που θέλει να βρίσκεται στο κέντρο του κόσμου) είπε πως κάποτε αναγκάστηκε να φορέσει περούκα και ψεύτικο μουστάκι για να πάει ινκόγκνιτο σε ένα νυχτερινό κέντρο.

Στα δύσκολα παιδικά του χρόνια είχε αναφερθεί και παλαιότερα. Πάντα του άρεσε να μας υπενθυμίζει ότι ξεκίνησε από το μηδέν, γιατί αυτό κάνει την επιτυχία του να φαίνεται ακόμη μεγαλύτερη. Σχεδόν ποτέ, όμως, δεν μιλούσε για ανθρώπους που τον βοήθησαν, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Τώρα τον ακούσαμε να λέει για την υπάλληλο των McDonald’s, η οποία του έδινε -στα κρυφά- burgers που είχαν περισσέψει, όταν ήταν 12 ετών και ζούσε μόνος στη Λισαβόνα, μακριά από την οικογένειά του. Εντνα την έλεγαν. Την αναζητεί, για να της το ανταποδώσει. Γιατί άργησε τόσο;

Το highlight του «ανθρώπινου» Ρονάλντο ήταν η στιγμή που ο Μόργκαν του ζήτησε να παρακολουθήσουν μαζί ένα βίντεο από τα παλιά. Εδειχνε τον πατέρα του, Ζοσέ, ο οποίος «έφυγε» στα 52 του από ηπατική ανεπάρκεια, να δηλώνει περήφανος που ο γιος του (τότε ήταν 18 ετών) παίζει στην πρώτη ομάδα της Σπόρτινγκ Λισαβόνας. Ο Κριστιάνο άφησε τον πόνο να ζωγραφιστεί στο πρόσωπό του. Δεν νοιάστηκε καθόλου, αν θα «τσαλακωθεί» το συνήθως αγέρωχο προφίλ του.

«Αυτό το βίντεο το βλέπω για πρώτη φορά. Απίστευτο! Τον πατέρα μου δεν τον γνώρισα, ποτέ. Ηταν πάντα μεθυσμένος. Κι αυτό για το οποίο λυπάμαι περισσότερο, είναι ότι δεν πρόλαβε να δει τι έχω καταφέρει. Δεν με είδε, ποτέ, να παίρνω βραβεία. Η υπόλοιπη οικογένειά μου είδε τα πάντα. Η μαμά μου, τα αδέλφια μου, ο μεγαλύτερος γιος μου… Εκείνος, τίποτα. Πέθανε νέος… Δεν ξέρω πού τις βρήκατε αυτές τις εικόνες, πρέπει να τις δείξω στην οικογένειά μου». Ο άσος της Γιουβέντους δεν κατάφερε να συγκρατήσει τα δάκρυά του για αρκετή ώρα. Δεν τον είχαμε δει να κλαίει, παρά μόνο για κάποια χαμένα παιχνίδια. Από τα νεύρα του. Σαν κακομαθημένο παιδί που δεν του έκαναν το χατήρι. Τώρα, όμως…

Είχαμε συνηθίσει τον Ρονάλντο που έβλεπε τον κόσμο αφ’ υψηλού. Αυτόν που οι (ουκ ολίγες) φιλανθρωπίες του ήταν η μόνη του επαφή με την πραγματική ζωή, και κανένα δικό του βάσανο δεν μπορούσε να τον αγγίξει. Ωσπου, ξαφνικά, εμφανίστηκε μπροστά μας ένας «άλλος». Που ο χαμός του πατέρα του τον πονά ακόμη, που «τρέμει» για το τι θα ακούσουν τα παιδιά του γι’ αυτόν, που είναι ικανός να αγαπήσει μια γυναίκα περισσότερο κι από το καλύτερό του γκολ, που δεν ξεχνά όσους τον βοήθησαν, που θέλει να περάσει απαρατήρητος μέσα στο πλήθος. Ποιος από τους δύο, άραγε, είναι ο πραγματικός;

Ενας από τους βιογράφους του, ο Ιταλός Λούκα Καγιόλι, ο οποίος έζησε για αρκετό καιρό κοντά του, παρατηρώντας την καθημερινότητά του, έχει εκμυστηρευτεί σε έλληνα δημοσιογράφο -τον Αντώνη Καρπετόπουλο- το εξής εκπληκτικό: ο Ρονάλντο του είχε ζητήσει να μη γράψει τίποτα θετικό από όσα ανακάλυψε για τον χαρακτήρα του. «Μου αρέσει, ο καθένας να έχει στο μυαλό του τον Ρονάλντο όπως αυτός νομίζει ότι είναι», του είχε εξηγήσει. «Δεν με πειράζει να με αντιπαθούν, άνθρωποι που δεν με γνωρίζουν». Η αθλητική ψυχολογία το ονομάζει «κουλτούρα του ναρκισσισμού», και ο Κριστιάνο φαίνεται να είναι τυπική περίπτωση πρωταθλητή που αντλεί δύναμη από τα αρνητικά συναισθήματα τα οποία προκαλεί με τη συμπεριφορά του. Το έχει παραδεχτεί και ο ίδιος. Γιατί, τώρα, επιδιώκει να αλλάξει την εικόνα του; Δεν φοβάται, μήπως οι haters… τον αγαπήσουν;

Η συνέντευξη του Ρονάλντο στον Μόργκαν κράτησε μια ώρα. Του πρώην πρωθυπουργού της Βρετανίας, Ντέιβιντ Κάμερον, την προηγούμενη μέρα, είχε ακριβώς τη μισή διάρκεια. Αξιζε, όμως. Αποκάλυψε μια άγνωστη πλευρά του «CR7». Τελικώς, ήταν αυτός. Σιγουρευτήκαμε όταν είπε: «Για μένα, είμαι ο κορυφαίος. Γι’ αυτό, στον τάφο μου θέλω το νούμερο 1, όχι το 7».

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News