Στο κινηματογραφικό Φεστιβάλ της Βενετίας, και εκτός συναγωνισμού, θα προβληθεί ντοκιμαντέρ του γερμανού σκηνοθέτη Andres Veiel με τίτλο «Ρίφενσταλ», το οποίο αφορά την πασίγνωστη «σκηνοθέτρια του Χίτλερ» που, εκτός των άλλων έργων της, τη δεκαετία του ’30 φιλμογράφησε και τις προπαγανδιστικές ταινίες των ναζί «Ο Θρίαμβος της Θέλησης» και «Ολυμπία» (περί των Ολυμπιακών Αγώνων του Βερολίνου).

Η Repubblica ασχολήθηκε με το θέμα επειδή σήμερα «τα φασιστικά μοντέλα όχι μόνο γίνονται ξανά επίκαιρα, αλλά και κοινωνικώς αποδεκτά». Φυσικά, τα εν λόγω «φασιστικά μοντέλα» του παρόντος δεν κατονομάζονται στο δημοσίευμα, ωστόσο υπονοούνται.

Βέβαια, άλλο ο (ιταλικός) φασισμός, άλλο ο (γερμανικός) ναζισμός, άλλο ο (ισπανικός) φρανκισμός, άλλο ο (ελληνικός) μεταξισμός και άλλο ο (διεθνής) Αξων στον Μεσοπόλεμο και στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, όμως η παραγωγός του ντοκιμαντέρ, η Sandra Maischberger, δεν διακρίνει τις διαφορές, ενώ κάνει και αναγωγές στο σήμερα. «Καθημερινά βρισκόμαστε αντιμέτωποι με προπαγάνδα, διαστρέβλωση και fake news. Ο πόλεμος και ο ολοκληρωτισμός, σε άμεση γειτνίαση, μας απειλούν. Η ιστορία της Λένι Ρίφενσταλ είναι το κλειδί για την κατανόηση των μηχανισμών χειραγώγησης όπως τους ξανασυναντάμε σήμερα».

Η λέξη κλειδί είναι τα fake news, σημείωσε ο Αλμπέρτο Κρέσπι. Είναι χρήσιμο να θυμηθούμε μερικές συμπτώσεις. Πρώτη. Κατά τη διάρκεια του Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας θα συμπληρωθούν 90 έτη από τη συγκέντρωση των Ναζί στη Νυρεμβέργη, στις 4-10 Σεπτεμβρίου 1934, δηλαδή από το γεγονός που κατέγραψε η Ρίφενσταλ στον «Θρίαμβο της Θέλησης». Δεύτερη. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες Παρίσι 2024 μόλις τελείωσαν και έμεινε η ρητορική κατά της τελετής έναρξης, της ίντερσεξ πυγμάχου, όλα τα fake news περί Μυστικού Δείπνου κ.λπ. Ποιος είχε πρώτος αυτήν την ιδέα; Η Λένι Ρίφενσταλ.

Η Ρίφενσταλ, συνέχισε ο Κρέσπι, πήγε στα ερείπια ελληνικών ναών και γύρισε σκηνές της «Ολυμπίας» της, εστίασε σε αγάλματα που ζωντάνεψαν και έγιναν σύγχρονοι αθλητές. Ακολούθησαν η αφή της φλόγας, η λαμπαδηδρομία, με αποτέλεσμα σήμερα ο οποιοσδήποτε σκηνοθετεί αγώνες στίβου να αναφέρει την Ολυμπία, ακόμα και αν δεν γνωρίζει το φιλμ της Ρίφενσταλ. Η Ρίφενσταλ μεταμόρφωσε τον αθλητισμό σε μυθολογία. Δημιούργησε το ψεύτικο ντοκιμαντέρ, το οποίο εκκινεί από την πραγματικότητα με σκοπό να την παραμορφώσει.

Κατόπιν ο αρθρογράφος παρέθεσε στοιχεία από τη ζωή της γερμανίδας σκηνοθέτριας. Εγραψε ότι η ίδια δήλωσε πως δεν είχε καν προσέξει τον ναζισμό, αν και δεν αρνήθηκε τις σχέσεις της με τον Χίτλερ και τους άλλους αρχηγούς των ναζί. Εξάλλου ο Χίτλερ την εμπιστεύθηκε για το φιλμ «Ο Θριάμβος της Θέλησης», αφού η ίδια δεν ήταν ακόμη σκηνοθέτρια, αλλά ηθοποιός κυρίως. Ελεγε και ότι ο Γκέμπελς της προκαλούσε αηδία.

Και κατέληξε ο Ιταλός: «Φυσικά, το πρόβλημα δεν είναι αν η Ρίφενσταλ υπήρξε ή δεν υπήρξε ερωμένη του Χίτλερ ή του Γκέμπελς ή οποιουδήποτε άλλου. Το θέμα είναι να ξεχωρίζεις στα φιλμ το αληθινό από το ψεύτικο, την Τεχνητή Νοημοσύνη από τη φυσική βλακεία. Επίσης, πρέπει να γνωρίζουμε ότι οι ζωές των καλλιτεχνών είναι γεμάτες ασάφειες και δημιουργικά ψέματα. Τα φιλμ της Ρίφενσταλ παραμένουν υπέροχα από καλλιτεχνικής απόψεως, όμως το να τα θαυμάζεις ισοδυναμεί με το να θαυμάζεις την άβυσσο».

 

Ακολουθήστε το Protagon στο Google News